O łoł. Jestem wciąż pełna emocji po przeczytaniu "Misery". Choć to moja druga książka pana Kinga, to pierwsze zetknięcie z jego twórczością - "Wielkim marszem" - nie zaliczało się zbytnio do tych pełnych grozy powieści. Zacząć pełną horroru przygodę od "Misery" to dobry wybór.

Książka zaczyna się w sumie dość zwyczajnie, jeśli za zwyczajne można uznać wypadek samochodowy. W porównaniu do kolejnych makabrycznych wydarzeń mających miejsce w tej książce to tak, uważam, że wypadek samochodowy jest dość zwyczajny.
Tak więc poznajemy Paula Sheldona - znanego pisarza dzięki serii książek o XIX-wiecznej damie imieniem Misery. Paul budzi się po wypadku w domu pewnej kobiety, która pomogła mu przeżyć po zaliczonej kraksie. Okazuje się, że jego wybawicielka jest wielką fanką Misery i aktualnie czyta ostatnią część jej przygód napisaną przez Paula, którego nogi są całe połamane, więc może tylko leżeć w łóżku, zdany całkiem na łaskę Annie oraz coraz bardziej uzależniający się od tabletek przeciwbólowych. Biedak nie ma pojęcia jak okropną sprawą będzie, gdy Annie doczyta do końca książkę i dowie się o śmierci głównej bohaterki. Bo Annie nie wydaje się do końca normalną osobą. Przyznajmy - ona nie jest normalna.

"Misery" była bardzo emocjonująca; książkę czytało mi się bardzo szybko z wielkim zaciekawieniem i niepokojem, który wzrastał ze strony na stronę. Denerwowała mnie niemoc Paula, martwiłam się o niego bardzo i coraz mocniej bałam się Annie i jej napadów. Najkoszmarniejsze momenty szokowały mnie i nie potrafiłam ich czytać nie przeklinając na tą powaloną Annie, jej nieludzkie zachowania oraz anormalny pogląd na świat.
Widać było również zmieniającą się psychikę głównego bohatera - od teraz słońcem dla niego była Annie, to od niej zależny był Paul, którego jednym z kluczowych zajęć dnia stało się niedenerwowanie Annnie, godzenie się na prawie wszystkie jej rozkazy, po prostu utrzymywanie jej w takim stanie, by nie miała powodów do męczenia Paula.

Naprawdę, jestem pod sporym wrażeniem "Misery" i bardzo mnie ciekawi dalsza twórczość Stephena Kinga. Polecam.

O łoł. Jestem wciąż pełna emocji po przeczytaniu "Misery". Choć to moja druga książka pana Kinga, to pierwsze zetknięcie z jego twórczością - "Wielkim marszem" - nie zaliczało się zbytnio do tych pełnych grozy powieści. Zacząć pełną horroru przygodę od "Misery" to dobry wybór.

Książka zaczyna się w sumie dość zwyczajnie, jeśli za zwyczajne można uznać wypadek samochodowy....