Furia
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Cykl:
- Dekada (tom 1)
- Wydawnictwo:
- Czwarta Strona
- Data wydania:
- 2017-08-02
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-08-02
- Liczba stron:
- 424
- Czas czytania
- 7 godz. 4 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379767168
- Tagi:
- gwałt kryminał literatura polska niebezpieczeństwo policjantka polski kryminał seryjny zabójca śledztwo wyścig z czasem zaginięcie
WSZYSCY MAJĄ SWOJE WEWNĘTRZNE DEMONY, NIEKTÓRZY TRACĄ NAD NIMI KONTROLĘ.
Zimny poniedziałek, październik 1992 roku. W lesie zostają odnalezione zwłoki atrakcyjnie ubranej kobiety. Randka? Gwałt? Prostytucja?
Policjanci z Komendy Wojewódzkiej mają trudne zadanie. Zeznania świadków są mętne, ktoś widział odjeżdżającego niebieskiego żuka, ktoś słyszał, że po okolicy kręcił się jakiś obcy. Sprawą zajmuje się Harry, legenda poznańskiej policji. Komisarz ma słabość do alkoholu, pięknych kobiet i brudnych zagrywek podczas przesłuchań. Towarzyszy mu posterunkowa Katia Domagała, która właśnie zaczęła pracę w Wydziale Kryminalnym. Przypuszczenia prowadzą ich do mężczyzny skazanego w przeszłości za gwałt. Niestety, nie zdążą z nim porozmawiać…
Pojawiają się nowe ofiary – każdą z kobiet uwiódł ten sam, czarujący i przystojny mężczyzna o śniadej cerze. Policja zaczyna polowanie. Katia na własną rękę sprawdza teren, na którym działa zabójca. Tymczasem jej partner niespodziewanie znika…
FURIA to początek nowej serii kryminalnej. Bezlitosny świat, w którym z dnia na dzień umarł dawny porządek i nastało nowe prawo. Seryjni zabójcy, policyjne śledztwa, klimat minionych dekad i mocne opowieści inspirowane autentycznymi historiami…
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Wypis z życia lubieżnika
Kryminałów Ci u nas dostatek. Gdzie nie spojrzeć, tam wyzierają jego kolejne fale, których końca nie widać. Wśród nich masa znanych nazwisk, ale siłą rzeczy skoro jest zapotrzebowanie, pojawiają się nowe. Jednym z nich jest z pewnością „Furia” napisana przez Michała Larka. No właśnie. Czy poza obiecującym tytułem ma w sobie to coś, by zaznaczyć się wśród tsunami innych pozycji?
Tematyka, co tu kryć jest obiecująca. Lata 90., konkretnie zaś 1992 rok. Zabójstwa kobiet. Sprawca gdzieś jest, nie wiadomo gdzie. Główne role w jego złapaniu, a przynajmniej tak wynika z początku, mają pełnić niejaki Harry i Katia Domagała. Oczywiście policja to coś więcej niż dwie wiodące osobistości. Bez obaw, mundurowych jest tu pod dostatek i to na różnych szczeblach.
No dobrze. Formalności za nami, przejdźmy do mięska. Klimacik trzeba przyznać pociągający. Atmosfera na komendzie wyczuwalna, a i codzienność ładnie nakreślona. Tu Amiga 500+, tam Kroll króluje na VHS, a w radiu rodzime i zagraniczne hity. Poznań zaprezentowany ze swadą. Autor niczego nie ujmuje barwnym okolicom. Bimberek złapany po znajomości czy smakołyki ze świniobicia są jak najbardziej obecne.
Czyta się to niezmiernie szybko. Wchodzi się w całą intrygę jak nóż w masło, a strony przelatują z dużą prędkością. Byłoby pięknie, gdyby nie to, że tak naprawdę niewiele z tego wynika. Bardziej niż książkę, przypomina to rozbudowany scenariusz. Filmowość jest w cenie, ale nie przesadna. Bo cóż z tego, że jest dynamicznie, skoro mało co zostaje w pamięci? Jeszcze ten dualizm z amerykańskim rodowodem. Niby wbijamy szpilę w błędy zza wielkiej wody, a za moment ładujemy się w to samo bagno.
Język często wulgarny, nikt tutaj jeńców nie bierze. Rzeczywistość jaka jest każdy widzi i czuje. Niestety podobnie rzecz wygląda w korekcie. Rzadko przyczepiam się do tego, ale tutaj nie mam wyboru. Już pal sześć literówki, których niestety trochę jest, ale ileż tu powtórzeń! Trudno powiedzieć czyja wina jest tu wiodąca, jednak ilość nakładających się zwrotów pokroju – zagryźć wargi/usta ewentualnie przygryźć język – jest tu znacząca i po prostu irytuje.
Kwestia postaci jest równie dyskusyjna. Harry to grubo ciosany facet z jajami. Zmyślny i brudny. Gdzie policja nie może, tam jego pośle. Miło i kliszowo jednocześnie, ale wydaje się, że swoich pięciu minut doczeka się dopiero w kontynuacji. Katia na początku również jest przedstawiona dość schematycznie. Jedyna kobieta w policji jest bardziej szorstka niż przystępna. Na szczęście z czasem ten stereotyp się wyciera i główna bohaterka zyskuje w oczach czytelnika. Drugi plan wygląda tu zdecydowanie bardziej klarownie, szczególnie charakterystyczny jest Ostrowski.
Najciekawszy w tym wszystkim zdaje się nasz oprawca. Daleki od hollywoodzkich seryjnych morderców, których plany niekiedy przytłaczają rozmachem. To prosty chłop, o prostych potrzebach. Jeśli coś potrzebuje, to stara się to zdobyć. Nie da się po dobroci, to trzeba siłą, cóż poradzić? Nie daj Bóg ktoś wnerwi, wtedy emocje sięgają zenitu i nie ma już co zbierać. Finezji zero, ale efektywność stuprocentowa.
Nie ukrywam, problemów mam z „Furią” dość sporo. Na smaczne kąski dialogowe, trafia się sporo sztampy. Główni bohaterowie potrzebują dotarcia, zaś antagonista robi dobre wrażenie. Czasy ciekawe, ale przydała by się im chwila oddechu, by klimat miał szansę odpowiednio wybrzmieć. Za dużo tu serialowości, skrótów i braku dbałości o szczegóły (korekta). Wydaje się, że autor tak bardzo myślał o serii, że zapomniał o książce, którą właśnie pisał. Nie ma kiedyś, trzeba się skupić na teraz. A choć potencjał na zaistnienie na kryminalnym poletku jest, to trzeba go umieć lepiej wykorzystać.
Patryk Rzemyszkiewicz
Oceny
Książka na półkach
- 491
- 300
- 134
- 12
- 10
- 7
- 6
- 6
- 6
- 6
Cytaty
Wszyscy odjechali. Zniknęli policjanci, zniknęły zwłoki Marianka. Znowu zapadła cisza. Została sama - z bolesnymi wspomnieniami, spośród których najżywsze dotyczyło zatrzymania jej syna.
Opinia
Pewnego październikowego dnia 1992 roku zostają znalezione zwłoki atrakcyjnie ubranej kobiety. Zeznania świadków nie na wiele się przydają – wprowadzają jedynie poszlakę w postaci odjeżdżającego żuka. Sprawą zajmuje się Harry, czyli komisarz nie stroniący od alkoholu, kobiet, czy nieczystych zagrywek. Jego partnerką zostaje Katia Domagała, która właśnie przybyła na ich posterunek. Pierwsze podejrzenie pada na mężczyznę z okolicy, który nie dawno wyszedł z więzienia po tym jak odsiedział wyrok za gwałt. Czy to na pewno słuszny trop?
Michał Larek jest pisarzem, wykładowcą, a także prowadzi kursy storytellingu w szkole kreatywnego pisania Maszynadopisania.pl. W 2014 roku wydał reportaż o Edmundzie Kolanowskim pt. „Martwe ciała”, a w 2016 roku ukazała się jego pierwsza powieść kryminalna „Mężczyzna w białych butach”. Już od pewnego czasu miałam chęć zapoznać się z twórczością Larka i akurat nadarzyła się okazja nabycia książek przy niedawnej premierze „Na tropie”.
Zacznę od tego, że książkę czyta się bardzo szybko, zarówno dzięki, krótkim rozdziałom jak i dzięki temu, że akcja szybko nabiera tempa by zwolnić dopiero na ostatnich stronach po wyjaśnieniu sprawy. Jak dla mnie to duży plus, bo od dobrego kryminału oczekuję tego, że nie będę się nudzić, a tutaj co chwilę przybywa coraz to więcej ofiar, a poszukiwany mężczyzna wydaje się być nieuchwytny. Książkę praktycznie pochłonęłam, ale zabrakło mi tu elementów zaskoczenia. Śledztwo i pościg za podejrzanym przebiegały dość schematycznie, poprawnie.
Bohaterowie przypadli mi do gustu. Ani Harry, ani Katia z pewnością nie są nijacy. Są bardzo wyrazistymi postaciami z pewnym bagażem doświadczeń, który mam nadzieję, że w kolejnych częściach zostanie bardziej przedstawiony czytelnikom. Autor najbardziej jednak skupił się na oprawcy i myślę, że z psychologicznego punktu widzenia fanom gatunku z pewnością ten aspekt przypadnie do gustu. Muszę tutaj jednak uprzedzić, że książka momentami bywa mocno wulgarna, ale nie chcę tego rozwijać, bo musiałabym zdradzić trochę z jej treści.
Podsumowując „Furia” to całkiem niezły kryminał. Książkę pochłania się błyskawicznie, jednak ja czytam dużo książek tego gatunku i zabrakło mi tu czegoś bardziej spektakularnego. Niebawem mam zamiar zabrać się za tom drugi i sprawdzić, czy autor utrzyma poziom, czy może będzie jeszcze lepiej.
Pewnego październikowego dnia 1992 roku zostają znalezione zwłoki atrakcyjnie ubranej kobiety. Zeznania świadków nie na wiele się przydają – wprowadzają jedynie poszlakę w postaci odjeżdżającego żuka. Sprawą zajmuje się Harry, czyli komisarz nie stroniący od alkoholu, kobiet, czy nieczystych zagrywek. Jego partnerką zostaje Katia Domagała, która właśnie przybyła na ich...
więcej Pokaż mimo to