Malwina i Karol są od kilkunastu lat małżeństwem. Karol jest inteligentny, despotyczny, skąpy, nie umie prawić komplementów i ma własną firmę. Malwina nie ma wykształcenia, świetnie gotuje i nie nadaje się do żadnej pracy; tylko gotuje dla męża potrawy godne bogów. Kobieta nie jest zadowolona z własnego życia, nie kocha męża i rani ją stosunek męża do niej, dlatego też odpłaca mu z nawiązką. Kłótnie są w ich domu na porządku dziennym. Ogólnie rzecz ujmując, są siebie warci.
I co? To, że Karol wspomina o rozwodzie. Rozwód dla Malwiny byłby tragedią. Dostałaby ochłapy ze wspólnego majątku i musiałaby znaleźć pracę, by przeżyć. Kobieta postanawia zgarnąć cały majątek i nie dopuścić do rozwodu zabijając męża…
I się zaczyna. Komedia. Czasem nie wiedziałam, czy śmiać się czy płakać z powodu głupoty Malwiny. Kobieta ma fantastyczne pomysły, w których jest zbyt dużo „gdybania”, a na dodatek wynajmuje firmę detektywistyczno-ochroniarską, by ta miała oko na jej męża. Żeby uwiarygodnić swoje alibi, rzecz jasna. Udawanie miłości do męża i knucie zbrodni źle wpływa na Malwinę. Czy jej się w końcu uda?
A w tle Justysia. Jedyna normalna osoba w domu Malwiny i Karola, która szuka miłości…

Malwina i Karol są od kilkunastu lat małżeństwem. Karol jest inteligentny, despotyczny, skąpy, nie umie prawić komplementów i ma własną firmę. Malwina nie ma wykształcenia, świetnie gotuje i nie nadaje się do żadnej pracy; tylko gotuje dla męża potrawy godne bogów. Kobieta nie jest zadowolona z własnego życia, nie kocha męża i rani ją stosunek męża do niej, dlatego też...