,,Wszyscy ludzi których znam są chorzy psychicznie’’ to książka z jaką się – przypuszczam – jeszcze nie spotkaliście. Pod warunkiem, że nie czytaliście ,,Bunkrów Nie Ma’’. Jeśli zaś tak, to również ta dziś przeze mnie recenzowana przypadnie wam do gustu. Jest to książka, której bohater to autor. Stara się on napisać książkę, bo w końcu jest pisarzem, ale jakoś mu się to nie udaje. Poznaje jednak pewną Alicję. Nie bójcie się jednak, nie ma tu żadnego wątku romantycznego. I bardzo dobrze, bo nie wyobrażam sobie jak autor pociągnąłby go w książce, gdzie bohater jest pisarzem.

Książka pozbawiona jest sensu w takim znaczeniu, iż trudno dopatrywać się w niej jakiejkolwiek normalności. Koty zakładają związki zawodowe, bezdomni Węgierscy poeci śpią pod stołami na ulicy, a karta multikulti nie daje nic. Jednak to nie wszystko na co się natykamy. Bo bohater jest pisarzem.

Krystian Nowak serwuje nam książkę, którą – po części z uwagi na wydanie – czyta się niesamowicie szybko i przyjemnie. Przesiąknięta jest czarnym humorem oraz absurdem. Trzeba jednak mieć albo niesamowitą tolerancję na wszystko, albo osobliwe poczucie humoru, albo czytać naprawdę wszystko, aby w tejże pozycji znaleźć upodobanie. Ja traktowałem ją jako potężny odmózdżacz, dlatego spełniła u mnie swoją rolę. Bo w końcu bohater jest pisarzem.

Na plus są tu wplatane wątki, które przewijają się codziennie w social mediach i innych miejscach, typu hype na bezkofeinowe latte z mlekiem bez laktozy. Jedni je wyśmiewają, inni nie, dlatego tutaj autor miał szerokie pole do podzielenia społeczeństwa i opowiedzenia się po jednej ze stron. Podobnie jest z poruszanym tutaj tematem kryptowalut, z tym, że tutaj nazywane są lajkami. Bo w końcu bohater jest pisarzem.

Fabuła nie jest wymyślna, aczkolwiek zdecydowanie zaskakuje swoją głupotą. Mamy tu zupełnie bezsensowne sytuacje, które wynikają z innych jeszcze bardziej bezsensownych sytuacji. Jedynym co mnie denerwowało były celowe zniekształcenia wypowiedzi kotów, niemniej sam pomysł bardzo mi się podobał. Na przykład nazywanie jednej z nich Bubu, aby osłabić jej morale. Bo w końcu autor jest pisarzem.

,,Wszyscy ludzi których znam są chorzy psychicznie’’ to książka z jaką się – przypuszczam – jeszcze nie spotkaliście. Pod warunkiem, że nie czytaliście ,,Bunkrów Nie Ma’’. Jeśli zaś tak, to również ta dziś przeze mnie recenzowana przypadnie wam do gustu. Jest to książka, której bohater to autor. Stara się on napisać książkę, bo w końcu jest pisarzem, ale jakoś mu się to nie...