Gdy zanurzam się w minionej PRL-owskiej rzeczywistości, myślę o kwiatach. O najpiękniejszych kwiatach — mogiłach poległych za wiarę, za honor, za Ojczyznę. O niezłomnych wolności miłości. I wtedy przychodzi refleksja, że piękno w tym takie by bohaterskie postawy na zawsze w pamięci zostały. I niczym latarnia właściwy kurs przez życie wciąż wskazywały.

Ksiądz Stanisław Małkowski jest dla mnie, żyjącym bohaterem tamtej epoki. Epoki, która choć przeminęła, to pewne jej aspekty wciąż są aktualne. Zwłaszcza przemiany socjologiczne. Temat szczególnie aktualny zarówno wtedy, jak i dziś, powracający jak bumerang — ochrona życia. Ksiądz Stanisław dzielnie wypełniał swój duszpasterski i chrześcijański obowiązek na tym polu. Nie tylko na tym. Zajmował się również trudną młodzieżą i więźniami. Władze komunistyczne nienawidziły go za niezłomność i hart ducha w posłudze. Niejednokrotnie szykanowany i zastraszany, do końca pozostał wierny swoim ideałom.
Historia księdza Małkowskiego jest tym bardziej interesująca, że pojawiają się w niej znane osobistości: Jerzy Popiełuszko, Adam Michnik, Jacek Kuroń, Jerzy Urban i wiele innych.
Ksiądz Stanisław Małkowski to postać godna do naśladowania, postać na miarę wyzwań współczesnego świata, ucieleśniająca w sobie najpiękniejsze cnoty.

Gdy zanurzam się w minionej PRL-owskiej rzeczywistości, myślę o kwiatach. O najpiękniejszych kwiatach — mogiłach poległych za wiarę, za honor, za Ojczyznę. O niezłomnych wolności miłości. I wtedy przychodzi refleksja, że piękno w tym takie by bohaterskie postawy na zawsze w pamięci zostały. I niczym latarnia właściwy kurs przez życie wciąż wskazywały.

Ksiądz Stanisław...

Sumliski jest niejasną postacią. Zapożyczenia, plagiaty, fałszowanie faktów w książkach. Gdybym o tym wiedziała wcześniej nie przeczytałabym tej książki. Nie wiem co jest faktem a co wymysłem autora?? Źle się to czyta. A z drugiej strony Sumliński opisuje losy księdza Małkowskiego przyjaciela św. Jerzego Popieluszki, który był niesprawiedliwie traktowany za czasów komuny i za czasów rządów PO. Nie przebił się przez mur powiązań hierarchów kościoła z politykami powiązanymi że służbami specjalnymi. Smutny obraz kościoła. Bo co do polityków to chyba czytelnicy nie mają złudzeń. W sumie nie polecam.

Sumliski jest niejasną postacią. Zapożyczenia, plagiaty, fałszowanie faktów w książkach. Gdybym o tym wiedziała wcześniej nie przeczytałabym tej książki. Nie wiem co jest faktem a co wymysłem autora?? Źle się to czyta. A z drugiej strony Sumliński opisuje losy księdza Małkowskiego przyjaciela św. Jerzego Popieluszki, który był niesprawiedliwie traktowany za czasów komuny i...

Dla mnie rewelacja, tym bardziej że nigdy nie słyszałam o księdzu Małkowskim. Pojawia się postać księdza Popiełuszki, tak bliskiego mi w tym Wielkim Poście.

Dla mnie rewelacja, tym bardziej że nigdy nie słyszałam o księdzu Małkowskim. Pojawia się postać księdza Popiełuszki, tak bliskiego mi w tym Wielkim Poście.

Lubię takie "przypadki", gdy sięgam po książkę w dniu urodzin jej bohatera. Tak było tym razem.
Księdza Stanisława Małkowskiego kojarzyłam z postacią ks. Jerzego Popiełuszki i "Solidarnością", jednak najbardziej zapadł mi w pamięć jako człowiek zaangażowany w walkę o krzyż postawiony po zamachu smoleńskim przed Pałacem Prezydenckim w 2010 roku. Pamiętam jak oglądałam relacje telewizyjne z tych wydarzeń i przez wiele godzin miałam ciarki na całym ciele, zdając sobie sprawę o co toczy się ta walka i jak bardzo jaskrawa była różnica w postawach obu stron konfliktu.

I gdy szambo zepsucia moralnego wewnątrz kleru wybiło ostatnio znowu kilka razy, nie mogłam sięgnąć po lepszą książkę i lepsze antidotum. Bo niezłomna postawa ks. Małkowskiego, jego pokora, wytrwałość w trudach, a przede wszystkim wierność Bogu daje nadzieję, że są na tym świecie ludzie dobrzy. I dobrzy księża. Tacy, którzy nadal mogą uchodzić za prawdziwe autorytety moralne i życiowe. Problem w tym, że byli i nadal są przez możnych tego świata niszczeni, szykanowani, spychani do podziemia. Bo, mimo, że czasy systemowego komunizmu mamy niby za sobą, to układy i metody z tamtych lat nadal funkcjonują. Niestety także wewnątrz Kościoła. A nawet na szczytach jego władzy.

Ciekawe (choć dla mnie osobiście już niestety nie zaskakujące) wątki kard. Nycza, prymasa Glempa.

Ciekawe okoliczności narodzin ks. Małkowskiego.

Jestem wdzięczna autorowi za tę książkę, która uświadamia, że dobro i pokora mają to do siebie, że są ciche (często celowo zagłuszane),nie lubią szumu i rozgłosu, ale nadal trwają i są prawdziwą mocą (czasem w wielkiej słabości i niedostatku).

Lubię takie "przypadki", gdy sięgam po książkę w dniu urodzin jej bohatera. Tak było tym razem.
Księdza Stanisława Małkowskiego kojarzyłam z postacią ks. Jerzego Popiełuszki i "Solidarnością", jednak najbardziej zapadł mi w pamięć jako człowiek zaangażowany w walkę o krzyż postawiony po zamachu smoleńskim przed Pałacem Prezydenckim w 2010 roku. Pamiętam jak oglądałam...

Ksiądz Stanisław, tak jak mówi to epilog książki to taki polski Ks. Dolindo Rutolo. Wiele znosił prześladowań ze strony SB i komunistów. NIestety musi nadal znosić wiele trudów ze strony... Kościoła.

Ksiądz Stanisław, tak jak mówi to epilog książki to taki polski Ks. Dolindo Rutolo. Wiele znosił prześladowań ze strony SB i komunistów. NIestety musi nadal znosić wiele trudów ze strony... Kościoła.

Autor, psycholog, dziennikarz śledczy, właściciel wydawnictwa. Swego czasu został oskarżony o plagiat. W swojej publicystyce porusza tematy trudne, kontrowersyjne.

Tym razem Wojciech Sumliński przypomina dzieje księdza Stanisława Małkowskiego, działacza opozycji demokratycznej, kapelana ,,Solidarności". Ukazuje zależności między państwem a Kościołem.

Polecam:)

Autor, psycholog, dziennikarz śledczy, właściciel wydawnictwa. Swego czasu został oskarżony o plagiat. W swojej publicystyce porusza tematy trudne, kontrowersyjne.

Tym razem Wojciech Sumliński przypomina dzieje księdza Stanisława Małkowskiego, działacza opozycji demokratycznej, kapelana ,,Solidarności". Ukazuje zależności między państwem a Kościołem.

Polecam:)

Książki, nie powiem, dają do myślenia, a to za sprawą ciekawych, wygrzebanych z archiwów, nieznanych opinii publicznej tajnych informacji i dokumentów, niejednokrotnie opatrzonych klauzulą najwyższej tajności. I dotyczy to wszystkich książek p. Wojtka, nie tylko tej, której dotyczy opinia. Przeczytałam ich już kilka i jedno, co muszę stwierdzić, to bardzo przeszkadza, a wręcz irytuje w nich pewna powtarzalność niektórych zwrotów np. "to była jedna z takich sytuacji", czy " gdzie tak naprawdę był ten początek" itp. Te zwroty powtarzają się w każdej jednej książce, niektóre nawet i po kilka razy. Uważam, że autor, jako reporter i dziennikarz śledczy powinien operować trochę większym zasobem słów i popracować nad zastąpieniem tych powtarzalnych zwrotów, innymi. Nie mniej jednak, książki polecam.

Książki, nie powiem, dają do myślenia, a to za sprawą ciekawych, wygrzebanych z archiwów, nieznanych opinii publicznej tajnych informacji i dokumentów, niejednokrotnie opatrzonych klauzulą najwyższej tajności. I dotyczy to wszystkich książek p. Wojtka, nie tylko tej, której dotyczy opinia. Przeczytałam ich już kilka i jedno, co muszę stwierdzić, to bardzo przeszkadza, a...

Mało lektur pozostawiam bez gwiazdek, ale staram się do każdej coś napisać. W przypadku tej akurat pozycji wahałem się, czy nie pominąć jej totalnie jako niebyłej w moim czytelniczym życiorysie. Bez śladu i bez echa.

Wojciech Sumliński jako dziennikarz wzbudza moje zainteresowanie umiejętnością stawiania pytań i dociekliwością. Nie podobają mi się natomiast odpowiedzi które udziela, a raczej ich zabarwienie polityczne. W swej liberalności za największy mankament poczytuję sobie skrajności światopoglądowe, a imperatywem nadrzędnym jest stwierdzenie że za całe zło odpowiadają wymienieni ONI, czasy inkwizycji odeszły w mgłę historii. Nie każdy reportaż wymaga stosowania politycznych haseł propagandowych, a ten tu opisywany szczególnie.
Ciekawi przeczytajcie sobie coś o autorze i wyróbcie własne zdanie czy warto. Ja na przyszłość już sobie odpuszczam kolejne reportaże, gdyż niekoniecznie nam po drodze.
A dla głosicieli "jedynego słusznego poglądu własnej racji" mam propozycję - J8,7 (źródło: Biblia Tysiąclecia)

Mało lektur pozostawiam bez gwiazdek, ale staram się do każdej coś napisać. W przypadku tej akurat pozycji wahałem się, czy nie pominąć jej totalnie jako niebyłej w moim czytelniczym życiorysie. Bez śladu i bez echa.

Wojciech Sumliński jako dziennikarz wzbudza moje zainteresowanie umiejętnością stawiania pytań i dociekliwością. Nie podobają mi się natomiast odpowiedzi...

Pierwsza książka pana Sumlińskiego, którą przeczytałam i zaraz się biorę za następną. Wspaniała lektura, jestem pod ogromnym wrażeniem. w niektórych momentach łzy się cisnęły do oczu ze wściekłości, że tak dużo jest jeszcze zła w świecie, w którym żyję.

Pierwsza książka pana Sumlińskiego, którą przeczytałam i zaraz się biorę za następną. Wspaniała lektura, jestem pod ogromnym wrażeniem. w niektórych momentach łzy się cisnęły do oczu ze wściekłości, że tak dużo jest jeszcze zła w świecie, w którym żyję.

Lubię dziennikarza Wojciecha Sumlińskiego.
Jego książki czytam. Tutaj jednak słuchałam audiobooka. Głos J.Zelnika mnie męczył.Za jakiś czas muszę sama sobie przeczytać.Warto.
Doceniam śledcze wysiłki autora i ogrom pracy.Księdza podziwiam!
Wzór do naśladowania.W epilogu jest bardzo trafne porównanie losów ks.Małkowskiego do o.Dolindo Ruotolo.Kapłani heroicznie wierni Kościołowi. Książkę polecam! Strawa duchowa na Wielki Post!

Lubię dziennikarza Wojciecha Sumlińskiego.
Jego książki czytam. Tutaj jednak słuchałam audiobooka. Głos J.Zelnika mnie męczył.Za jakiś czas muszę sama sobie przeczytać.Warto.
Doceniam śledcze wysiłki autora i ogrom pracy.Księdza podziwiam!
Wzór do naśladowania.W epilogu jest bardzo trafne porównanie losów ks.Małkowskiego do o.Dolindo Ruotolo.Kapłani heroicznie wierni...