Miałam spore oczekiwania związane z tą lekturą. Choć nie przepadam za melodramatami, to recenzje były na tyle przychylne, że skłoniły mnie do sięgnięcia akurat po ten tytuł. Swoje zrobiła też wymagająca – wydawałoby się – tematyka oraz machina promocyjna związana z ekranizacją. Ja się okazało, wielkie nadzieje potrafią zepsuć lekturę, bo rzeczywistość odbiega od wyobrażeń.

Pomysł na fabułę oraz osadzenie akcji w czasie i przestrzeni zapowiadały klimatyczną opowieść przemawiającą do wyobraźni czytelnika, zdolną do poruszenia najgłębszej struny. Jednak nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że autorka nie do końca poradziła sobie z grą na emocjach odbiorcy, bowiem jej poczynania od samego początku były zbyt intencjonalne. To, obok wielkiej czytelności fabuły, w moich oczach stanowi największą wadę powieści. Nie jestem zadowolona również z niewykorzystanego potencjału – efekt końcowy jest zbyt jednowymiarowy, nie do końca oddający złożoność problemu oraz związane z nim rozterki moralne. Rys psychologiczny wydaje się być powierzchowny, a relacje interpersonalne zostały wyzute z głębi, mimo poznania motywacji bohaterów.

Mimo wszystko nie uważam, że była to zła lektura. Jednak zyskałaby na wartości, gdyby autorka zrezygnowała z ckliwych elementów na rzecz dopracowania powieści w warstwie psychologicznej, fabularnej i emocjonalnej. Wrażenia i ocena byłyby wtedy na pewno lepsze.

Miałam spore oczekiwania związane z tą lekturą. Choć nie przepadam za melodramatami, to recenzje były na tyle przychylne, że skłoniły mnie do sięgnięcia akurat po ten tytuł. Swoje zrobiła też wymagająca – wydawałoby się – tematyka oraz machina promocyjna związana z ekranizacją. Ja się okazało, wielkie nadzieje potrafią zepsuć lekturę, bo rzeczywistość odbiega od wyobrażeń....