Osobiście uważam, że powieść jest wspaniała, ale na pewno niektórym może nie przypaść do gustu.

Z jednej strony widać, że to debiut tego autora i rzuca się w oczy masa niedociągnięć, jak choćby braki opisów wydawałoby się koniecznych dla właściwego klimatu (o ile sam brak opisów można uznać za celowy, w koncu to krótka książka, to jednak znajdziemy opisy rzeczy w ogóle nie wpływających na klimat czy fabułę - jak np. zachowań sklepikarza w mieście seminaryjnym) czy ewidentne przerysowanie niektórych postaci (głowa kultu obecnego na Archipelagu jest tu chyba przykładem najlepszym, ale też Isel w niektórych momentach wydaje się zbyt swawolny jak na osobę, która mocno pragnie wyruszyć w podróż z wybrańcem i chyba powinna kierować się czymś więcej niż dobrą zabawą).

Z drugiej strony historia wbija w fotel, plot-twisty zaskakują czytelnika w najmniej spodziewanym momencie i nie są na pewno wyssane z palca, jak to bywa w wielu przypadkach. Historia przedstawionego w książce świata jest bardzo interesującą i ja osobiście spędził bym chętnie więcej czasu na poznawaniu losów Nomhlaby, choć jeśli ktoś nie lubi długich monologów (bo najczęściej przez nie autor uchyla nam rąbka tajemnicy o swym świecie) to wstawki na jej temat mogą go męczyć. Ogólnie wątek fabularny jak dla mnie 10/10, a zakończenie uważam za idealne.

Jeżeli ktoś lubi filozofowanie, to na pewno doszuka się też w tej krótkiej historii jakiegoś przesłania, jak choćby ostrzeżenia przed ślepą wiarą otoczeniu, które nas kształtuje czy też roli, jaką sprawuje w kształtowaniu zachowań i sposobow myślenia ludzi propaganda. Ja jednak czytam książki dla rozrywki :)

Podsumowując: jeżeli razi cię spore tempo i nie jesteś gotowy na czytanie lekko za długich monologów o historii poznawanego świata, a w dodatku jesteś uczulony na przerysowania postaci i swoistą niedbałość stylistyczną, to nie sięgaj po tę książkę - dla ciebie będzie to maks 4/10.

Jeżeli jednak najważniejsza jest dla ciebie dobrze skonstruowana i wciągająca fabuła i jesteś w stanie dla niej przymknąć oko na niedociągnięcia, to spokojnie możesz dać Historii nieznanej na Archipelagu nawet 10/10.

Reasumując daję 7/10, z przyjemnością przeczytałbym drugą książkę pana Wiecha.

Osobiście uważam, że powieść jest wspaniała, ale na pewno niektórym może nie przypaść do gustu.

Z jednej strony widać, że to debiut tego autora i rzuca się w oczy masa niedociągnięć, jak choćby braki opisów wydawałoby się koniecznych dla właściwego klimatu (o ile sam brak opisów można uznać za celowy, w koncu to krótka książka, to jednak znajdziemy opisy rzeczy w ogóle...