Kolejna książka (po Następnym) Crichtona która nie do końca przypadła mi do gustu. Zdecydowanie wolę inne książki autora, gdzie mamy bardziej dynamiczną akcję i zaskakujące teorie spiskowe.
Plusy:
- próba wyjaśnienia przyczyn katastrofy lotniczej, usterek samolotu;
- uzmysłowienie nam jak skomplikowaną konstrukcją jest samolot;
- spora dawka informacji na temat kontroli jakości i certyfikacji pojazdów;
- uporczywe dążenie bohaterki do odkrycia prawdy;
- pieniądze i zysk zawsze będą stały ponad wszystkim innym;
- teraz widać marną jakość współczesnego dziennikarstwa;
- wielki wpływ mediów na społeczeństwo (co i dzisiaj widać oglądając TV);
- druga część książki wynagradza słabą część pierwszą;
- lekko szokujące zakończenie.
Minusy:
- zbyt wiele długich, zbędnych opisów technicznych, przez co wątek sensacyjny schodzi na dalszy plan;
- akcja mało dynamiczna, wiele momentów po prostu nudnych;
- prawdopodobieństwo zdarzeń było po prostu niemożliwe.
Ogółem książka dobra, ale liczyłem na więcej.

Kolejna książka (po Następnym) Crichtona która nie do końca przypadła mi do gustu. Zdecydowanie wolę inne książki autora, gdzie mamy bardziej dynamiczną akcję i zaskakujące teorie spiskowe.
Plusy:
- próba wyjaśnienia przyczyn katastrofy lotniczej, usterek samolotu;
- uzmysłowienie nam jak skomplikowaną konstrukcją jest samolot;
- spora dawka informacji na temat kontroli...

Akurat ta powieść Crichtona mnie nie zachwyciła - dużo przestoi, zbyt wiele opisów technicznych, które nic nie wnoszą do fabuły, sama intryga też dość średnio napisana. Jedynie ostatnie strony trzymają w napięciu, reszta jak to się mówi - "taka se".

Akurat ta powieść Crichtona mnie nie zachwyciła - dużo przestoi, zbyt wiele opisów technicznych, które nic nie wnoszą do fabuły, sama intryga też dość średnio napisana. Jedynie ostatnie strony trzymają w napięciu, reszta jak to się mówi - "taka se".

Bzdura ale lekko i dobrze się czyta. Czytelnicy, którzy zainteresują się tą pozycją, muszą tylko wcześniej poddać lobotomii tę część mózgu, która odpowiedzialna jest za zdrowy rozsądek, poczucie realności czy osąd prawdopodobieństwa zdarzeń. A wtedy już, nie bez przyjemności, śledzić będą wysiłki pewnej sprytnej i pracowitej osóbki, która zbada i ustali przyczyny katastrofy lotniczej zaledwie w tydzień(!),ucieknie parę razy zbirom, którzy coś od niej chcą (nie do końca zrozumiałam, co),opanuje bunt związków zawodowych i ocali swoją firmę przed nieuchronnym bankructwem.
Panienka jest wice-prezeską firmy produkującej odrzutowce pasażerskie, odpowiada za kontrolę jakości, ma pięć lat doświadczenia ale zna się na budowie samolotów jak mało kto. Ma pełną i całkowitą samodzielność prowadzenia badań, jej szefowie raz dziennie powtarzają tylko: "Pośpiesz się".
Najpiękniejsze jest to, że może również, pod wpływem impulsu, robić rzeczy, o których filozofom się nie śniło! wchodzić w różne zakamarki samolotu w czasie niezwykle czułych i kosztownych testów (tyle, że nie może dotykać poręczy!) albo wraz z dziennikarką wejść sobie na pokład w czasie lotu kontrolnego, w czasie którego planowane jest gwałtowne opadanie i wznoszenie, aż do przeciążenia dwa G! A naprawdę piekne jest to, że znajduje przyczynę katastrofy w parę dni, nie rozmawiając nawet z żadnym z pilotów, którzy przeżyli!
No, wiecie Państwo, to niesłychane, to dlaczego my badamy pewną katastrofę 10 lat?!
Ale, poza wszystkim, mamy tu ciekawy temat, sensacyjną akcję i dużo informacji na temat kontroli jakości, certyfikacji pojazdów, wpływu mediów na kreowanie marki oraz całe mnnóstwo technicznych i interesujących informacji z aeronautyki. [Wiedzieliście, że najbardziej skomplikowaną konstrukcją w samolotach są skrzydła, ich krzywizna oznaczona jest z dokładnością do mikronów a ich budowa stanowi największy sekret producenta tak, że nigdy nie powierza się ich budowy podwykonawcom? że wszystkie krytyczne dla lotu elementy są dublowane dla bezpieczeństwa? że to linie lotnicze dokonują wyboru silnika do danej konstrukcji?...]

Bzdura ale lekko i dobrze się czyta. Czytelnicy, którzy zainteresują się tą pozycją, muszą tylko wcześniej poddać lobotomii tę część mózgu, która odpowiedzialna jest za zdrowy rozsądek, poczucie realności czy osąd prawdopodobieństwa zdarzeń. A wtedy już, nie bez przyjemności, śledzić będą wysiłki pewnej sprytnej i pracowitej osóbki, która zbada i ustali przyczyny katastrofy...

Jeśli ktoś jest fanem programów w rodzaju "Katastrofy w przestworzach" to może być lekko zawiedziony. Sprawy techniczne i związane z dochodzeniem nie trzymają się tu zupełnie logiki.

Natomiast jako thriller książka daje sobie bardzo dobrze radę, chociaż nieco za wolno się rozkręca. Nie jest to natomiast nic wybitnego, po prostu przyzwoity thriller.

Jeśli ktoś jest fanem programów w rodzaju "Katastrofy w przestworzach" to może być lekko zawiedziony. Sprawy techniczne i związane z dochodzeniem nie trzymają się tu zupełnie logiki.

Natomiast jako thriller książka daje sobie bardzo dobrze radę, chociaż nieco za wolno się rozkręca. Nie jest to natomiast nic wybitnego, po prostu przyzwoity thriller.

Pierwsza połowa książki nudnawa i nieco męcząca. Od połowy zaczyna się akcja i emocje. A takiej lektury oczekiwałem sięgając po nią. Dla wytrwałych.

Pierwsza połowa książki nudnawa i nieco męcząca. Od połowy zaczyna się akcja i emocje. A takiej lektury oczekiwałem sięgając po nią. Dla wytrwałych.

Wiem że książka ta nie znajdzie zbyt wielu swoich zwolenników gdyż nie jest to książka przepełniona akcją i zaskakującymi teoriami do czego przyzwyczaił nas ten autor.
Ale
Można ją podzielić na dwie części
W pierwszej
W prosty sposób zostaje nam przedstawiona skomplikowana zasada działania samolotu, związków zawodowych zakładu oraz zasada działalności komisji d/s wypadków lotniczych oraz wszechwładnych mediów.
Kto przez to przebrnie- brawo , bo zastanowi się przed wejściem do samolotu.
W drugiej
Jest w dobry sposób przedstawione brnięcie jednostki do odkrycia prawdy która jest szokująca.
I tak reasumując, temat dobry, akcja marna,ale książka wciąga i zaciekawia zcytelnika.

Wiem że książka ta nie znajdzie zbyt wielu swoich zwolenników gdyż nie jest to książka przepełniona akcją i zaskakującymi teoriami do czego przyzwyczaił nas ten autor.
Ale
Można ją podzielić na dwie części
W pierwszej
W prosty sposób zostaje nam przedstawiona skomplikowana zasada działania samolotu, związków zawodowych zakładu oraz zasada działalności komisji d/s wypadków...

„Norton N22” czytało mi się całkiem nieźle, szczególnie po uwzględnieniu, ile miejsca zajmują w książce opisy techniczne. Crichton ma niezły dar opowiadania, który sprawdza się w moim odczuciu w większości jego książek. Tym razem, oprócz dawki danych technicznych, dostałam niezłą sensację i za to daję ocenę bardzo dobrą. Polubiłam też główną bohaterkę, podobał mi się sposób jej działania. A jeśli chodzi o fragmenty dotyczące techniki, obiektywnie stwierdzam, że- chociaż nie jestem takimi rzeczami zainteresowana- zostały przedstawione bardzo przystępnym językiem, zrozumiałym dla laika, więc jeśli ktoś jest zainteresowany, na pewno zrozumie, o co chodzi. Może trochę na wyrost, ale daję książce ocenę bardzo dobrą.

„Norton N22” czytało mi się całkiem nieźle, szczególnie po uwzględnieniu, ile miejsca zajmują w książce opisy techniczne. Crichton ma niezły dar opowiadania, który sprawdza się w moim odczuciu w większości jego książek. Tym razem, oprócz dawki danych technicznych, dostałam niezłą sensację i za to daję ocenę bardzo dobrą. Polubiłam też główną bohaterkę, podobał mi się sposób...

Dobrze się czytało po angielsku. Ciekawa fabuła, sensacyjny wątek, szybka akcja. Szkoda że wszystko to jest czystą fikcją.

Dobrze się czytało po angielsku. Ciekawa fabuła, sensacyjny wątek, szybka akcja. Szkoda że wszystko to jest czystą fikcją.

Słabsze 6. Dlaczego? Przecież wciągnęło od pierwszych stron, mimo technicznej i zupełnie nieznanej mi tematyki budowy samolotów;)
Dlatego, że ta techniczna tematyka przeważa i po pewnym czasie historia z sensacyjnym wątkiem schodzi na dalszy plan, a czytanie robi się nieco żmudne...
Jednakże przebrnęłam, a to na plus;) Choć zdecydowanie wolę inne historie tego autora;)

Słabsze 6. Dlaczego? Przecież wciągnęło od pierwszych stron, mimo technicznej i zupełnie nieznanej mi tematyki budowy samolotów;)
Dlatego, że ta techniczna tematyka przeważa i po pewnym czasie historia z sensacyjnym wątkiem schodzi na dalszy plan, a czytanie robi się nieco żmudne...
Jednakże przebrnęłam, a to na plus;) Choć zdecydowanie wolę inne historie tego autora;)

Michael Crichton jest naukowcem z tytułem doktora nauk medycznych uczelni Harvard. Nie potrafi pisać krótko, bez podpierania się szeregiem pozycji z literatury fachowej. Pisze w sposób naukowy, czasem wręcz rozwlekle i nieciekawie, z podaniem najdrobniejszych szczegółów.
Książka Norton-22 jest tego przykładem.
Samolot lecący z Hongkongu do Denver odbywa rutynowy rejsowy lot. Kilka godzin po starcie nagle gwałtownie zaczyna opadać ... Na pokładzie wybucha panika, wszystko zaczyna fruwać, łącznie z ludźmi. Pilotowi udało się opanować maszynę ale są 3 ofiary śmiertelne oraz 56 rannych tego zajścia.
Specjalny zespół ludzi bada przyczyny katastrofy, starając się odpowiedzieć na pytanie: co wydarzyło się przez 9 minut lotu.
Sprawa jest o tyle trudna, że załoga z Hongkongu milczy i szybko ucieka do swojego kraju.
Tymczasem notowania koncernu Norton zaczynają gwałtownie spadać a właściciele akurat mieli podpisać nowy kontrakt na sprzedaż swoich samolotów.
Czy to nieszczęśliwy wypadek czy błąd pilota?
A może komuś zależy, aby nie doszło do podpisania kontraktu?
Pomijając szczegóły techniczne, książkę można przeczytać bardzo szybko. Niestety, powieść zamiast ciekawej opowieści z wartką akcją, stała się zbiorem danych technicznych i szczegółowych opisów budowy samolotu.
Nawet mój mąż, miłośnik lotnictwa i pilot-amator wymiękł.
Co oznacza, że ja byłam dzielna , albowiem wytrwałam do ostatniej strony :)

Michael Crichton jest naukowcem z tytułem doktora nauk medycznych uczelni Harvard. Nie potrafi pisać krótko, bez podpierania się szeregiem pozycji z literatury fachowej. Pisze w sposób naukowy, czasem wręcz rozwlekle i nieciekawie, z podaniem najdrobniejszych szczegółów.
Książka Norton-22 jest tego przykładem.
Samolot lecący z Hongkongu do Denver odbywa rutynowy rejsowy...