Akcja opowieści kręci się wokół Stefanii Rudeckiej, "córki zamożnych obywateli z Królestwa", tytułowej trędowatej. Ma dziewiętnaście lat i poznajemy ją już po pierwszym zawodzie miłosnym. Aby uciec przez przykrymi wspomnieniami związanymi z Edmundem Prątnickim osiada w Słodkowcach jako nauczycielka szesnastoletniej Luci Elzowskiej. Stefcią zaintrygowany jest magnat, właściciel Słodkowic (i nie tylko) Waldemar Michorowski. Polska XIX w. jest bardzo nieprzychylna brataniu się arystokracji z niższymi sferami. Dziewczyna mimo, że jest inteligentna, ładna i dystyngowana czuje się wyobcowana w wielkim świecie.

"Trędowata" wciągnęła mnie jako powieść. Chciałam wiedzieć jak się skończy. W trakcie czytania miałam kilka koncepcji na zakończenie. Od razu powiem, że na końcu nie pisze "żyli długo i szczęśliwie".

Myślę, że jako literatura polska, mniej lub bardziej przychylenie odbierana przez krytyków, warta jest przeczytania, choćby dlatego, żeby wyrobić sobie własne zdanie i być może (czego wszystkim życzę) dać się na chwilę ponieść tamtym czasom (które są przedstawione nie do końca zgodnie z prawdą, ale się nie będziemy czepiać...)

Akcja opowieści kręci się wokół Stefanii Rudeckiej, "córki zamożnych obywateli z Królestwa", tytułowej trędowatej. Ma dziewiętnaście lat i poznajemy ją już po pierwszym zawodzie miłosnym. Aby uciec przez przykrymi wspomnieniami związanymi z Edmundem Prątnickim osiada w Słodkowcach jako nauczycielka szesnastoletniej Luci Elzowskiej. Stefcią zaintrygowany jest magnat,...