Jeśli spodziewacie się wielowymiarowej, głębokiej powieści, romansu z wieloma zwrotami akcji to niestety nie tu. Nie było źle, nie mogę tak powiedzieć bo bym skłamała. Ma to potencjał ale niestety niewykorzystany.
Początkowo dzieje się wszystko na hura. Spotykają się (ona ma narzeczonego!) wymieniają spojrzenia, on ją osacza na tarasie w czasie balu, całuje, dotyka, zostają przyłapani. Od razu. Ona jego imię poznaje w trakcie mizianka.
On robi to dlatego żeby zemścić się na jej bracie który zabił w pojedynku jego brata. Czemu? No to raczej jest łatwe do odgadnięcia i w sumie rozwiązanie tej sprawy następuje dopiero na finiszu książki ;)

Lucien jest mroczny i zły, ale przy żonie zmienia się oczywiście w słodkiego misia. Ona jest dzika i charakterna a przy mężu zmienia się w galaretkę, bo on ją TAK dotyka.
Tak to jest taka książka ;)
czyta się przyjemnie, to typowa lektura do kawy/na wieczór/ na podróż. Miło spędzić czas, zapomnieć.

Czy polecam?
Na własną odpowiedzialność. To nie jest złe, ale dość płaskie. Takie niewymagające.

Jeśli spodziewacie się wielowymiarowej, głębokiej powieści, romansu z wieloma zwrotami akcji to niestety nie tu. Nie było źle, nie mogę tak powiedzieć bo bym skłamała. Ma to potencjał ale niestety niewykorzystany.
Początkowo dzieje się wszystko na hura. Spotykają się (ona ma narzeczonego!) wymieniają spojrzenia, on ją osacza na tarasie w czasie balu, całuje, dotyka, zostają...