Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

Po prawdziwej "drodze przez mękę" jaką był tom II wymagający kilkutygodniowego przebijania się przez zawiłe koligacje rodzinne wszystkich książąt i książątek porozbijanej na dzielnice Polski - tom III to najprawdziwsza, niezwykle ciekawa uczta. Obejmuje okresy panowania: Kazimierza Wielkiego,Ludwika Węgierskiego, Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły oraz jego synów : Władysława i Kazimierza. Ogromna ilość informacji pozwala na zapoznanie się z naprawdę ciekawymi aspektami tamtego okresu. Dla mnie szczególnie interesujące było prześledzenie stosunków pomiędzy Władysławem Jagiełłą a Witoldem - od pewnego czasu byłam bardzo ciekawa jak rzeczywiście wyglądały, zważywszy na pełną kłamstw i manipulacji politykę historyczną Litwy, z którą miałam okazję zapoznać się podróżując po tym (przecudnym muszę przyznać) kraju. Właśnie tam "dowiedziałam się", że Krzyżaków pod Grunwaldem zwyciężył Witold... Na zamku w Trokach podziwiałam też (bo muszę powiedzieć, że mimo zastrzeżeń dotyczących treści, obraz jest piękny) ogromny tryptyk przedstawiający to wydarzenie: Witold z rozwianym włosem, dominujący nad całym polem walki, a gdzieś z boku, niewielki, modlący się Jagiełło, na którego płaszczu (pewnie dla podkreślenia niewielkiej roli jaka odegrał - sic!) śpi sobie ślimak...
W tomie jest sporo informacji o Jadwidze - w szkole (w każdym razie za moich czasów)przedstawianej zazwyczaj jedynie w roli żony króla. A przecież, jak się przekonujemy, była ona królem i politykiem w pełnym znaczeniu tego słowa!
Omówienie postaci dwóch królów,o których w szkołach ledwie zawsze napomykano: Władysława Warneńczyka i Kazimierza Jagiellończyka - bardzo dokładne. Pierwszy jest wybitnym przykładem, że dzieciom władzy powierzać się nie powinno, drugi - wręcz odwrotnie. Choć przypadki tak dojrzałej młodzieży zdarzają się jednak sporadycznie:). Nigdy wcześniej nie zdawałam sobie sprawy, że był tak cwanym i zręcznym politykiem. Na dodatek bardziej litewskim niż polskim...
Jednak najbardziej interesującą kwestią w tym tomie jest, w każdym razie dla mnie, mechanizm działania Unii Polski i Litwy. I tu prawdziwa niespodzianka może spotkać każdego, kto w temat nigdy wcześniej się nie wgłębiał - jak ja... Po jego przeczytaniu dopiero zobaczyłam, że bajdy plecione przez wielu naszych publicystów (w tym, niestety, niektórych darzonych przeze mnie naprawdę wielkim szacunkiem) o jej świetnym działaniu należy traktować, oględnie mówiąc, z daleko posunięta ostrożnością. Poleciłabym ten tom również niektórym mądralom plotącym o ewentualnej unii Polski i Ukrainy lub rojącym o sfederalizowanej Europie. Zanim zacznie się głupstwa opowiadać może warto poduczyć się trochę - choć w tym aspekcie chyba nie mam już nadziei...Uważam, że dla tej jednej kwestii warto po ten tom sięgnąć - nawet komuś, kto historią dawną nie bardzo się interesuje. "Historia się nie powtarza" - jak powiedział kiedyś pewien, nielubiany przeze mnie polityk, ale jednak na przestrzeni wieków powtarzają się pewne mechanizmy. I tu widać wyraźnie jak na dłoni, że wszelkie sztuczne połączenia różnych narodów, nawet jeżeli przez pewien czas działają (bo tego wymagają okoliczności),na dłuższą metę nie mogą się udać....

Po prawdziwej "drodze przez mękę" jaką był tom II wymagający kilkutygodniowego przebijania się przez zawiłe koligacje rodzinne wszystkich książąt i książątek porozbijanej na dzielnice Polski - tom III to najprawdziwsza, niezwykle ciekawa uczta. Obejmuje okresy panowania: Kazimierza Wielkiego,Ludwika Węgierskiego, Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły oraz jego synów...

Kolejny tom, który przeczytałem z wielką przyjemnością, ciekawie opowiedziany przez profesora wątek naszej historii okraszony pięknymi ilustracjami, fotografiami oraz mapami a także nazwiskami, datami itp.
Polecam.

Kolejny tom, który przeczytałem z wielką przyjemnością, ciekawie opowiedziany przez profesora wątek naszej historii okraszony pięknymi ilustracjami, fotografiami oraz mapami a także nazwiskami, datami itp.
Polecam.

Nie zawiodłem się i na tym tomie. Wybitna monografia. Czyta się łatwiej (i pewnie pisze się łatwiej),bo to czas kształtowania się naszej potęgi, czas zwycięstw i czas rozkwitu. Wprost genialny jest passage z rozdziału o Jadwidze - połączenie przyjazdu królowej ze sprowadzeniem obrazu NMP Częstochowskiej. Polemika z innymi historykami - bardzo wyważona, jeszcze cenniejsza korekta faktów (przede wszystkim daty pierwszego Sejmu),interpretacje - wiarygodne. Kto lubi historię, nie zawiedzie się.

Nie zawiodłem się i na tym tomie. Wybitna monografia. Czyta się łatwiej (i pewnie pisze się łatwiej),bo to czas kształtowania się naszej potęgi, czas zwycięstw i czas rozkwitu. Wprost genialny jest passage z rozdziału o Jadwidze - połączenie przyjazdu królowej ze sprowadzeniem obrazu NMP Częstochowskiej. Polemika z innymi historykami - bardzo wyważona, jeszcze cenniejsza...

Oto jest potęga, chwała i majestat Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego

Gdybym miał streścić tę książkę jednym zdaniem, użyłbym powyższego sformułowania. Generalnie tom III Dziejów Polski jest właśnie o tym – to czasy wielkich tryumfów i stopniowego, lecz jednocześnie systematycznego pięcia się w górę. Nie ma w niej żadnych wielkich odkryć ani nowych faktów, ale okres 1340 – 1468 jest przedstawiony tak wspaniale, że nikt inny nie zrobiłby tego lepiej niż profesor Andrzej Nowak.

Serce rośnie, gdy człowiek czyta o tym, jak Kazimierz Wielki rozwijał gospodarczą potęgę Polski, jednocześnie prowadząc niełatwą i pełną manewrów politykę zagraniczną między Węgrami, Litwą, Zakonem Krzyżackim i Czechami. W zdumienie wprawiał okres dojrzewania „politycznego narodu” i Rzeczpospolitej pod rządami Ludwika Andegaweńskiego. Wreszcie nadszedł czas Władysława Jagiełły i budowanie potęgi „od morza do morza”. Czy było w historii świata dzieło bardziej imponujące – niespełna sto lat od rządzonego przez ostatniego Piasta państwa średniej wielkości do potęgi i głównego rozgrywającego w regionie Europy Środkowo – Wschodniej pod panowaniem pierwszego Jagiellona? Czy była bardziej sprawiedliwa i owocna dla wszystkich wspólnota polsko – litewsko – ruska? Dla mnie to są pytania retoryczne. Podobnych dokonań próżno w dziejach szukać i wielka szkoda, że tak niewielu mieszkańców kraju nad Wisłą dzisiaj o tym pamięta. Na szczęście jest nadzieja, że to się zmieni dzięki takim książkom.

Niektórzy czasem chyba nieco zarzucają Andrzejowi Nowakowi, że przyjmuje dosyć mocno „optymistyczną” narrację dziejów Polski. A ja zadam pytanie: czy jest w tym coś złego? Chyba już dosyć było pedagogiki wstydu i dosyć przekłamań. Co więcej, kiedy się spojrzy na dawne dzieje przez pryzmat współczesności, to doprawdy ciężko jest mieć zastrzeżenia do okresu Piastów i Jagiellonów. Lepszej Polski już nie było.

Oto jest potęga, chwała i majestat Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego

Gdybym miał streścić tę książkę jednym zdaniem, użyłbym powyższego sformułowania. Generalnie tom III Dziejów Polski jest właśnie o tym – to czasy wielkich tryumfów i stopniowego, lecz jednocześnie systematycznego pięcia się w górę. Nie ma w niej żadnych wielkich odkryć ani nowych...

Przeczytałem kilka opracowań historii Polski:Topolskiego, Szczura, Wielką Historię Polski, Daviesa i wiele innych. W moim prywatnym rankingu zawsze na pierwszym miejscu był Jasienica - nie za treść czy analizę faktów ( z tym wręcz trzeba dyskutować),ale za umiejętność zaciekawienia czytelnika. To Jasienica zrobił po mistrzowsku. A mimo to, teraz spada na drugie miejsce mojej listy. Jej nowym, zdecydowanym liderem jest teraz Andrzej Nowak i jego "Dzieje".
Inni już sporo napisali o języku (lekki, jak nie zawodowego historyka),analizie wydarzeń (nie ze wszystkim się zgadzam) i kontakcie z czytelnikiem (trochę nas czaruje),więc nie będę się powtarzać. Ja chciałbym tylko napisać (może trochę patetycznie),że autor kocha Polskę i jej historię

Przeczytałem kilka opracowań historii Polski:Topolskiego, Szczura, Wielką Historię Polski, Daviesa i wiele innych. W moim prywatnym rankingu zawsze na pierwszym miejscu był Jasienica - nie za treść czy analizę faktów ( z tym wręcz trzeba dyskutować),ale za umiejętność zaciekawienia czytelnika. To Jasienica zrobił po mistrzowsku. A mimo to, teraz spada na drugie miejsce...

Pisarstwo historyczne Andrzeja Nowaka bez wątpienia wpisuje się w nurt modnego ostatnio zjawiska ujmowania naszych dziejów w duchu apologetyczno-patriotycznym. Myliłby się jednak ten, kto nie dostrzegałby wielkich walorów poznawczych jego książek. Trzeci tom "Dziejów Polski" obejmuje lata panowania Kazimierza Wielkiego, Ludwika Węgierskiego, Władysława Jagiełły, Władysława Warneńczyka i Kazimierza Jagiellończyka aż po kres wojny trzynastoletniej, zakończonej drugim pokojem toruńskim (19 października 1466 r.). Autor z niezrównaną pasją, tak jak i w poprzednich tomach, opisuje polityczne dzieje Polski nie stroniąc przy tym od wątków znamiennych dla historii społecznej, gospodarczej czy kulturalnej. Książka jest więc prawdziwą skarbnicą wiedzy spisaną tak ku pouczeniu, jak i ku przestrodze, bo przecież wspomniany na początku apologetyczny ton nie wyklucza wcale piętnowania takich czy innych narodowych wad i błędów. Tak jak w przypadku tomów poprzednich, tak i tym razem Andrzej Nowak okazał się godnym kontynuatorem tradycji historycznego eseju w stylu Pawła Jasienicy. Poznając zatem historię obcujemy z najprawdziwszą literaturą, bo przecież "Dzieje Polski" napisane są piękną literacką polszczyzną. Nie ośmielę się tutaj streszczać książki, która obejmuje tak wiele różnych wydarzeń ujmowanych zwykle w szerokim kontekście politycznym z uwzględnieniem dziejów późniejszych aż po wiek XX, a niekiedy nie stroni od spekulacji właściwych historii alternatywnej. Zainteresowanych odsyłam do lektury, której szczególnego uroku dodaje strona edytorska i znakomity dobór ilustracji.

Pisarstwo historyczne Andrzeja Nowaka bez wątpienia wpisuje się w nurt modnego ostatnio zjawiska ujmowania naszych dziejów w duchu apologetyczno-patriotycznym. Myliłby się jednak ten, kto nie dostrzegałby wielkich walorów poznawczych jego książek. Trzeci tom "Dziejów Polski" obejmuje lata panowania Kazimierza Wielkiego, Ludwika Węgierskiego, Władysława Jagiełły, Władysława...

Cóż powiedzieć. Wspaniałe, mądre, ciekawe. Zupełnie inna niż ze szkół lat siedemdziesiątych.

Cóż powiedzieć. Wspaniałe, mądre, ciekawe. Zupełnie inna niż ze szkół lat siedemdziesiątych.

Dla szanujących Polskę

Dla szanujących Polskę