Mówią, że z kobietami źle...
..., ale bez nich jeszcze gorzej...
...
To samo można powiedzieć w drugą stronę...

Czytając opis tej powieści, byłem strasznie ciekawy w jakim kierunku podąży fabuła, w jaki sposób wypełnią ją tręścią.
Opis wydał mi się tak zawiły, poplątany, że ciężko mi było sobie to wyobrazić...
Najlepiej było się przekonać czytając, więc nie zwlekając zbyt długo, na krótko po zakupie książki stanąłem przed jej obliczem, otworzyłem, zacząłem kartkować poszczególne strony i z miejsca wciągnąłem się w jej rzeczywistość...
...
Bohaterów poznajemy co nie miara. Nie możliwym jest wybrać jednego, głównego. Każdy od siebie wnosi swoją cząstkę, coś, co nadało treści charakter i osobowość.

Ta powieść to ze strony Kinga i jego syna czystej postaci hołd oddany wszystkim kobietom. On spełniony pisarz, szczęśliwy i kochający mąż, ojciec dobrze wie, co znaczy być mężczyzną pośród kobiet. Doskonale wie, jak wielkie w naszym życiu odgrywają znaczenie. Ich mentalność i sposób myślenia różni się diametralnie od tego męskiego; i o to w tym wszystkim właśnie chodzi. Te różnice sprawiają, że pomiędz jedną płcią a drugą jest równowaga i wzajemnie się uzupełniają. Niewątpliwie męskie życie w zderzeniu z żeńskim wygląda o wiele łatwiej i prościej; nie tylko z damskiej perspektywy, bo mężczyźni również dostrzegają ten układ. Często to wykorzystują, zachowując się wobec kobiet w pożałowaniu słaby sposób. Jednak jest też tak, że oni ich wogóle nie rozumieją, nawet się trochę nie starając to zmienić. One borykają się często z trudnościami, których mężczyzna nie pojmie za żadne skarby świata ( oczywiście mężczyzna pozbawiony myślenia). Te trudności wpływają na ich zachowanie, humor i wszelkie relacje. Brak zrozumienia ze strony mężczyzn powoduje całą masę kłótni i konfliktów, które niekiedy nawet doprowadzają do strasznych dramatów, potęgują eskalację przemocy i agresji. Mężczyźni są silniejsi, więc to kobiety są zdecydowanie częściej pokrzywdzone. Ich wrażliwość i subtelność często gryzie się z typowym, męskim charakterem, który bywa oschły, twardy, dominujący, natrętny, a nawet bezdusznie brutalny.
...
Dzięki tej powieści, szczególnie mężczyźni będą mieli okazję przekonać się, jakby wyglądał ( choć przez chwilę ) świat bez kobiet. W świecie tej powieści role się trochę odwracają...

****

Joe Hill, drugi syn Stephena Kinga zaczął pracować na swoją markę pod pseudonimem, by nie być kojarzonym ze słynnym ojcem. Z jego strony było to odważne posunięcie. Myślę jednak, że z chwilą, gdy postanowił swoje życie poświęcić pisaniu, w żaden sposób nie zamierzał się ścigać ze swoim ojcem. Dobrze mu to wyszło, bo choć wpływ ojca miał na niego znaczący wpływ, na jakość i treść jego świadomości, zawartych w niej myśli, to zachował przy tym swoją literacką osobowość. Nie jest tak twórczy jak ojciec, ale co jakiś czas wypuszcza na rynek nowe książki.
Natomiast jeśli chodzi o Owena Kinga, na tą chwilę nie widzę w nim jeszcze pisarza. "ŚPIĄCE KRÓLEWNY" napisał z ojcem, wcześniej jego książek nie znam. Zresztą, było ich całe nic. Niewiadomo też ile miał wkładu w tą wspólną powieść; które są jego teksty, a które ojca. Jeśli po tej książce Owen King nie zacznie pisać samodzielnych tekstów, wówczas nic wielkiego w świecie książek z niego nie będzie.
...
Dla samego Stephena Kinga napisać powieść ze swoim synem, to musiała być wielka frajda. On już nie musi nikomu nic udowadniać. Cieszy się z pewnością, że synowie idą w jego ślady. Za Joe Hillem przemawiają jego książki. Odnośnie Owena jeszcze wstrzymam się z wydawaniem opinii. Może po "ŚPIĄCYCH KRÓLEWNACH" ruszy ze swoimi tekstami. Wtedy będę mógł go ocenić.

Teraz z wielkim oczekiwaniem czekał będę na nowe powieści Kinga. Jedna "OUTSIDER" czeka już na swoją premierę. Ostatnio dowiedziałem się również, że powstanie sequel "Pudełka z guzikami Gwendy", a oprócz tego na ukończeniu jest jeszcze jedna powieść, jednak na razie bez większych szczegółów. Także King nie próżnuje i nadal chce cieszyć swoich czytelników. Oby robił to jak najdłużej. Zdrowia i wszelkiej pomyślności, życzę mu w tym Nowym 2018 Roku...

Mówią, że z kobietami źle...
..., ale bez nich jeszcze gorzej...
...
To samo można powiedzieć w drugą stronę...

Czytając opis tej powieści, byłem strasznie ciekawy w jakim kierunku podąży fabuła, w jaki sposób wypełnią ją tręścią.
Opis wydał mi się tak zawiły, poplątany, że ciężko mi było sobie to wyobrazić...
Najlepiej było się przekonać czytając, więc nie zwlekając zbyt...