Dobra książka na wakacje, bo w sytuacji, kiedy detektyw leży, aż się prosi, żeby czytać na leżaku ;)

Dobra książka na wakacje, bo w sytuacji, kiedy detektyw leży, aż się prosi, żeby czytać na leżaku ;)

Czytając opis książki trudno uwierzyć, że będzie dobra. To przecież książka o tym, jak pewien jegomość leżąc w szpitalu prowadzi śledztwo dotyczące zaginionych pół wieku temu Książątek z Tower, na podstawie przytaczanych w „Córce” rzeczywistych jak i fikcyjnych kronik i powieści historycznych. Brzmi absurdalnie? Jeszcze jak! Kiedy zobaczyłam opis książki, znajdującej się na pierwszym miejscu najlepszych kryminałów wszech czasów, poczułam się niezręcznie. Po książkę sięgałam z zażenowaniem. A potem nie byłam w stanie jej odłożyć. Poważnie. Nie dało się.

Czytając opis książki trudno uwierzyć, że będzie dobra. To przecież książka o tym, jak pewien jegomość leżąc w szpitalu prowadzi śledztwo dotyczące zaginionych pół wieku temu Książątek z Tower, na podstawie przytaczanych w „Córce” rzeczywistych jak i fikcyjnych kronik i powieści historycznych. Brzmi absurdalnie? Jeszcze jak! Kiedy zobaczyłam opis książki, znajdującej się na...

Książka kupiona ze względu na (jak zwykle w przypadku Serii z Jamnikiem) intrygującą okładkę. Stracony czas i zmarnowane 200 stron papieru, dawno nie czytałem czegoś tak złego. Wielostronicowe dialogi (powieść Tey składa sie z tychże w 99ciu procentach) są dobre dla podstawówki, a w połączeniu z czysto teoretycznymi rozważaniami policjanta na temat rzekomo zbrodniczej przeszłości XV-wiecznego angielskiego władcy mogą przyprawić jedynie o niestrawności. Do końca wierzyłem, że coś tu się wydarzy, a nieistotne tło niby-historyczne wpłynie jeszcze bardziej na bohatera lub czytelnika... Niestety. Te kilka złotych można było lepiej wydać, nie tylko w antykwariacie. Księga jedynie dla fanatyków historii twierdzy Tower.

Książka kupiona ze względu na (jak zwykle w przypadku Serii z Jamnikiem) intrygującą okładkę. Stracony czas i zmarnowane 200 stron papieru, dawno nie czytałem czegoś tak złego. Wielostronicowe dialogi (powieść Tey składa sie z tychże w 99ciu procentach) są dobre dla podstawówki, a w połączeniu z czysto teoretycznymi rozważaniami policjanta na temat rzekomo zbrodniczej...

Urok starego, kryminalnego kina, inteligentnego, zaskakującego, pełnego optymistycznego uroku. Oglądałam kiedyś klasykę gatunku, w którym bohater ze złamaną nogą i czarnym humorem całe dnie obserwował mieszkańców kamienicy naprzeciwko, w końcu rozwiązując zagadkę kryminalną. Przystojny aktor, jego barwni znajomi i gwiazdka kina przychodząca w odwiedziny do mruka i jego obsesji, której nabawił się z nudów, a która okazała się zaskoczyć wszystkich. To właśnie miałam przed oczyma czytając "Córkę czasu".

Jest jeszcze druga historia oczywiście, nawet bardziej "historyczna". Uwielbiam czytać o tym, jak prawda ("córka czasu") jest wypaczana. Cała książka poświęcona jest policyjnemu analizowaniu starych tekstów. Może nie brzmi to pasjonująco, ale takie było!

Obsesją szpitalną Granta, detektywa Scotland Yardu, stała się łagodna twarz z portretu króla Ryszarda III, powszechnie znanego z mordu na małych bratankach, jakiego miał dokonać z żądzy władzy. Od dziecięcych czytanek, przez stare księgi i dokumenty znoszone Grantowi przez znajomych, odkrywa on otwierającą oczy prawdę i... powołanie.

Urok starego, kryminalnego kina, inteligentnego, zaskakującego, pełnego optymistycznego uroku. Oglądałam kiedyś klasykę gatunku, w którym bohater ze złamaną nogą i czarnym humorem całe dnie obserwował mieszkańców kamienicy naprzeciwko, w końcu rozwiązując zagadkę kryminalną. Przystojny aktor, jego barwni znajomi i gwiazdka kina przychodząca w odwiedziny do mruka i jego...

Świetna zagadka - chory policjant, zmuszony do leżenia w łóżku z nudów zabiera się za rozwiązanie zagadki z czasów Ryszarda III: kto zabił dwóch uwięzionych w Tower królewiczów....

Świetna zagadka - chory policjant, zmuszony do leżenia w łóżku z nudów zabiera się za rozwiązanie zagadki z czasów Ryszarda III: kto zabił dwóch uwięzionych w Tower królewiczów....

Ciekawa, inteligentna, bardzo brytyjska! Po przeczytaniu "Córki czasu" trzeba będzie zrewidować ocenę Ryszarda III, którą my Europejczycy z kontynentu opieramy na Szekspirze.
Ale ja nie o tym. Największym zaskoczeniem było nie to, że Ryszard III był porządnym, ba szlachetnym człowiekiem, lecz fakt, że świat powieści, napisanej w sumie nie tak strasznie dawno (w 1951),jest dla nas równie daleki, jak epoka zmierzchu Yorków (dynastii, nie małych śmiesznych piesków). Pacjent w szpitalu pali sobie leżąc w łóżku papierosy, częstuje innych i daje się częstować. No i zamiast gapić się w smartfona, patrzy w sufit oraz czyta masowo książki... To były czasy :-)

Ciekawa, inteligentna, bardzo brytyjska! Po przeczytaniu "Córki czasu" trzeba będzie zrewidować ocenę Ryszarda III, którą my Europejczycy z kontynentu opieramy na Szekspirze.
Ale ja nie o tym. Największym zaskoczeniem było nie to, że Ryszard III był porządnym, ba szlachetnym człowiekiem, lecz fakt, że świat powieści, napisanej w sumie nie tak strasznie dawno (w 1951),jest...

Detektyw przykuty do szpitalnego łóżka z nudów weryfikuje sprawę sprzed stuleci i odkrywa, jak bardzo zafałszowany jest powszechnie przyjęty przekaz historyczny. Na tapecie jeden z najbardziej znanych motywów z Szekspirowskich kronik.

Detektyw przykuty do szpitalnego łóżka z nudów weryfikuje sprawę sprzed stuleci i odkrywa, jak bardzo zafałszowany jest powszechnie przyjęty przekaz historyczny. Na tapecie jeden z najbardziej znanych motywów z Szekspirowskich kronik.

Chyba czego innego spodziewałem się po książce, która została wybrana najlepszym kryminałem wszechczasów. Nie ma tu za wiele jeśli chodzi o intrygę - raczej badanie interesów stron i eliminacja podejrzanych. Przez całą książkę wiadomo, że coś się nie zgadza, a na końcu robią tak, że się zgadza. Jeśli chodzi o akcję - główny bohater w którymś momencie może usiąść i patrzeć w ścianę zamiast w sufit. To wszystko. Mimo to książka jest miło, wartko napisana, a historyczne nieporozumienie naprawdę wciągające. Dla mnie nauka była podwójna, bo dowiedziałem się zarówno tego, jaką Ryszard III ma reputację, jak i tego, że jest niezasłużona. Przyjemne pare dni z panią Tey, ale chyba nie wrócę do jej innych dzieł za szybko. Rozumiem, dlaczego kryminał mógł zostać obwołany największym w historii przez czytelników anglojęzycznych, wychowanych na bajkach o krwiożerczym królu - i jestem przekonany, że gdyby taka lista powstała gdziekolwiek indziej, to "Córka czasu" (właściwie dalej nie wiem, do czego odnosi się tytuł) nie znalazłaby się w pierwszej setce.

Chyba czego innego spodziewałem się po książce, która została wybrana najlepszym kryminałem wszechczasów. Nie ma tu za wiele jeśli chodzi o intrygę - raczej badanie interesów stron i eliminacja podejrzanych. Przez całą książkę wiadomo, że coś się nie zgadza, a na końcu robią tak, że się zgadza. Jeśli chodzi o akcję - główny bohater w którymś momencie może usiąść i patrzeć w...

Świetnie bawiłam się, zgłębiając tę historyczną zagadkę. Aż chce się teraz przypomnieć lekcje z historii Anglii!

Świetnie bawiłam się, zgłębiając tę historyczną zagadkę. Aż chce się teraz przypomnieć lekcje z historii Anglii!

Zagadka historyczna, wciągająca.

Zagadka historyczna, wciągająca.