Po książce spodziewałem się bardziej wspomnień dynamicznego 30-latka z nieprzespanych nocy w siedzibie Ernst&Young czy innego Goldman Sachs. Z takim nastawieniem też ją kupiłem. Jak się jednak okazało autorem jest pięćdziesięcioparoletni były dziennikarz Newsweeka. Opisywanym korpo jest startup HubSpot, dość typowy przedstawiciel tego rodzaju przesiębiorstw - oferuje oprogramowanie dla marketingu, chcąc jednocześnie sprzedać
Dan Lyons przedstawia dość ponury obraz „późnego kapitalizmu”. Pierwszą rzeczą dość zadziwiającą była kondycja rynku pracy na Wschodnim Wybrzeżu - autor, człowiek doświadczony i o bardo dużym dorobku po zwolnieniu z Newsweeka miał problemy ze znalezieniem pracy przez długi czas! Ten fakt był dla mnie w sumie bardziej niezwykły niż z quasi-sekciarską kulturą HubSpotu, której pewną wersją znamy w Polsce pod postacią przeróżnych kołczów, mówców motywacyjnych i innych proroków „late capitalism”. Również sytuacja młodych ludzi wkraczających dopiero na rynek pracy jest charakterystyczna dla nowego modelu zatrudnienia.
Pierwsza część książki to w dużej mierze starcie autora z zupełnie inną niż znaną z dotychczasowej pracy rzeczywistością startupu. Doświadczony dziennikarz nie odnajduje się wśród krzykliwych kolorów, nieszczerego lub, co gorsza zbyt szczerego entuzjazmu i przypominającego bardziej akademik niż firmę technologiczną stylu pracy millenialsów. Jednocześnie coraz mocniej otaczająca go nowomowa i szczera wiara współpracowników w firmę coraz mocniej zaczyna przypominać 1984.
Przełomem okazuje się przybycie do pracy Trockiego. Menadżer mniej więcej w wieku Dana szybko nawiązuje z nim nić porozumienia. Wszystko zmienia się po, z pozoru nic nie znaczącym incydencie z wpisem na Facebooku. Odtąd Trocki staje się zaprzysięgłym wrogiem Dana, dręcząc go gdzie tylko można. Po wielu miesiącach takiej mordęgi bohater decyduje się, po znalezieniu nowej pracy rozwiązać umowę. Trocki od momentu zwolnienia cały czas stara się naprawić ich relacje, Dan po gehennie jaką przeszedł nie odpowiada na te prośby. Postanawia napisać książkę o swoich przeżyciach. Po jej debiucie wychodzi na jaw koszmarna prawda - był śledzony i inwigilowany przez wysokich szczeblem pracowników HubSpotu.
Prócz samych perypetii autora w startupie doskonale opisuje mechanizm tworzącej się bańki przewyższającą mocno bańkę dotcomów oraz przedsiębiorstw technologicznych których zadaniem nie jest zarabiać a jedynie powiększać bazę użytkowników z nadzieją uzyskania jak największej wyceny giełdowej z czego będą mogli skorzystać przedstawiciele funduszy venture capital jak i sami założyciele.
Sama książka pod pewnymi względami przypomina 1984 - tutaj również są przedstawiciele Partii Zewnętrznej - zindoktrynowani, zajęci bezsensownymi pracami, posługujący się nowomową, zuniformowanych i całym życiem oddani firmie. Jest Partia Wewnętrzna - ścisłe kierownictwo które zdaje się też uwierzyło w swoje bajki. Są i prole - siedzący na słuchawkach telemarketerzy, choć tutaj analogia jest najsłabsza. W koszmarze Dan spotyka swojego O’Brien - Trockiego, z którym początkowo zaprzyjaźnia się, lecz który w brutalny sposób stara się zniszczyć bohatera.
Książka zdecydowanie warta polecenia. Szalenie istotna pozycja pokazująca owy „późny kapitalizm” oczami człowieka wyrosłego w normalnej wersji tego ustroju - z firmami dbającymi o pracowników, przedsiębiorstwami których byt zależał od osiągania zysków.

Po książce spodziewałem się bardziej wspomnień dynamicznego 30-latka z nieprzespanych nocy w siedzibie Ernst&Young czy innego Goldman Sachs. Z takim nastawieniem też ją kupiłem. Jak się jednak okazało autorem jest pięćdziesięcioparoletni były dziennikarz Newsweeka. Opisywanym korpo jest startup HubSpot, dość typowy przedstawiciel tego rodzaju przesiębiorstw - oferuje...