Wspaniała nowa odsłona legend Arturiańskich widziana od strony kobiet.Mamy tu silne postacie żeńskie,które starały się wpływać na rzeczywistość i robić coś wiecej niż poddać się i być bierne bez żadnego wpływu na ludzi i teraźniejszość. Morgiana czerpie siłę z bycia kaplanką i robi wszystko by Avalon i jej bogini nie odeszły we Mgły.Wystepują tutaj fanatycy chrześcijańscy ,ale też wśród głównych bohaterek starej wiary możemy zobaczyć takie zachowania.Jest tutaj mocno przedstawiony konflikt pomiędzy chrześcijaństwem a poganami.Co mnie zachwyca w tej książce,że pokazane są stare rytuały ,o których nie wiedziałam wczesniej.Dostajemy też informacje o zadaniach kapłanek Avalonu i jak one wyglądały,co robiły.Piękny opis jeziora Avalonu pobudza wyobraźnię i buduje stary,magiczny klimat.Jest tutaj cała masa silnych,ciekawych postaci ,które przechodzą przemiany wewnętrzne,które dorastają i możemy je zrozumieć,bo mają silnie wytłumaczoną motywację swoich działań.Są postacie,które może i nie da się uwielbiać jak Gwenifer lub pani jeziora i Mordred ,Morgause, ale bardzo ciekawie i dopracowanie są przedstawione. Znajdują się też postacie wspaniałe,które każdy w legendzie Arturianskiej uwielbia jak np:Igriana,Nimueh,Kevin ,który został Merlinem ,Gawain,Artur,Lancelot,Gareth, Galahad syn Lancelota,Elaine.Cieszę się,że autorka daje głos w tej książce mniej znanym osobom tej legendy jak:Igrianie,Viviene pani jeziora ,Nimueh.Morgiana jest tutaj przedstawiona w sposób ludzki ,autorka ani jej nie wybiela ani nie robi z niej potwornej czarownicy.Obserwujemy parę pokoleń :od ich młodości ,przez starość i ich własne dzieci,które są później dorosłe aż po kres czyli śmierć.Tutaj zaciera się granica pomiędzy światem rzeczywistym a wymyślonym,oddalonych,sprowadzonych do legend.Jedna religia i nowe zwyczaje wypierają stare,by przeżyć i nie przeminąć.Można tutaj wyciągnąć znany wniosek z tego ,że wszystko ma swój początek i koniec i wszystko kiedyś odchodzi,by coś nowego się pojawiło.Nie da się zapobiec zmianom,należy tylko coś zachować z przeszłości,by nie wszystko przepadło.

Wspaniała nowa odsłona legend Arturiańskich widziana od strony kobiet.Mamy tu silne postacie żeńskie,które starały się wpływać na rzeczywistość i robić coś wiecej niż poddać się i być bierne bez żadnego wpływu na ludzi i teraźniejszość. Morgiana czerpie siłę z bycia kaplanką i robi wszystko by Avalon i jej bogini nie odeszły we Mgły.Wystepują tutaj fanatycy chrześcijańscy...