Książka opowiada historię dwóch sióstr, które zostają podstępem rozdzielone z matką. Takie emocje a właściwie traumę funduje im ich rodzony ojciec. Chcąc się zemścić na żonie za to, że nigdy go nie kochała, uderza w najczulszy punkt czyli dzieci. Gdy Lidia wraca od przyjaciółki zastaje pusty dom- ani rodziny ani ich rzeczy…Puste kąty. Tymczasem ojciec mówi córkom, ze mama do nich dojedzie do Anglii jak tylko wróci z podróży…Niczego nie świadome dziewczynki wspólnie z ojcem rozpoczynają nowe życie w Anglii. Niestety okazuje się, ze to już nie jest to samo życie co na Malajach i wszystko wyglada zupełnie inaczej. Ojciec nie ma dla nich czasu a wręcz robi wszystko żeby się ich pozbyć. Próbuje nawet starsza córkę oddać do internatu…I gdyby nie pomoc Veronicy nowej miłości ojca to nie wiadomo co by się stało z dziewczynkami. Na szczęście przy jej pomocy zaczynaja docierać co tak naprawdę się wydarzyło z ich matką i dlaczego do tej pory nie dotarła do nich. Prawda okazuje się bolesna a zwłaszcza fakt, ze ich ukochany ojciec zgotował im los sierot…
Książka w bardzo trafny sposób pokazuje jak kosztem dzieci można osiągnąć zemstę na ukochanej osobie. Niestety cierpią na tym niewinne istoty, które chowają się bez jednego rodzica i często nie świadome w jakim kłamstwie tkwią.

Książka opowiada historię dwóch sióstr, które zostają podstępem rozdzielone z matką. Takie emocje a właściwie traumę funduje im ich rodzony ojciec. Chcąc się zemścić na żonie za to, że nigdy go nie kochała, uderza w najczulszy punkt czyli dzieci. Gdy Lidia wraca od przyjaciółki zastaje pusty dom- ani rodziny ani ich rzeczy…Puste kąty. Tymczasem ojciec mówi córkom, ze mama...

Poruszająca powieść o tęsknocie ,trudnych zdarzeniach ,odwadze ,miłości o poszukiwaniu uprowadzonych dzieci przez ich ojca.Doświadczyłam wielu emocji od tych pozytywnych po frustrujące doznania.Książka zaskakuje i sprawia że jest nieprzewidywalna.Polecam.

Poruszająca powieść o tęsknocie ,trudnych zdarzeniach ,odwadze ,miłości o poszukiwaniu uprowadzonych dzieci przez ich ojca.Doświadczyłam wielu emocji od tych pozytywnych po frustrujące doznania.Książka zaskakuje i sprawia że jest nieprzewidywalna.Polecam.

„Rozłąka” to poruszająca opowieść o Lydii, matce, która wraca z podróży, po odwiedzinach u chorej przyjaciółki i zastaje opuszczony dom. Jej mąż Alec oraz córki Emma i Fleur zniknęli bez słowa wyjaśnienia.

Narracja prowadzona jest z dwóch perspektyw. Ukazuje zarówno losy Lydii po odkryciu, że jej rodzina zniknęła oraz przeżycia Emmy – najstarszej córki, która była bardzo związana z matką, za którą tęskni i ma żal do ojca, który nie chce wyznać prawdziwego powodu ich wyjazdu.
Dinah Jefferies kładzie ogromny nacisk na ukazanie psychologicznej strony jej bohaterów. Lydia to perfekcyjna matka, która zawsze chroniła swoje córki. Teraz jest zdesperowana żeby je odnaleźć, w czym skutecznie przeszkadzają jej kolejne oszustwa męża.
Jej córki czują się zagubione i zdezorientowane z powodu zaginięcia matki i nie mogą zrozumieć, dlaczego je porzuciła.

Dinah Jefferies świetnie opisuje krajobraz otaczający Lydię. Egzotyczne widoki, dżungla, przeplatają się z niebezpieczeństwem ataków, przemocy i morderstw. Tło historyczne jest doskonale znane autorce, co jest ogromnym atutem powieści.

„Rozłąka” Dinah Jefferies to z całą pewnością historia, która po zakończeniu powieści zostaje jeszcze na długo w pamięci. Jest jednocześnie wzruszająca, a także pełna cierpień i bólu, z którymi radzą sobie Lydia i jej córki. To niesamowicie napisana historia o tym, jak silna miłość łączy matkę i córkę.

„Rozłąka” to poruszająca opowieść o Lydii, matce, która wraca z podróży, po odwiedzinach u chorej przyjaciółki i zastaje opuszczony dom. Jej mąż Alec oraz córki Emma i Fleur zniknęli bez słowa wyjaśnienia.

Narracja prowadzona jest z dwóch perspektyw. Ukazuje zarówno losy Lydii po odkryciu, że jej rodzina zniknęła oraz przeżycia Emmy – najstarszej córki, która była bardzo...

Przyznam, że odrobinę obawiałam się tej książki. Nie wiem jednak dlaczego. Może jakiś wpływ na to miało to, że nie znam autorki, albo to, że akcja dzieje się w przeszłości? Nie wiem, jedno jest pewne- na szczęście moje obawy się nie sprawdziły i cieszyłam się lekturą.
Książka to relacja matki i córki. Obie piszą o tęsknocie za sobą, o tym, jak los rozłączył ich drogi.
Ojciec wraz z dwiema córkami opuszcza Malezję i udaje się do Anglii. Dzieciom wmawia, że matka je porzuciła. Z kolei Lidia jest pewna, że jej rodzina zginęła w pożarze.
Czy ich drogi na powrót połączą się?
To piękna i wzruszająca historia o miłości matczynej i o wierze w lepsze jutro. Lidia nie przestała mieć nadziei, że uda się jej odnaleźć dzieci, zaś jej starsza córka gdzieś w głębi, całkiem irracjonalnie czuła, że to co jej mówi ojciec jest nieprawdą i mama ich nie porzuciła.
W tle mamy klimat Malezji i Anglii lat pięćdziesiątych.
Myślę, że po takiej lekturze jeśli będę miała okazję- sięgnę po inne książki tej autorki.

Przyznam, że odrobinę obawiałam się tej książki. Nie wiem jednak dlaczego. Może jakiś wpływ na to miało to, że nie znam autorki, albo to, że akcja dzieje się w przeszłości? Nie wiem, jedno jest pewne- na szczęście moje obawy się nie sprawdziły i cieszyłam się lekturą.
Książka to relacja matki i córki. Obie piszą o tęsknocie za sobą, o tym, jak los rozłączył ich...

Dinah Jefferies od pierwszych rozdziałów rozkłada akcję na dwie perspektywy - z jednej strony czytelnik ma szansę śledzić wydarzenia na Malajach oczami Lydii, a z drugiej żegluje z Emmą do Anglii i obserwuje, jak trudno poradzić sobie dziewczynce w nowym życiu. Zdecydowanie dobrze udało się uchwycić pisarce rysę historyczną powieści. Malaje Brytyjskie przedstawione przez autorkę, gdy na półwyspie toczyły się ciągłe walki, nie tylko urzekają swoim opisem, ale także podnoszą tempo akcji. Z powodu czasów, w których toczy się akcja, czytelnik wraz z główną bohaterką odczuwa zagrożenie czające za każdym rogiem i obawy o przyszłość, jaka ich tu czeka. Rozłąka jest przepełniona emocjami, z jednej strony czułam obawę, czy Lydii uda się odnaleźć rodzinę, a z drugiej martwiły mnie losy Emmy. To sprawiło, że obie narracje intrygują czytelnika i trzymają jego zainteresowanie. Nie wspominając, że poza tym czeka go odkrycie wielu spisków i tajemnic, w które uwikłana jest główna bohaterka.

Autorka świetnie sobie poradziła kreując postać Lydii i tworząc z niej kobietę o złożonym charakterze. Generalnie Dinah Jefferies tak rozpisała swoich bohaterów, że trudno się do nich nie przywiązać. Choć skupia się na Lydii i Emmie to i pozostałe postaci nie zostały zaniedbane, mimo że znalazło się kilka takich, których przeszłość z chęcią poznałabym bliżej. To sprawia, że chociaż czytelnikowi wydaje się, że zna danego bohatera, okazuje się, że jego motywy były dużo bardziej złożone, niż mogło się wydawać. I mimo że - jako odbiorca tej powieści - nie mogę wybaczyć Alecowi, to i jego motywy staną się bardziej klarowne w drugiej części książki.

------------------------------------------------------------------
Całość dostępna tutaj: http://zatracona-w-innych-swiatach.blogspot.com/2017/08/recenzja-rozaka-dinah-jefferies.html

Dinah Jefferies od pierwszych rozdziałów rozkłada akcję na dwie perspektywy - z jednej strony czytelnik ma szansę śledzić wydarzenia na Malajach oczami Lydii, a z drugiej żegluje z Emmą do Anglii i obserwuje, jak trudno poradzić sobie dziewczynce w nowym życiu. Zdecydowanie dobrze udało się uchwycić pisarce rysę historyczną powieści. Malaje Brytyjskie przedstawione przez...

Jest to już moje kolejne spotkanie z tą autorką i kolejny raz jestem zachwycona jej pisaniem. Wcześniej przeczytałam
"Żona plantatora herbaty", dlatego z miłą chęcią sięgnęłam po jej kolejną powieść.
Tym razem autorka przenosi nas w bajeczne malajskie tereny. Tereny egzotyczne a w tle koniec czasów kolonialnych. Mamy rok 1955, a co za tym idzie trudny czas, gdyż trwa powstanie malajskie. Rząd stara się tłumić poczynania rebeliantów. Jest naprawdę niebezpiecznie.
Uwielbiam książki, gdzie tłem jest historia.
"Rozłąka" to bardzo ciepła i wzruszająca książka, opowiadająca o ogromnej miłości i poruszającej determinacji matki. Urzeka swoim pięknem. Czasami wzrusza, a czasami bawi. Czyta się ją bardzo szybko i z zainteresowaniem. Egzotyczne opisy zachwycają, a niebezpieczne sytuacje aktualnie dziejące się w powieści sprawiają, że czasami serce boli.
Ta książka daje nadzieję, na to, że miłość i determinacja matki pokona wszystko. Bo nie ma większej miłości niż ta relacji matka - dziecko.
http://przystanekszczescia.blogspot.com/2017/08/rozaka-dinah-jefferies.html

Jest to już moje kolejne spotkanie z tą autorką i kolejny raz jestem zachwycona jej pisaniem. Wcześniej przeczytałam
"Żona plantatora herbaty", dlatego z miłą chęcią sięgnęłam po jej kolejną powieść.
Tym razem autorka przenosi nas w bajeczne malajskie tereny. Tereny egzotyczne a w tle koniec czasów kolonialnych. Mamy rok 1955, a co za tym idzie trudny czas, gdyż trwa...

Już wcześniej miałam okazję zapoznać się z twórczością autorki. Jedna z wcześniejszych powieści Dinah Jefferies bardzo mi się podobała, wciągnęła mnie, jednak druga niestety sprawiła, że mój zachwyt nad piórem autorki nieco zmalał. Gdy zobaczyłam zapowiedź jej najnowszego dzieła, poprosiłam o nią. Z przymrużeniem oka się za nią zabrałam, nie wiedząc, czy przygotować się na duże zachwyty czy ogromne rozczarowanie.

Lydia wraca do domu szczęśliwa po dwóch tygodniach nieobecności. Niestety jej radość nie trwa długo. Rzeczy jej męża i córeczek zniknęły, nie pozostawili po sobie żadnej wiadomości dotyczącej ich pobytu. Kobieta zaczyna poszukiwania i na szczęście może liczyć na pomoc przyjaciół. Ale czy może im dostatecznie ufać? Dzięki tropom wyrusza do Ipoh. Jednak na każdym kroku czekają ją niebezpieczne przeżycia.

I muszę powiedzieć, że jak do tej pory to była najlepsza książka Dinah Jefferies! Akcja, poszukiwanie dzieci, ucieczka do Anglii, intrygi, tajemnice, skrywanie prawdy, niezliczone romanse i chwytające za serce dramatyczne wydarzenia. Od samego początku jesteśmy porwani w niesamowitą historię opowiadaną z dwóch perspektyw. Matki, która poszukuje rodziny oraz najstarszej z jej córek, które niecierpliwie wyczekują na powrót rodzicielki. Nie spodziewałam się, że aż tak wciągnę się w opowieść. Nie potrafiłam się od niej oderwać przez wiele godzin zapominając o jedzeniu, piciu, obowiązkach i własnych potrzebach. Zatraciłam się w świecie dawnych Malaji brytyjskich, które swoim klimatem, dzikością i czyhającym na każdym roku niebezpieczeństwem zapewniły mi niezwykłe wrażenia pełne adrenaliny, gęsiej skórki i myśli jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

Niczego nie można być pewnym, nie sposób przewidzieć jak tym razem potoczą się losy bohaterów. Wydaje się, że w końcu rozwiązaliśmy zagadkę, gdy nagle wszystko się zmienia jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki i nic już nie układa się po naszej myśli. Dlatego ta historia tak mi się spodobała. Nie wieje nudą, są ciekawe zwroty akcji, dramatyczne opowieści, przeszywający ból i strach. Postacie są dobrze wykreowane, barwne, charakterystyczne, a zarazem prawdziwe. Towarzyszymy im na każdym kroku, bacznie przyglądamy się rozwojowi wydarzeń. Poznajemy ich myśli, przeżycia, doznania dzięki czemu bardziej się do nich zbliżamy i zaczynamy rozumieć ich postępowanie.

Lekturę przeczytałam nadzwyczaj szybko. Nie chciałam ani na moment rozstawać się z historią, bo pragnęłam poznać jej zakończenie. Czy finał będzie taki jaki sobie wyobraziłam, czy pod kątem opowieści będę zadowolona z przebiegu wydarzeń? Na szczęście nie rozczarowałam się ani początkiem, ani zakończeniem powieści.

Książka jest bardzo dobrze napisana, spójna, czytelnik nie gubi się w opowiadanej historii, co jest najbardziej na plus! Do tego akcja, tajemnica, intrygi i barwni bohaterowie stworzyli istną mieszankę wybuchową, która wciąga do granic możliwości. Gorąco polecam!

Już wcześniej miałam okazję zapoznać się z twórczością autorki. Jedna z wcześniejszych powieści Dinah Jefferies bardzo mi się podobała, wciągnęła mnie, jednak druga niestety sprawiła, że mój zachwyt nad piórem autorki nieco zmalał. Gdy zobaczyłam zapowiedź jej najnowszego dzieła, poprosiłam o nią. Z przymrużeniem oka się za nią zabrałam, nie wiedząc, czy przygotować się na...

Dinah Jefferies to autorka, która ma na swoim koncie między innymi bestseller jakim stała się Żona plantatora herbaty. Swoje powieści umieszcza w egzotycznych sceneriach w czasach kolonialnych

Jest rok 1955. Właściwie koniec epoki kolonialnej. Na Malajach Brytyjskich trwa powstanie. Lydia żyje tam z mężem i dwiema córeczkami. Niestety, okazuje się, że kobieta po powrocie z podróży zostaje dom bez śladu swojej rodziny. Wpada na trop prowadzący do odległego o wiele kilometrów miasta. W rzeczywistości mąż uprowadził dzieci do Anglii. Czy jeszcze kiedyś zrozpaczona matka odnajdzie dzieci?

Czasy kolonialne to niezwykle wdzięczny temat jeśli chodzi o literaturę. Rozpalają zmysły swoją egzotyką, a jednocześnie wzbogacają ją ciekawą warstwą historyczną. Tak było i w tej powieści. Malaje Brytyjskie to kraj tętniący życiem, pulsujący energią. Dziki i niebezpieczny z całą masą zwierząt czyhających na życie człowieka. Działających podstępnie, często zupełnie niezauważalnie i bezszelestnie. Do tego brutalne i krwawe powstanie jakie trwało w tamtym okresie na Malajach. Wątek ten nie dominuje w tej powieści, jednak jest jej osią bez której rozgrywające się wydarzenia nie miały by sensu.

Powieść Rozłąka to piękna historia o miłości panującej pomiędzy matką, a jej dziećmi. O tym szczególnym rodzaju uczucia, które chociaż narażone na mnóstwo trudności nigdy nie wygasa i zawsze pozwala mieć nadzieję. Ani Lydia, ani jej starsza córka nawet przez moment nie wierzyły, że mogą się już nigdy w swoim życiu zobaczyć. Mimo podrzucanych im kłamstw i tropów tliła się w nich iskierka nadziei. Jedyne czego mi w niej zabrakło to jeszcze większej dawki emocji. Autorka skupiła się na miłosnych relacjach głównej bohaterki. Równie dobrze mogłaby sprawić, że rozłąka matki i dzieci wywołała by u czytelnika potok łez.

Na całe szczęście zbyt mała dawka emocji została zrekompensowana silną kobiecą postacią jaką z całą pewnością jest Lydia. Brakowało mi ostatnio bohaterek, które po prostu działają. Bez użalania się nad sobą. Z pewnością jako przedstawicielka płci pięknej było jej ciężko w tym egzotycznym kraju ogarniętym powstaniem. Jej starsza córka to wierna kopia matki. Osóbka, która po prostu nie da sobie w kaszę dmuchać.

Podsumowując, to historia o kobiecej sile i determinacji oraz miłości panującej między matką, a dzieckiem. Porywająca opowieść z ciekawym tłem historycznym i egzotycznym klimatem.

Dinah Jefferies to autorka, która ma na swoim koncie między innymi bestseller jakim stała się Żona plantatora herbaty. Swoje powieści umieszcza w egzotycznych sceneriach w czasach kolonialnych

Jest rok 1955. Właściwie koniec epoki kolonialnej. Na Malajach Brytyjskich trwa powstanie. Lydia żyje tam z mężem i dwiema córeczkami. Niestety, okazuje się, że kobieta po powrocie z...

Fabuła książki intrygująca, pełna tajemnic. Jednak trochę za długa, zwłaszacza w środkowej części, pisanie o niczym. Momentami miałam też wrażwnie naiwności.

Fabuła książki intrygująca, pełna tajemnic. Jednak trochę za długa, zwłaszacza w środkowej części, pisanie o niczym. Momentami miałam też wrażwnie naiwności.

Niezła, ale chyba przeciętna. Trochę nielogiczności (dlaczego bohaterka nie szuka dziecI poprzez instytucje, w której mąż pracował ?). Wątki związane z powstaniem malajskim są zbyt zagmatwane, niejasne. Czyta się dość dobrze.

Niezła, ale chyba przeciętna. Trochę nielogiczności (dlaczego bohaterka nie szuka dziecI poprzez instytucje, w której mąż pracował ?). Wątki związane z powstaniem malajskim są zbyt zagmatwane, niejasne. Czyta się dość dobrze.