Myślałam, że będzie lepiej. Wiem, że Chase w seriach rozkręca się powoli, ale przyznaję, że blurb rozpalił moje nadzieje. Zdecydowanie miałam ochotę na spotkanie z bohaterami w takim obiecywanym wydaniu. Jak wyszło? Mniej ciekawie, mniej zajmująco, mniej przygodowo. Więcej przegadanie, więcej w biegu, więcej w słowach.
Ale nie, proszę mnie źle nie zrozumieć. Jestem ostatnią osobą, która ganiłaby autora za takie więcej czy mniej, ale tym razem to więcej w połączeniu z mniej sprawiło, że jest mniej zajmująco i więcej spokojnie, za spokojnie.
Gdzie ci bohaterowie, porywający młode dziewczyny, źli, których trzeba sprowadzić na dobrą drogę, szaleni, a nie tak poukładani, łamiący reguły (trochę szybciej niż zrobił to bohater tutaj)? Gdzie ta mroczna trójka książąt przed którymi ostrzegają matki, ciotki, a bracia łypią na nich złym okiem? Bohaterka z wielkim plusem w postaci okularów i kolejnym: ciętym językiem i szaleństwem bibliotecznym w oczach. Fajnie brzmi i fajnie czyta się takie bohaterki, ale tutaj chyba było trochę za dużo jej, jej docinania, jej zdecydowania czy niezdecydowania, kurcze w sumie jej jako jej.
Plus za przepychanki słowne, minus za to, że niemal nimi ta książka stoi. Czy tak można utrzymać zainteresowanie czytelnika? Pewnie można, ale znacznie trudniej niż gdyby zbudować ją na porządnej historii, a nie dialogach z przypadkowymi działaniami bohaterów.
Doskonała do odprężenia i zapomnienia. Pewnie szybciej niż później, ale nie wszystko trzeba pamiętać.
Najbardziej interesująca z historii wydała mi się siostra bohatera i jej relacje z mężem – trzecim trójki tych „złych” bohaterów. Do tej pary zamierzam zajrzeć.

Myślałam, że będzie lepiej. Wiem, że Chase w seriach rozkręca się powoli, ale przyznaję, że blurb rozpalił moje nadzieje. Zdecydowanie miałam ochotę na spotkanie z bohaterami w takim obiecywanym wydaniu. Jak wyszło? Mniej ciekawie, mniej zajmująco, mniej przygodowo. Więcej przegadanie, więcej w biegu, więcej w słowach.
Ale nie, proszę mnie źle nie zrozumieć. Jestem ostatnią...