"Potępienie?
Zbawienie?
Wieża".

"Powołanie Trójki", jak stwierdził sam King, nadal pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi i przesuwa punkt kulminacyjny w siną dal, ale jest już dużo bardziej kompletny niż pierwszy tom. I dokładnie tak jest.

Łatka najwspanialszego twórcy horrorów przyklejona do Kinga bywa myląca. MW z horrorami wspólnego ma niewiele. No może mordercze homarokoszmary ;) Poza tym skupia się na podróży między światami równoległymi i tworzeniu drużyny, która (prawdopodobnie, bo tego jeszcze na pewno nie wiemy) pomoże Rolandowi w dalszej wędrówce w poszukiwaniu Wieży.

Niby nic wielkiego się jeszcze nie dzieje, ale jednak ta historia wciąga i czyta się bardzo dobrze. Trzy różne opowieści o wybranych nie dają nam się nudzić. Majaczący gdzieś tam w oddali cień Mrocznej Wieży pobudza do sięgnięcia po kolejny tom z cyklu. A podróże do Ameryki drugiej połowy XX wieku bywają czasem nawet zabawne - szczególnie jak Roland wybrał się na zakupy do apteki po keflex, brak naparów, ohydnych mazideł i pajęczyn to dla niego szok :)

Nie znam się na fantastyce i jej okolicach, nie wiem czy King bywa w MW nielogiczny, co część z czytelników uważa za obrazę majestatu. Mi się podobało i z wielkim zapałem zabrałam się za "Ziemie jałowe".

"Potępienie?
Zbawienie?
Wieża".

"Powołanie Trójki", jak stwierdził sam King, nadal pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi i przesuwa punkt kulminacyjny w siną dal, ale jest już dużo bardziej kompletny niż pierwszy tom. I dokładnie tak jest.

Łatka najwspanialszego twórcy horrorów przyklejona do Kinga bywa myląca. MW z horrorami wspólnego ma niewiele. No może mordercze...