Polski kryminał to oryginalna, samodzielna marka. Europejskie dzikie państwa środka mają swój styl. Każdy tutaj kręcił wałki, oszukiwał, kiwał, jak mógł. Prywaciarze, cinkiarze, badylarze – to oni stworzyli ten wykantowany do bólu rewir. Kryminał na kryminale, jak w „Misiu”, jak w filmach Barei. Przemysław Semczuk w swojej powieści „Tak będzie prościej” wraca do czasów transformacji, czasów pierwszej wolności i opowiada, w jakiej atmosferze rodziła się „wolna Polska”.

Kanwą akcji tej powieści jest autentyczna historia morderstwa przewodnika sudeckiego Tadeusza Stecia, zbrodni, która do dziś nie została wyjaśniona. W tę historię wplata się polityka, a także wątek homoseksualny. Tadeusz Steć oprócz działalności turystycznej zajmował się handlem antykami pochodzącymi z nielegalnych źródeł. Fakty i fikcja w tej niewyjaśnionej do dziś sprawie łączą się w powieści w mieszankę motywów znanych z seriali i powieści milicyjnych z PRL-u, a sprawa sięga znanej i wciąż niewyjaśnionej historii morderstwa komunistycznego premiera Jaroszewicza i jego żony. Novum jest tutaj to, że mamy epokę przełomu, transformacja ustrojowa nabiera rozpędu i wchodzi w swoją pełną fazę – raj dla tych, którzy nie boją się ryzyka.

To Przemysławowi Semczukowi udało się najlepiej – sportretować, jak stare ściera się z nowym, jak komunistyczna Polska nie bez trudu ustępuje nowemu światu gospodarki rynkowej, gdzie liczy się refleks i brak skrupułów. Każdy chce tutaj dostać swój kawałek z tortu, jakim jest odchodząca do lamusa historii komunistyczna Polska, a najbardziej chcą na tym skorzystać ci, którzy byli do tej pory u władzy. Oni nie dadzą się tak łatwo odstawić na boczny tor.

Jak każda dobra powieść sensacyjna „Tak będzie prościej” nie pozostaje do końca tylko prozą gatunkową. Jest to także odważna jak na dzisiejsze standardy powieść obyczajowa. Semczuk w kontekście swojej historii świetnie portretuje środowisko homoseksualne z początku lat 90. i daleki jest w tym od poprawności politycznej. Książce wychodzi to tylko na dobre, bo czytelnik może zobaczyć, czym w istocie było to środowisko, jak dużo miało wspólnego ze światem przestępczym i jak budowało swoją pozycję w wolnorynkowej Polsce. Nie byli to wcale wiecznie krzywdzeni i potulni geje – kozły ofiarne. Byli to ludzie, którzy potrafili być twardsi i bardziej bezwzględni od innych, walczący bez skrupułów o swoje. W obecnej epoce poprawności politycznej takie podejście to rzecz wyjątkowa.

„Tak będzie prościej” to ciekawe połączenie kryminału z reportażowym ujęciem świata. Wszystko tu wypada wiernie i dzięki tej dziennikarskiej uczciwości czytelnik głęboko zanurza się w autentyczny polski krajobraz sprzed ćwierć wieku. Jest to książka dla tych, którzy lubią świat retro z epoki demoludów, i dla tych, którzy już dziś pytają – jak wtedy było naprawdę?

Sławomir Domański