Z utęsknieniem czekam na wiosnę – nie tę kalendarzową, ale taką prawdziwą, pachnącą i ciepłą. Jakoś się tak przyjęło, że wiosną aż się chce. Czekamy na dłuższe dni, pierwsze promienie słońca i zieleniące się krzewy. Obiecujemy sobie, że wiosną ruszymy ten czy inny temat, ruszymy się z kanapy, zrobimy coś przez wielkie "C". I czasem faktycznie te najlepsze rzeczy trafiają się właśnie na wiosnę, którą kojarzymy z budzeniem się do życia.

Magdalena Majcher świetnie wplotła w tę ciężką opowieść wiosenny klimat – oczekiwania, przebudzenia, szczęścia. Książka, mimo trudnej tematyki, daje się czytać (jak zresztą wszystkie powieści pisarki) zaskakująco łatwo i szybko. Historia nas wciąga i pociąga, szybko zazębiamy się z bohaterami i przyjmujemy ich emocje, z uwagą śledzimy rozwój wydarzeń, a z niesłabnącym zainteresowaniem wkraczamy z główną bohaterką na ścieżkę przeszłości i powoli odkrywamy chwile, emocje, powody, które zaprowadziły nas do "teraz".

"Wiosna" świetnie wpisuje się w cały cykl. Historia jest zupełnie inna niż poprzednie części, a jednak doskonale z nimi współgra. Znani nam bohaterowie stykają się ze sobą w najmniej oczekiwanym momencie, kolejne historie zgrabnie się przeplatają, a jednak każdą z książek można czytać osobno, niczego przy okazji nie tracąc. Trzymamy się miejsca i czasu, ale na naszej drodze inni bohaterowie, nowe opowieści i emocje. Spoglądamy na znane nam otoczenie z zupełnie odmiennej perspektywy. To jest dopiero coś!

Mogłabym jeszcze wiele dobrego napisać na temat tej książki, ale myślę, że po prostu powinniście ją przeczytać. Dla emocji. By wiedzieć. By móc działać i ostrzegać. Bo warto.

"Wszystkie pory uczuć. Wiosna" to przede wszystkim kopalnia wiedzy, przestroga, źródło informacji – podane rzetelnie, z wyczuciem, ale dodatkowo w niezwykle czytelny i przyswajany sposób. Nie dość, że uświadamia, to jeszcze pochłania się ją w zastraszającym tempie – taka dobra, o!

O czym przeczytacie tym razem?

Alkoholowy zespół płodowy (FAS) to zespół wad wrodzonych, który jest skutkiem działania alkoholu na rozwijający się w łonie matki płód. Totalną bzdurą jest przekonywanie kobiety ciężarnej, że jedna lampka wina nie zaszkodzi, bowiem każda ilość spożytego w trakcie ciąży alkoholu może doprowadzić do tragedii; wraz z matką pije jej nienarodzone dziecko... Spożywany przez matkę alkohol powoduje – tak jednym słowem – tragedię... Objawia się deformacjami twarzy, atakuje kluczowe organy dziecka, prowadzi do zaburzeń rozwoju wzrostu, osłabia rozwój mózgu i płuc, a do tego zwiększa ryzyko przedwczesnego porodu, zmniejszając szansę dziecka na przeżycie. To jednak nie wszystko, bowiem alkohol odbija piętno na psychice malucha: wpływa na zaburzenia pamięci krótkotrwałej, problemy z koncentracją i kontrolowaniem emocji, utrudnia gromadzenie i przetwarzanie informacji, co powoduje problemy w szkole, powoduje opóźnienie mowy, rozwoju psychoruchowego.

Wszystkie te informacje znajdziecie w nowej książce autorki oraz na grafikach przygotowanych specjalnie z myślą o tych wszystkich maluchach, które właśnie grzeją się w brzuszkach swoich mam. Myślę sobie, że każdy głos w tej sprawie jest ważny, każdy sygnał, który może zmusić do myślenia przyszłą mamę. To słowa bolesne, owszem, i przerażające, ale warto budować świadomość społeczną, bo milczeniem nie zmienimy niczego...

Z utęsknieniem czekam na wiosnę – nie tę kalendarzową, ale taką prawdziwą, pachnącą i ciepłą. Jakoś się tak przyjęło, że wiosną aż się chce. Czekamy na dłuższe dni, pierwsze promienie słońca i zieleniące się krzewy. Obiecujemy sobie, że wiosną ruszymy ten czy inny temat, ruszymy się z kanapy, zrobimy coś przez wielkie "C". I czasem faktycznie te najlepsze rzeczy trafiają...