To chyba jedna z najgorszych książek jakie przeczytałem w życiu, a chyba najgorsza w tym roku obok "Ognia i furii" poświęconego Donaldowi Trumpowi. Autor nie sili się na żaden obiektywizm, lecz układa swoją argumentację i dobiera źródła pod z góry ustaloną tezę, klucząc przy tym niemiłosiernie. Czytamy więc o samym przesmyku suwalskim, aby nagle przenieść się do upodobań autora na temat konkretnych postaci w amerykańskiej polityce wewnętrznej. Czytamy, że Trump najprawdopodobniej jest marionetką Kremla, aby po chwili Kisielewski pisał o działaniach amerykańskiego prezydenta stojących w sprzeczności z interesami Rosjan w Syrii - autor zamiast być wówczas zadowolonym (zajmuje bowiem jednoznacznie proamerykańskie stanowisko) zastanawia się czy Trumpem nie kierowały wówczas emocje.

Książka jest więc mocno chaotyczna, a wspomniany dobór źródeł wyraźnie tendencyjny, nie mówiąc już o tym, że bardzo ubogi. Autor tak naprawdę opiera się głównie o polskie źródła, do których może dotrzeć każdy, kto czyta choćby Onet czy portal Defence24, stąd pojawia się pytanie czy nie jest to po prostu próba zarobku na naiwniakach zainteresowanych tematem będącym na czasie... Ponadto rozumiem, że można być krytykiem Rosji i nie znosić Putina (nie ma w tym nic zdrożnego ani dziwnego), lecz czy nie można jednocześnie zachować choć dozy obiektywizmu i wyzbyć się emocji? Wiemy przecież, że Putin "złym KGB-istą był", ale formułowanie pretensji wobec Trumpa, że przekazał Rosjanom informacje na temat rozmieszczenia Państwa Islamskiego w celu jego szybkiej likwidacji zakrawa już o kabaret...

Publikacja jest więc bardzo słaba i nie wnosi zasadniczo niczego nowego. Wolę już oryginały Ośrodka Studiów Wschodnich czy Defence24 niż podróbki napisane w marnym i chaotycznym stylu.

To chyba jedna z najgorszych książek jakie przeczytałem w życiu, a chyba najgorsza w tym roku obok "Ognia i furii" poświęconego Donaldowi Trumpowi. Autor nie sili się na żaden obiektywizm, lecz układa swoją argumentację i dobiera źródła pod z góry ustaloną tezę, klucząc przy tym niemiłosiernie. Czytamy więc o samym przesmyku suwalskim, aby nagle przenieść się do upodobań...