Podobnie jak wiosna, nie porwała mnie. 3 opowiadania, jak telenowela.. ona go chce chociaz pewna nie jest, on wie że ona go chce ale tylko udaje i tak w kółko niczym moda na sukces 😏 nie mój klimat, raczej zaliczam ją do przesłodzonych książek dla nastolatek 😉

Podobnie jak wiosna, nie porwała mnie. 3 opowiadania, jak telenowela.. ona go chce chociaz pewna nie jest, on wie że ona go chce ale tylko udaje i tak w kółko niczym moda na sukces 😏 nie mój klimat, raczej zaliczam ją do przesłodzonych książek dla nastolatek 😉

To był bardzo dziwny tom. Nie wiem, czy tak się zmówiły pomiędzy sobą, czy taki był wymóg wydawnictwa, ale wszystkie trzy fabuły kręcą się wokół tego, że główna bohaterka została porzucona przed ołtarzem. W każdym razie już za pierwszym razem opowiadanie sprawia wrażenie wtórnego, choć każda autorka zrealizowała ten motyw w inny sposób.

Wszystkie są słabe, ale w każdej powód jest nieco inny. Pierwsza – panna młoda czerwcowa – skupia się na reality show, jednak za bardzo zagłębia się w ten wątek i na romans za bardzo nie zostaje tam miejsce. Panna młoda lipcowa idzie w stronę rozpatrywania kwestii zbierania się po rozstaniu, ale tak długo podbudowuje „nie mogę ci powiedzieć, bo zniszczę komuś życie”, że ostateczne rozwiązanie budzi jedynie rozczarowanie. Trzecie zaś mówi już o nowym początku – ale za dużo w nim wątków zbędnych, wrzucania informacji, które można byłoby ładnie rozwinąć, gdyby autorka miała więcej miejsca niż jedno opowiadanie.

Żadne nie przyciągnęło mojej uwagi na tyle, bym chciała zapamiętać nazwisko autorki czy sprawdzić inne jej tytuły.

To był bardzo dziwny tom. Nie wiem, czy tak się zmówiły pomiędzy sobą, czy taki był wymóg wydawnictwa, ale wszystkie trzy fabuły kręcą się wokół tego, że główna bohaterka została porzucona przed ołtarzem. W każdym razie już za pierwszym razem opowiadanie sprawia wrażenie wtórnego, choć każda autorka zrealizowała ten motyw w inny sposób.

Wszystkie są słabe, ale w każdej...

Przeczytałam wszystkie książki z serii "Rok ślubów" i moim zdaniem ta część była najsłabsza. Opowiadania były dość mało przekonujące. Poza tym nie wszystkie kończyły się na ślubnym kobiercu, co miało przecież być wspólnym mianownikiem tej serii. Trochę też irytowało mnie wkładanie w każde możliwe miejsce wiary w Boga. Nie mam nic przeciwko, jednak bohaterowie momentami naprawdę przesadzali.
Opowiadanie z numerem dwa było chyba najgorsze z całej serii książek. Chłopak, który ucieka z tak bzdurnego powodu ze ślubu, a potem dwa dni później już próbuje narzeczoną odzyskać? Nie przekonało mnie to ani trochę.

Przeczytałam wszystkie książki z serii "Rok ślubów" i moim zdaniem ta część była najsłabsza. Opowiadania były dość mało przekonujące. Poza tym nie wszystkie kończyły się na ślubnym kobiercu, co miało przecież być wspólnym mianownikiem tej serii. Trochę też irytowało mnie wkładanie w każde możliwe miejsce wiary w Boga. Nie mam nic przeciwko, jednak bohaterowie momentami...

Nawet w książkach, w których głównym tematem jest wiara w Boga, mamy bzdury typu: gdy ona mówi, że cię nie kocha, walcz i tak, ponieważ 'serce kobiety jest pełne dziwnych tajemnic' (nieważne, że kobieta ci mówi od dawna, byś dał jej spokój; bicie sie w obronie honoru kobiety jest romantyczne (ogólnie agresja i chęć mordu, bo ktoś z twoją ukochaną rozmawia, jest żenująca, a nie romantyczna). Tego, że ktoś może być zagrożeniem i ogólnie złym człowiekiem, bo nie wierzy, nie będę nawet komentować.

Podkreślenie tego, że jak kobieta mówi NIE (bo tak naprawdę to na ciebie leci, ale sama sobie z tego nie zdaje jeszcze sprawy/opiera się dla zasady)wiele, wiele razy, to znaczy, że masz się starać mocniej, mnie przyprawia o mdłości.

Największą jednak wadą całego cyklu jest to, że wszystkie te opowiadania są nijakie, a postacie bezbarwne (ewentualnie jedno opowiadanie, bodajże z 'Wiosny' się trochę wybija). Nie ma tu nic, co zatrzyma czytelnika na dłużej. Szkoda.

Nawet w książkach, w których głównym tematem jest wiara w Boga, mamy bzdury typu: gdy ona mówi, że cię nie kocha, walcz i tak, ponieważ 'serce kobiety jest pełne dziwnych tajemnic' (nieważne, że kobieta ci mówi od dawna, byś dał jej spokój; bicie sie w obronie honoru kobiety jest romantyczne (ogólnie agresja i chęć mordu, bo ktoś z twoją ukochaną rozmawia, jest żenująca, a...

Panny Młode Lato to kolejna część zbioru opowiadać Roku Ślubów. Nie powiem, czasem lubię sięgnąć po lekkie opowiadania i robię to zazwyczaj wtedy, kiedy nie mam czasu na czytanie całościowych książek i po kilku stronach rzucam ją w kąt zapamiętując na czym skończyłam, żeby później do niej wrócić.

Tutaj każde opowiadanie opowiada o zupełnie innym ślubie. Fajnie się czyta tego typu historie i muszę powiedzieć, że sięgam teraz po nie częściej niż zwykle. Panny Młode to raczej opowiadania, które skierowane są do żeńskiego grona, także panowie nie mają tutaj czego szukać, gdyż dużo jest ' żyli długo i szczęśliwie ' czyli po prostu happy end. Chyba, że są Panowie, którzy lubią czytać od czasu do czasu romanse :). Książka sprawdzi się idealnie w połączeniu z dobrą kawą i poduchą pod plecami. Z wyciągniętymi nogami na balkonie. Nie jest wymagająca, ale czyta się szybko i płynnie. Takie lekkie czytadełko. Polecam.

Instagram.com/karmelizovana

Panny Młode Lato to kolejna część zbioru opowiadać Roku Ślubów. Nie powiem, czasem lubię sięgnąć po lekkie opowiadania i robię to zazwyczaj wtedy, kiedy nie mam czasu na czytanie całościowych książek i po kilku stronach rzucam ją w kąt zapamiętując na czym skończyłam, żeby później do niej wrócić.

Tutaj każde opowiadanie opowiada o zupełnie innym ślubie. Fajnie się czyta...

To moje trzecie spotkanie z cyklu "Rok Ślubów"przyznać się muszę,że ta część powieści
zachwyciła mnie,wzruszyła i poruszyła głęboko za serce.
To trzy przyjemne,wspaniałe historie miłosne panien młodych biorących trzy wesela.
Przed chwilą skończyłam czytać tą piękną,porywającą,świetną i cudowną powieść,fajnie się czyta z prawdziwą przyjemnością czytałam oderwałam się przy lekturze od wszystkiego,miły relaks miałam.

To moje trzecie spotkanie z cyklu "Rok Ślubów"przyznać się muszę,że ta część powieści
zachwyciła mnie,wzruszyła i poruszyła głęboko za serce.
To trzy przyjemne,wspaniałe historie miłosne panien młodych biorących trzy wesela.
Przed chwilą skończyłam czytać tą piękną,porywającą,świetną i cudowną powieść,fajnie się czyta z prawdziwą przyjemnością czytałam oderwałam się przy...

Ach co to był za ślub… „Panny młode. Lato” to trzeci tom serii Rok ślubów. Jeśli jednak nie czytaliście poprzednich części, nie martwcie się, książki można czytać bez znajomości wcześniejszych części, są odrębnymi historiami, które łączy motyw ślubu. „Panny młode. Lato” to książka składająca się z trzech opowiadań napisanych przez trzy różne autorki.

Czerwcowa panna młoda (Maryebeth Whalen). Wynne Hardy poznajemy, gdy przed milionem widzów ma wręczyć klucz do swojego serca jednemu z kilku kawalerów. Wynne bierze udział w telewizyjnym reality show a wybrankiem okazuje się być Andy, który od razu przypadł dziewczynie do gustu. Para przygotowuje się do ceremonii ślubnej na plaży, która będzie transmitowana na cały kraj. Niespodziewanie w jej życie wkracza były narzeczony, Callum. Choć złamał jej serce, to w Wynne odżywają uczucia, którymi go darzyła. Czy będzie w stanie zapomnieć o Callumie i poślubić Andy’ego? Czy telewizyjny ślub się odbędzie a ona stanie się czerwcową panną młodą?

Lipcowa panna młoda (Beth Wiseman). Alyssę Pennington poznajemy, gdy wraz z ojcem kroczy ku stojącemu przy ołtarzu narzeczonego Brandona. Najszczęśliwszy dzień w jej życiu zostaje jednak zniszczony przez krótkie „Nie” wypowiedziane przez ukochanego. Alyssa, upokorzona i zawstydzona przed ołtarzem, straciła zaufanie do mężczyzn. W jej życiu pojawia się Dalton, czy da mu szansę? Były narzeczony wie, że popełnił błąd i stracił kobietę swojego życia. Postanawia ją odzyskać, będzie to jednak trudniejsze zadanie, niż sobie wyobrażał.

Sierpniowa panna młoda (Debora Clopton). Kelsey Wilcox ma tylko jedną zasadę: nie umawiać się z kowbojami. Przed laty właśnie jeden z nich złamał jej serce, a ona musiała zmienić kowbojskie buty na klapki i bistro na pięknej plaży. Od tego czasu nie cierpi ślubów i nie wierzy w happy endy. Dwa lata później musi przetrwać nadmorskie wesele swojej kuzynki. Podczas ślubu poznaje przystojnego Brenta, który nie ma szczęścia do kobiet i nie szuka miłości. Brent jest idealnym mężczyznom, niestety jest kowbojem. Chłopak jednak nie chce zrezygnować, bo Kelsey go zafascynowała. Wraz z pomocą wścibskich znajomych będzie walczył o dziewczynę i zrobi wiele, by udowodnić jej, że nie wszyscy kowboje są źli.

Trzy opowiadania i trzy różne historie. Pierwsza bohaterka dopiero zamierza poślubić ukochanego, druga właśnie została porzucona przed ołtarzem a trzecia nienawidzi ślubów. Trzy opowiadania nawiązujące do ślubów w letnim klimacie. Ale czy tylko ten temat jest w nich poruszany? Każde z opowiadań dodatkowo opowiada nie tylko o miłości, ale i innych ważnych uczuciach, które spotykają ludzi. Pojawia się motyw zdrady, nieufności i starania się o pozyskania zaufania. Obecny będzie także motyw zrobienia wszystkiego, co w naszej mocy, by spełnić marzenia i odwagi, by zawalczyć o własne szczęście.

Książka jest lekka i niewymagająca, ot idealna na bardzo leniwe popołudnie. Czy to dobry pomysł, że jest napisana przez różne autorki? Wydaje mi się, że nie, bo przez to jest bardzo nierówna. Największe wrażenie zrobiła na mnie historia czerwcowej panny młodej. Wszystkie opowiadania łączy jeszcze jedno: schematyczność. Bardzo łatwo jest się domyślić, jak się zakończą przedstawione historie. Choć nie historie nie wywołały szybszego bicia serca, to książka spełniła swoje zadanie. Przy pannach młodych można się jednak bardzo szybko zrelaksować i odpocząć. Książka będzie idealna, by odciąć się od codziennych problemów i na chwilę zapomnieć o całym świecie.

Ach co to był za ślub… „Panny młode. Lato” to trzeci tom serii Rok ślubów. Jeśli jednak nie czytaliście poprzednich części, nie martwcie się, książki można czytać bez znajomości wcześniejszych części, są odrębnymi historiami, które łączy motyw ślubu. „Panny młode. Lato” to książka składająca się z trzech opowiadań napisanych przez trzy różne autorki.

Czerwcowa panna młoda...

Trzy krótkie miłosne historie tym razem o wątpliwościach jakie mogą pojawić się u progu wejścia w nowe małżeńskie życie, o oczekiwaniach, obiekcjach (w tym wypadku głównie przyszłych Panów młodych) i tym, jak ciężko może doświadczyć nas odrzucenie kogoś, kto jest dla nas ważny, najważniejszy.
Bardzo przyjemna lektura odstresowująca. Nie tylko od trudów codziennego życia, ale i nagromadzenia lektur sensacyjnych, kryminalnych, z dreszczykiem czy innych, które pochłaniają nie tylko nas czas, ale i emocje. Tak między jednym kryminałem, a drugim. W moim przypadku takie przerywniki skutkują, pozwalają na zachowanie zdrowego spojrzenia i na literaturę i na codzienność.
A same opowiadania? Z nimi to jest tak, że albo czytelnik „kupi” je i nie narzeka, albo nie wiedzieć z jakiego powodu męczy się, ale je czyta, a czytając narzeka. Bo owszem można przyczepiać się co chwila, co momencik, ale czy o to chodzi w tym wypadku? Ma być lekko, miło i przyjemnie, a po lekturze, nawet jeśli pamięć o tym co przeczytane nie potrwa zbyt długo, powinno pozostać w nas uczucie ciepła i zadowolenia. Niekiedy pojawia się też uśmiech i poczucie gotowości na kolejne kryminały i związane z nimi emocje.
Dla mnie produkt spełniający swoje zadanie. Polecam.

Trzy krótkie miłosne historie tym razem o wątpliwościach jakie mogą pojawić się u progu wejścia w nowe małżeńskie życie, o oczekiwaniach, obiekcjach (w tym wypadku głównie przyszłych Panów młodych) i tym, jak ciężko może doświadczyć nas odrzucenie kogoś, kto jest dla nas ważny, najważniejszy.
Bardzo przyjemna lektura odstresowująca. Nie tylko od trudów codziennego życia,...

Książka całkiem przyjemna. Składa się z trzech opowiadań o ślubnych perypetiach pewnych panien.
Dwa pierwsze opowiadania, w moim odczuciu, to strasznie do siebie podobne historie. Czytając lipcową historię miałam wrażenie, że gdzieś to już było... Mamy porzucenie i ślub z osobą, o której nie do końca marzymy - taki trójkąt. Bohaterowie nie przypadli mi do gustu - niezdecydowani i niedojrzali.
Zdecydowanie lepsze było opowiadanie sierpniowe.

Plus - seria książek z pięknymi okładkami...

Książka całkiem przyjemna. Składa się z trzech opowiadań o ślubnych perypetiach pewnych panien.
Dwa pierwsze opowiadania, w moim odczuciu, to strasznie do siebie podobne historie. Czytając lipcową historię miałam wrażenie, że gdzieś to już było... Mamy porzucenie i ślub z osobą, o której nie do końca marzymy - taki trójkąt. Bohaterowie nie przypadli mi do gustu -...

Drugie i trzecie opowiadanie było smutne, ale mimo to wszystkie bardzo mi się podobały ;)

Drugie i trzecie opowiadanie było smutne, ale mimo to wszystkie bardzo mi się podobały ;)