WSPANIAŁA KSIĄŻKA, szkoda, że już ostatnia. Był wspaniałym gawędziarzem, który w prosty i dowcipny sposób potrafi opowiadać o skomplikowanych sprawach psychologii, psychiatrii i neurologii.. W tej książce zanurzamy się w rzekę świadomości Sacka, w jego dociekliwy umysł, a także miłość do nauki. Przedstawia swoich mistrzów Darwina i Freuda i to co jego w nich zafascynowało. Opowiada barwnie o Darwinie jako botaniku i Freudzie jako neurologowi . Opowiada o czasie i dlaczego ten czas czasami dla nas różnie biegnie. Zagłębia się w pamięć. Czy zdarzenia odtwarzamy z pamięci jak z taśmy kiedyś zapisanej? A może jest zupełnie inaczej? Czy można pamiętać zdarzenia których nie doświadczyliśmy? Co to jest plagiat? Czy każdy z nas codziennie plagiatuje ? Jak widzimy świat? Czy jest on rozdzielony jak film na klatki, czy jest ciągły jak rzeka? Co to jest świadomość i jak się tworzy? To wszystko podaje przytaczając przykłady z własnego życia, ale też badania innych naukowców. Zastanawia się na „drzewem nauki” i jego gałęziami. Dlaczego niektóre odkrycia ulegały zapomnieniu na długie lata, aby kto inny je na nowo odkrył. Zastanawia się , dlaczego uczeni im starsi, tym są mniej plastyczni na zmiany i nie chcą brać po uwagę tych zmiany. Opisuje w jaki sposób wprowadzenie jednolitej nomenklatury psychiatrycznej zubożyło karty pacjentów.
Naprawdę warto sięgnąć po tę książkę, aby dowiedzieć się zaskakujących rzeczy o nas samych. Ta książka uczy , bawi, dostarcza wiele refleksji i wciąga w swój nurt jak rzeka. Po przeczytaniu jej ręczę, że sięgnięcie po inne książki tego autora.
PRZECZYTAJCIE, WSPANIAŁA KSIĄŻKA.

WSPANIAŁA KSIĄŻKA, szkoda, że już ostatnia. Był wspaniałym gawędziarzem, który w prosty i dowcipny sposób potrafi opowiadać o skomplikowanych sprawach psychologii, psychiatrii i neurologii.. W tej książce zanurzamy się w rzekę świadomości Sacka, w jego dociekliwy umysł, a także miłość do nauki. Przedstawia swoich mistrzów Darwina i Freuda i to co jego w nich...