Jest to moja druga książka z tej serii i po raz kolejny jestem zawiedziona. Co jak co, ale jednak od tak renomowanego wydawnictwa spodziewałabym się więcej niż wydawanie tego typu lekkich czytadeł wątpliwej jakości. Inna sprawa, że osoba odpowiedzialna za tłumaczenie tytułu powinna dostać solidną burę, jest on bowiem straszliwie mylący i nie mający wiele wspólnego z faktyczną treścią książki. Pozostaje mieć tylko nadzieje, że nie był to zabieg celowy, mający na celu przyciągnięcie czytelników zainteresowanych kulturą kraju, o którym tu mowa.
Niestety, ale nie da się tego uznać za dobrą lekturą. Przede wszystkim autora naprawdę niewiele miejsca poświęca na faktyczny opis koreańskiej kultury. Zamiast tego dostajemy zarys sposobu zarządzania wielkimi korporacjami w Korei Południowej, głównie Hyundaia, w którym pracował autor. Samo w sobie nie byłoby to żadną wadą, sęk w tym, że Frank Ahrens skupił się na rzeczach kompletnie nieistotnych, jak chociażby specyfikacje wypuszczanych przez Hyundai samochodów. Z czasem nawet i to zostaje ograniczone do minimum na rzecz osobistych problemów autora. Naprawdę, nastawiając się na lekturę poświęconą Koreańczykom wcale nie miałam ochoty czytać o tym jak to autor wraz z żoną mieli problemy z wychowywaniem dziecka w związku na odległość. Szczerze - co mnie to obchodzi?
Swoją drogą nie wiem jak mam podchodzić do opisów Korei pochodzących od osoby, która spędziła tam zaledwie trzy lata i nieszczególnie chciała ten kraj poznać. Dwa pierwsze lata autor spędził większość swojego wolnego czasu w amerykańskiej bazie wojskowej, chodząc tam m.in. do sklepu, siłowni, kościoła. Kiedy został zmuszony do opuszczenia tego miejsca, zaopatrzył się w zapas amerykańskich produktów potrzebnych mu do przeżycia kolejnych planowanych lat. Faktycznie, odpowiednia osoba do pisania książki poświęconej obcej kulturze...
Ja wiem, że w dzisiejszych czasach praktycznie każdy może napisać książkę a "azjatycka egzotyka" jest w modzie, ale z pewnością powstało mnóstwo o wiele bardziej wartościowych pozycji, niż ta, które nie doczekały się jeszcze publikacji w Polsce. Jedyne, co tę książkę ratuje, to dobre pióro autora (nie dziwota, skoro przez wiele lat był on dziennikarzem poczytnej amerykańskiej gazety). Chyba jednak nie warto sięgać po literaturę (zwłaszcza literaturę faktu!), która jest po prostu ładnie napisana, jeśli jej treść jest strasznie miałka. A najgorsze, co można zrobić pisząc o obcej kulturze, to potraktowanie jej w taki sposób, w jaki to zrobił Ahrens i niestety, ale może to uczynić więcej złego, niż dobrego.

Jest to moja druga książka z tej serii i po raz kolejny jestem zawiedziona. Co jak co, ale jednak od tak renomowanego wydawnictwa spodziewałabym się więcej niż wydawanie tego typu lekkich czytadeł wątpliwej jakości. Inna sprawa, że osoba odpowiedzialna za tłumaczenie tytułu powinna dostać solidną burę, jest on bowiem straszliwie mylący i nie mający wiele wspólnego z...