"Uciekająca narzeczona", od razu skojarzenie ze znanym filmem "Uciekająca panna młoda". Dawno do takich opowieści nie zaglądałam.
Czytam i wciągnęło. Na tyle, by przeczytać całą, w to jedno, zimne majowe popołudnie.

Rzecz o kobiecie, mężczyźnie, uczuciach - w końcu maj to miesiąc miłości. Lucy i Zac, dwoje młodych, kochających się ludzi z poplątaną ścieżką.
Historia zaczyna się intrygująco, już samą zapowiedzią z okładki. Ona straciła pamięć, ale to, co najważniejsze pozostało w niej głęboko, czyli miłość do niego. On natomiast pamięta, że porzuciła go i bez słowa wyjechała. Co teraz? Zawiła historia? Niekoniecznie, ale jest w niej dużo mądrości, tej życiowej.

Akcja toczy się głównie w małym, lekko sennym miasteczku, w którym wszyscy się znają. Sama bohaterka odczuwa tę małomiasteczkową atmosferę wyjątkowo mocno, kiedy wraca z dobrymi intencjami, ale zostaje zaszufladkowana, jako ta, która porzuciła wspaniałego mężczyznę. Skrzywdziła go, więc teraz sąsiedzi, rodzina i znajomi bronią byłego narzeczonego, utrudniając jej choćby znalezienie pracy. Dziewczyna powoli i konsekwentnie próbuje wyjaśnić swoje zachowanie, ale najpierw sama musi je zrozumieć, a przede wszystkim sobie przypomnieć.

Jest to historia o uczuciach, ale nie dajmy się zwieść tytułowi, mamy bowiem drugie dno, a nawet więcej niż jedno.
Mężczyzna i kobieta to wdzięczny temat dla pisarzy. Zachowania w stylu "żuraw i czapla", czyli, że w tym cały jest ambaras, aby dwoje chciało na raz, to praktykowany od wielu lat wątek literatury miłosnej. Tutaj dodatkowy ambaras jest z pamięcią. Kiedy wspomnienia powoli wracają, dziewczyna odnajduje w sobie uczucia, o których wcześniej nie miała pojęcia. Ogromny problem z dzieciństwa, który próbowała wypierać, a nieświadomie przekłada na swoje dorosłe życie.

Wraz z bohaterką, przenosimy się w zupełnie inny świat uczuć. Już nie jest to tylko historia o mężczyźnie i kobiecie. Teraz problem dotyczy, rodziny, rodziców, dzieci, przeżyć, jakie towarzyszą odejściu najbliższych.

Mamy również temat miłości i wierności Bogu. Nasi bohaterowie są ludźmi wierzącymi. Towarzyszymy im nie tylko w niedzielnych nabożeństwach, ale widzimy, że modlitwa jest dla nich codziennym nawykiem.

Piękne cytaty, przytoczone w myślach i słowach: "Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci", "Doskonała miłość usuwa lęk". I ten ostatni zwrot daje naszej bohaterce nową siłę i zrozumienie jej największego problemu.
"Uciekająca narzeczona" zapowiada opowieść lekką, ale im więcej czytamy, tym bardziej lekkość przechodzi w mądrość i powagę. Jak bardzo ważna jest miłość, akceptacja, troska i przede wszystkim obecność rodziców w życiu każdego dziecka. Jak bardzo powinna być to miłość odpowiedzialna. Ile wspomnień i jakich, zatrzymują dzieci z okresu swoich najmłodszych lat. W jaki sposób kochać drugiego człowieka, by nie skupiać się egoistycznie wyłącznie na sobie i swoich uczuciach? Dlaczego nie warto odkładać miłości na później, kierując się w stronę kariery, spełnienia cudzych ambicji. Wreszcie, co najważniejsze w życiu, nie oddalać się od Boga, nie uciekać, lekceważyć, ale być z Nim w stałym kontakcie.

"Uciekająca narzeczona", od razu skojarzenie ze znanym filmem "Uciekająca panna młoda". Dawno do takich opowieści nie zaglądałam.
Czytam i wciągnęło. Na tyle, by przeczytać całą, w to jedno, zimne majowe popołudnie.

Rzecz o kobiecie, mężczyźnie, uczuciach - w końcu maj to miesiąc miłości. Lucy i Zac, dwoje młodych, kochających się ludzi z poplątaną ścieżką.
Historia...