Miauuuu to znaczy "Witaj" lub "Cześć" w moim kocim języku. Jeśli jeszcze się nie zorientowałeś drogi czytelniku, to jestem rudym, kudłatym kotem o imieniu Dewey, a raczej Dewey Czytaj-Więcej Książek, bo tak właśnie nazwała mnie Vicky Myron - autorka tejże książki i zarazem dyrektorka wraz z jej koleżankami z Biblioteki Publicznej w małym miasteczku Spencer w stanie Iowa.

Moja historia opisana przez Vicky rozpoczyna się w bardzo mroźny styczniowy poranek roku bodajże 1988, kiedy to zostałem odnaleziony w skrzynce na książkowe zwroty do biblioteki. A osobą, która pomogła mi pierwsza, była właśnie autorka mojej książki :). I tak zaczęły się moje rządy w bibliotece, w moim kocim domu, gdzie mieszkałem przez blisko 20 lat, moje pierwsze święta Bożego Narodzenia, spotkania z dziećmi, z których najbardziej uwielbiałem niepełnosprawną Crystal i wiele, wiele innych ciekawych wydarzeń, w których brałem czynny udział świetnie się przy tym bawiąc.

Muszę się Wam do czegoś przyznać: Vicky opisała w tej pozycji również moje pasje jakimi była m.in. kocimiętka, jej córka Jodi (do której zapałałem pierwszą kocią miłością) oraz moja chyba największa namiętność – gumki recepturki :), które dosłownie pochłaniałem. Bardzo też lubiłem wszelkie pudełka, do których można się było schować nieważne czy mieściłem się w nich cały oraz kolana, na które można było wskoczyć, kiedy ich właściciel nie patrzył bądź był zbyt zajęty sobą albo nogi, o które można się było bezkarnie ocierać biorąc kogoś zwykle z zaskoczenia i zostawiając na ciemnych spodniach swoje futerko. Nasza kochana pani dyrektor urozmaiciła tę książkę o kilka moich rozkosznych zdjęć, byś mój drogi czytelniku mógł mnie lepiej poznać.

Vicky opisuje w mojej książce nie tylko moje kocie wybryki, ale również swoje często niełatwe życie oraz jak ten region Stanów rozwijał się poprzez lata. Jeśli mógłbym coś od siebie dodać to to, że Vicky to kobieta silna i niezależna, która tak jak ja potrafiła nieraz spaść na 4 łapy mimo przykrości i trudności, które ją spotykały.
Myślę, że wielu czytelników znajdzie w tej pozycji coś dla siebie. Ja ją wprost uwielbiam, bo co tu dużo miauczeć jest po prostu o..... mnie :) i tym jaki byłem, jak zmieniłem życie mieszkańców Spencer. Może byłem po prostu kocim psychoterapeutą i rozumiałem wasze potrzeby, a może byłem jednak wszechwiedzącym kocim Bogiem ;).
Dowiecie się tego, kiedy sięgnięcie po książkę autorstwa Vicky Myron.

Komu mógłbym polecić tę książkę? Przede wszystkim miłośnikom kotów i zwierzątek wszelakich (choć nie wiem czy psów też, bo ich straaasznie nie cierpię ;) oraz samym bibliotekarzom z pewnością Wam się spodoba. Jeśli masz w domu kudłatą kulkę różnego koloru, uwielbiająca drapać twoje dłonie i atakującą twoje nogi, na dodatek posiadającą funkcje auto uzupełniania kuwety i pochłaniania sporych ilości pokarmu, a w szczególności mleka - to ta książka jest dla ciebie.

Nio to było by na tyle, zmęczyło mnie mruczenie Wam o mojej książce, idę sobie poszukać nowego pudełka na spanie albo lepiej kogoś w ciemnym ubraniu, by go oznakować. Miauuuuu…..

Miauuuu to znaczy "Witaj" lub "Cześć" w moim kocim języku. Jeśli jeszcze się nie zorientowałeś drogi czytelniku, to jestem rudym, kudłatym kotem o imieniu Dewey, a raczej Dewey Czytaj-Więcej Książek, bo tak właśnie nazwała mnie Vicky Myron - autorka tejże książki i zarazem dyrektorka wraz z jej koleżankami z Biblioteki Publicznej w małym miasteczku Spencer w stanie...