Tym razem rozprawiłam się z książką Pani Katarzyny bardzo szybko, żeby znowu mi gdzieś w ścisku innych książek nie umknęła. Prosta to była robota, bo historia wciągnęła mnie od pierwszej strony i żeby móc czytać wymigiwałam się od innych weekendowych zajęć jak tylko mogłam.
Wszystko bardzo mi się podobało. Przede wszystkim klimat epoki. Mam tutaj taką małą refleksję, że mimo że o surowych czasach rzecz traktuje, to czasy te ukazane zostały w sposób ciepły, kolorowy i ze swojej najlepszej strony; czy to życie na książęcych dworach, w domostwach „herbowych” czy to w mieszczańskim Krakowie. I mimo, że panowały wówczas mroki średniowiecza, chciałoby się pożyć trochę w tamtych czasach i na przykład zobaczyć tamten Kraków, a w nim i nad nim gołębie. Czy to nie fenomen, że wieki mijają, a one ciągle tam są?
Mnóstwo w tej książce historii, faktów, wydarzeń i cennych wyjaśnień do skomplikowanej sytuacji polsko-krzyżackiej.
Całe mrowie postaci, ważnych dla fabuły lub mniej, ale każda wyrazista i pełna. Nawet pewien Żyd krakowski, który odegrał epizodyczną rolę ma charakter i swoją historię. Nie sposób nie wspomnieć o postaci Mikołaja z Ryńska, krzyżackiego rycerza, który podczas bitwy pod Grunwaldem jako pierwszy opuścił chorągiew, dając tym sposobem sygnał do odwrotu. Postać bardzo autentyczna, pełna dramatyzmu i rozdarta pomiędzy dwoma światami; polskim i krzyżackim.
A sama Nawojka? Polubiłam to dziewczę od pierwszego wejrzenia, cieszyły mnie jej radości, bolały cierpienia, rozumiałam dylematy. Ona swoimi świetlistymi myślami przebijała mrok swojej epoki; rozumem i sercem była już w renesansie.
Na koniec mam dwa pytania do autorki? Kiedy ukaże się następna książka? Czy można coś zrobić, żeby była grubsza? ;-)))

Tym razem rozprawiłam się z książką Pani Katarzyny bardzo szybko, żeby znowu mi gdzieś w ścisku innych książek nie umknęła. Prosta to była robota, bo historia wciągnęła mnie od pierwszej strony i żeby móc czytać wymigiwałam się od innych weekendowych zajęć jak tylko mogłam.
Wszystko bardzo mi się podobało. Przede wszystkim klimat epoki. Mam tutaj taką małą refleksję, że...