Jakie szczęście, że zapoznając się z panią Chase nie zaczęłam od tej pozycji, bo nie sądzę, żebym sięgnęła po kolejną. Zaczęłam od "Rozpustników", którzy tak mi się podobali i z nadzieją na następną dobrą wzięłam "Księcia w srebrnej zbroi". Zaczyna się od ucieczki i tak jest do końca + dużo gadania. Daję plus za dowcipne i cięte przepychanki słowne ale tylko to nie może wypełnić całej treści. Jestem rozczarowana.

Jakie szczęście, że zapoznając się z panią Chase nie zaczęłam od tej pozycji, bo nie sądzę, żebym sięgnęła po kolejną. Zaczęłam od "Rozpustników", którzy tak mi się podobali i z nadzieją na następną dobrą wzięłam "Księcia w srebrnej zbroi". Zaczyna się od ucieczki i tak jest do końca + dużo gadania. Daję plus za dowcipne i cięte przepychanki słowne ale tylko to nie może...

"Ksią­żę Ash­mont nie był naj­lep­szym księ­ciem – tak po praw­dzie, był ra­czej kosz­mar­nym.(...) Tylko ko­bie­ta sza­lo­na ucie­ka­ła­by przed mał­żeń­stwem z jed­nym z naj­przy­stoj­niej­szych, naj­bo­gat­szych i naj­po­tęż­niej­szych męż­czyzn w kró­le­stwie."
Lady Olym­pia Hi­gh­to­wer miała 26 lat i praktycznie była już starą panną. "Przez sie­dem lat z rzędu ogła­sza­no ją Naj­nud­niej­szą Dziew­czy­ną Se­zo­nu." I choć wiedziała jakim hulaką i niedojrzałym  jest Ashmont oraz że nie będzie jej wierny, nie miała wyboru jak przyjąć jego oświadczyny.
Jednak w dniu ślubu, postanowiła zmienić zdanie i umknąć Panu Młodemu. W ucieczce towarzyszył jej Hugh Phi­le­mon An­ca­ster, siód­my ksią­żę Ri­pley, przyjaciel niedoszłego Pana Młodego oraz jeden z Ich Łaj­dac­kich Mości. Wraz ze swym kolejnym przyjacielem, również Księciem, "wszy­scy trzej, byli wy­so­ki­mi, po­staw­ny­mi męż­czy­zna­mi. Wszy­scy też (...) nie pro­wa­dzi­li się naj­le­piej." A jednak Książę Ripley postanowił zadbać o bezpieczeństwo Lady Olympii i zapewnić jej ochronę w czasie jej nagłej ucieczki..... Dama w opałach i Książę w lśniącej zbroji? Dokąd tych oboje zaprowadzi ta "zakazana ucieczka"?

Miałam wrażenie że historia nie jest równa. Początek pełen humoru i dowcipnych dialogów a następnie znaczny spadek aby ponownie pobudzić czytelnika. Ripley był mocno irytujący w początkowej fazie gdy w kółko myślał o brakującym nakryciu głowy i pragnieniu przerwania długotrwałego celibatu. Jakby o niczym innym nie potrafił myśleć bo wykraczało to poza jego rozumowanie.
Podobała mi się za to Olympia, która była konsekwentna w swoich pragnieniach i do końca działała konsekwentnie dążąc do celu. Rzadko można trafić romans historyczny z ciętymi ripostami i dużą dawką humoru a tutaj to dostaliśmy.

"Ksią­żę Ash­mont nie był naj­lep­szym księ­ciem – tak po praw­dzie, był ra­czej kosz­mar­nym.(...) Tylko ko­bie­ta sza­lo­na ucie­ka­ła­by przed mał­żeń­stwem z jed­nym z naj­przy­stoj­niej­szych, naj­bo­gat­szych i naj­po­tęż­niej­szych męż­czyzn w kró­le­stwie."
Lady Olym­pia Hi­gh­to­wer miała 26 lat i praktycznie była już starą panną. "Przez sie­dem lat z rzędu...

Zupełnie nieznana mi autorka, romans historyczny, którego fanem nie jestem, bo mam wrażenie, że z góry już wszystko wiadomo, na początku znamy zakończenie i generalnie wszystko jest jak od sztamy. Książkę dostałam do zrecenzowania od Wielkich Liter. To zupełnie nowe wydania książek dla seniorów i osób słabowidzących. Nawet nie wiecie jak się ucieszyłam z tej inicjatywy trochę ze względu na siebie, ale przede wszystkim ze względu n moją mamę, która parę miesięcy temu dowiedziała się, że nie widzi na jedno oko. Mama czyta od zawsze i nawet nie zdajecie sobie sprawy jaki to problem i dramat jak nie można wziąć do ręki papierowej książki, bo nic nie widzicie. Oddałam Mamie czytnik, bo tam ma możliwość powiększenia czcionki. Zrobiłam eksperyment i zawiozłam Księcia w lśniącej zbroi mamie w ramach testu i eksperymentu. Jak myślicie co się okazało? Mama jest w stanie przeczytać po raz pierwszy od kilku miesięcy papierową książkę i nie musi ładować czytnika i szukać pomocy jak coś jej się niechcący kliknie, Wielkie Litery jestem Wam ogromnie wdzięczna za tak cenną inicjatywę i będę Waszą ambasadorką, orędowniczkom i fanką po wsze czasy. Chwała Wam za pomysł i wykonanie, bo nie wszyscy czytelnicy mają po dzieścia lat. Trafiają się i tacy, którzy mają dziesiąt ( nie powiem ile, bo Mama zagląda na bloga),a świat książek stanowi dla nich jedyne źródło rozrywki .Jestem zdecydowanie na tak i będę Was chwalić pod niebiosa i będę Wam wdzięczna do końca swoich dni.
A teraz wróćmy do lektury Księcia w lśniącej zbroi, bo chociaż to zupełnie nie moja bajka to książkę przeczytałam i muszę powiedzieć, że nawet mnie wciągnęła, a dzięki większej czcionce nawet nie wiedziałam, że już zbliżam się do końca, bo strony jakoś tak same się przewracały.
" Lady Olimpia Hightower za moment poślubi księcia. Księcia o nie najlepszej reputacji, ale panna w pewnym wieku nie powinna wybrzydzać. Pragmatyczna Olympia na pewno wykonałaby ten krok... gdyby nie kilka łyków brandy, które zmieniają jej ogląd na rzeczywistość. Ucieczka w deszczu wydaje się nagle bardzo rozsądnym rozwiązaniem, niechby i w towarzystwie przyjaciela niedoszłego pana młodego, także księcia o nie najlepszej reputacji. Ripley czuje się w obowiązku zadbać o bezpieczeństwo i dobre imię narzeczonej przyjaciela. Problem w tym, że wspólna eskapada nieoczekiwanie się wydłuża, a Olympia już przed laty wpadła mu w oko.."
Tyle opis z okładki, a ja powiem Wam, że chyba zmienię podejście do romansu historycznego i zacznę po niego częściej sięgać. To pełna zwrotów akcji powieść pełna ciepłego humoru z bohaterami, którym kibicuje się od pierwszej strony.
Jestem zaskoczona, że to tak fajnie napisana książka i że tak wciąga od pierwszej strony. To łatwa, lekka i przyjemna lektura w sam raz na upalne popołudnie, a jeszcze jak traficie na wydanie Wielkich Liter to z pewnością zakochacie się w tej inicjatywie tak jak ja.

Zupełnie nieznana mi autorka, romans historyczny, którego fanem nie jestem, bo mam wrażenie, że z góry już wszystko wiadomo, na początku znamy zakończenie i generalnie wszystko jest jak od sztamy. Książkę dostałam do zrecenzowania od Wielkich Liter. To zupełnie nowe wydania książek dla seniorów i osób słabowidzących. Nawet nie wiecie jak się ucieszyłam z tej inicjatywy...

Nie polecam
Książka jest strasznie nudna, akcja rozciągnięta jest maksymalnie jak chyba tylko było można.
Całość można strescic w zaledwie kilku słowach: ma być ślub, panna młodą ucieka, goni ją przyjaciel Pana młodego. Zakochują się i biorą ślub. Jest jeszcze pojedynek i bal. I to wszystko.

Nie polecam
Książka jest strasznie nudna, akcja rozciągnięta jest maksymalnie jak chyba tylko było można.
Całość można strescic w zaledwie kilku słowach: ma być ślub, panna młodą ucieka, goni ją przyjaciel Pana młodego. Zakochują się i biorą ślub. Jest jeszcze pojedynek i bal. I to wszystko.

Jego Łajdacka Mosć się żeni! Jako, że tytuł zobowiązuje, pan młody w dniu ślubu ledwie trzyma się w pionie.
Panna młoda, lady Olympia, pod wpływem wątpliwości tuż przed ceremonią również sięga po flaszeczkę brandy i tym sposobem postanawia uciec.
Jednakowoż, trudno jest wspinać się przez ogrodowy mur, gdy trzeba dźwigać kilogramy jedwabiu i ubłocony welon.
Dodatkowe promile we krwi też robią swoje.
Na szczęście z pomocą przychodzi  książę Ripley, najlepszy przyjaciel pana młodego, który przecież nie może pozwolić na to, by młoda dama została bez ekrorty. Z czasem lojalny drużba i znikająca panna młoda wchodzą w jeszcze bliższą komitywę, aniżeli tylko wspólników w ucieczce.

Styl autorki jest przezabawny i właśnie dlatego moja ocena jest niska. Obiektywnie rzecz biorąc można to czytać dla samej przyjemności czytania, ponieważ gry słowne i inteligencja autorki widoczne są w każdym akapicie. Jednak ja wolę romanse z większą dozą prawdopodobieństwa, nutą cierpienia i poważnego podejścia do kwestii relacji międzyludzkich. Ta książka podobała mi się do czasu, później stała się po prostu niepoważna i to przełożyło się na relację między Olympią i Ripleyem.

Jego Łajdacka Mosć się żeni! Jako, że tytuł zobowiązuje, pan młody w dniu ślubu ledwie trzyma się w pionie.
Panna młoda, lady Olympia, pod wpływem wątpliwości tuż przed ceremonią również sięga po flaszeczkę brandy i tym sposobem postanawia uciec.
Jednakowoż, trudno jest wspinać się przez ogrodowy mur, gdy trzeba dźwigać kilogramy jedwabiu i ubłocony welon.
Dodatkowe promile...

Bardzo zabawna jest ta powieść, zwłaszcza w pierwszej połowie - później niestety zdaje się nieco wytracać tempo i świeżość dowcipu.
Bohaterów pierwszoplanowych wyjątkowo łatwo polubić. Wątki bohaterów drugoplanownych też mają gdzieś w tle zarysowane ciekawe historie do rozwinięcia w kolejnych tomach - no i cóż, tu nas spotyka rozczarownie, bo Loretta sama przyznała gdzieś na swoim blogu, że pisanie tej serii jakoś jej nie idzie (zrobiłam research - a jak ;-) )
Na koniec ostrzeżenie dla tych, którzy znajdą tą książkę w empiku w obiecującej wiele atrakcji kategorii "pełna namiętności literatura erotyczna" (czy jakoś podobnie poetycko) - scen erotycznych naliczyłam dwie i pół, a i te raczej skromne i waniliowe ;-)

Bardzo zabawna jest ta powieść, zwłaszcza w pierwszej połowie - później niestety zdaje się nieco wytracać tempo i świeżość dowcipu.
Bohaterów pierwszoplanowych wyjątkowo łatwo polubić. Wątki bohaterów drugoplanownych też mają gdzieś w tle zarysowane ciekawe historie do rozwinięcia w kolejnych tomach - no i cóż, tu nas spotyka rozczarownie, bo Loretta sama przyznała gdzieś...

Bardzo dobry romans. Cała powieść jest niezwykle fascynująca i wciągająca. Uwielbiam czytać takie romanse jak ten , a ta książka jest po prostu rewelacyjna. Jestem bardzo zadowolony.
Polecam

Bardzo dobry romans. Cała powieść jest niezwykle fascynująca i wciągająca. Uwielbiam czytać takie romanse jak ten , a ta książka jest po prostu rewelacyjna. Jestem bardzo zadowolony.
Polecam

Jedno przyznaję - PRZEZABAWNE!

Jedno przyznaję - PRZEZABAWNE!

Zawiodłam się, czytanie strasznie mi się dłużyło. Tylko ostatnie 100 stron posżło mi szybciej, ponieważ akcja przyśpieszyła. Czytałam lepsze.

Zawiodłam się, czytanie strasznie mi się dłużyło. Tylko ostatnie 100 stron posżło mi szybciej, ponieważ akcja przyśpieszyła. Czytałam lepsze.

Dla mnie tylko dobra, bo może i napisana z humorem to jednak jakimś topornym językiem. Ciężko mi było przez nią przebrnąć, treść dość przewidywalna i brakowało mi tej nuty ekscytacji cechującej tego typu książki.

Dla mnie tylko dobra, bo może i napisana z humorem to jednak jakimś topornym językiem. Ciężko mi było przez nią przebrnąć, treść dość przewidywalna i brakowało mi tej nuty ekscytacji cechującej tego typu książki.