Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

Niby wszystko znane ale czyta się z zapartym tchem o losach Polski i jej bohaterach.

Niby wszystko znane ale czyta się z zapartym tchem o losach Polski i jej bohaterach.

Drugi tom Dziejów Polski w całości poświęcony jest dzielnicowemu rozbiciu Polski. Przyznaję, że nie była to łatwa lektura, głównie ze względu na mnogość postaci i zawiłości związane z pokrewieństwem poszczególnych rodów piastowskich. Ilość wydarzeń również była niebagatelna. Dlatego tym większy szacunek dla autora, że w tak umiejętny i ,na ile się dało, przejrzysty sposób przedstawił ten niewątpliwie niełatwy okres naszych dziejów. Z postaci, które zrobiły na mnie największe wrażenie król Łokietek wysuwa się na pierwsze miejsce. Nie sądziłem, że tyle trudu musiał włożyć żeby zjednoczyć naszą ojczyznę.

Drugi tom Dziejów Polski w całości poświęcony jest dzielnicowemu rozbiciu Polski. Przyznaję, że nie była to łatwa lektura, głównie ze względu na mnogość postaci i zawiłości związane z pokrewieństwem poszczególnych rodów piastowskich. Ilość wydarzeń również była niebagatelna. Dlatego tym większy szacunek dla autora, że w tak umiejętny i ,na ile się dało, przejrzysty sposób...

Książka jest - generalnie - dobra. Podoba mi się to, że autor w zdecydowanie mniej ordynarny sposób przekazuje swoje poglądy (na temat partii rządzącej, młodzieży) niż w poprzednim tomie. Co do wiedzy merytorycznej i sposobu jej przekazania - nie mam żadnych zastrzeżeń. Jedynie strony o kulturze wydają mi się bez sensu, autor podaje szczątkowe informacje, które nic nie mówią./

Książka jest - generalnie - dobra. Podoba mi się to, że autor w zdecydowanie mniej ordynarny sposób przekazuje swoje poglądy (na temat partii rządzącej, młodzieży) niż w poprzednim tomie. Co do wiedzy merytorycznej i sposobu jej przekazania - nie mam żadnych zastrzeżeń. Jedynie strony o kulturze wydają mi się bez sensu, autor podaje szczątkowe informacje, które nic nie mówią./

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, choć już tam, trochę męczące i zawiłe powiązania rodzinne utrudniały czytanie i trochę psuły przyjemność. No, ale w końcu to historia, więc nie ma co narzekać. Na tom II bardzo się cieszyłam, jednak tutaj to już prawdziwa jazda bez trzymanki! Im więcej kawałków tortu (w tym wypadku Polski) tym więcej władców, ich rodzin, zagmatwanych koligacji - wszystko może się kompletnie pomieszać. Szczególnie, że zagłębiając się w te wszystkie detale autor serwuje nam (co jest logiczne) oprócz naszej, polskiej, kawał historii powszechnej , dotyczącej wszystkich naszych sąsiadów, przyjaciół i wrogów.
Książka jest na pewno wspaniała, bardzo dokładnie i wyczerpująco omawia fakty z naszej historii, często dotychczas mało znane, jednak bardzo mi się przez nią ciężko "przebijało"...Tom III jest w drodze, więc zgłębianie dalszych dziejów będę za chwilkę kontynuować, lecz gdy tylko się z nimi "rozprawię" natychmiast sięgnę po starego, kochanego Pawła Jasienicę - w ramach relaksu i odpoczynku.

Duży minus za ilustracje. Pomimo możliwości brakuje najważniejszych z opisywanych przez profesora obiektów. A te, które są, umieszczono w zupełnie przypadkowych miejscach. Jakaż to wielka różnica na niekorzyść w porównaniu z inną książka tego autora pt. "Polska i Rosja. Sąsiedztwo wolności i despotyzmu X-XXI w"..

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, choć już tam, trochę męczące i zawiłe powiązania rodzinne utrudniały czytanie i trochę psuły przyjemność. No, ale w końcu to historia, więc nie ma co narzekać. Na tom II bardzo się cieszyłam, jednak tutaj to już prawdziwa jazda bez trzymanki! Im więcej kawałków tortu (w tym wypadku Polski) tym więcej władców, ich rodzin, zagmatwanych...

Nakreślenie dziejów w tym tomie jest duże, bogate, dzieje się naprawdę sporo. Tom naprawdę wymagający ale szacunek dla autora, że potrafił przedstawić to umiejętnie.
Minus ale może i czepialstwo chociaż do wybaczenia, że czasem wtrąca swój konserwatywny i proreligijny-kościelny punkt widzenia.

Nakreślenie dziejów w tym tomie jest duże, bogate, dzieje się naprawdę sporo. Tom naprawdę wymagający ale szacunek dla autora, że potrafił przedstawić to umiejętnie.
Minus ale może i czepialstwo chociaż do wybaczenia, że czasem wtrąca swój konserwatywny i proreligijny-kościelny punkt widzenia.

Drugi tom dziejów niczym nie odstępuje poziomem od pierwszego, wręcz utrzymuje kunszt pisarski autora. Piękny okres zwieńczony koroną i olbrzymią pracą tamtejszych elit, jak i elementem przypadku, który jeżeli chodzi o aspekty dziedziczenia i dzietności miał swoje nadzwyczaj dziwne perypetie. Zastanawiające na ile dzieło tego okresu bywa efektem kolei losu, a na ile dziełem ludzkich starań pozostaje tajemnicą. Są to lata obudowane najprzedniejszymi symbolami i legendami, które pozwoliły pogodzić zwaśnione interesy ponownie w kraj będący zupełnie innym od reszty. Owiany brutalnością, zdradami, honorem, olbrzymią porażką lecz i orłem, tym co wzleciał ponad głowami wrogów i zniweczył im plany odnośnie ziem Piastów. Historia wyjątkowa bo niedoceniona i lekko zapominana, a to z niej wyrastały dzieła będące imponującymi, a niekiedy i prześcigającymi największe imperia tamtych czasów, którymi i one się zachwycały. Kolejny tom wyciąga na światło dzienne owe symbole z wielką pieczołowitością, jednakże utrzymuje równorzędnie z tym podobną tendencje, którą w pierwszym tomie dało się jakoś jeszcze uzasadnić, natomiast w drugim przedziera się ona dalej. Andrzej Nowak lubi wybielać historię wybiórczo, chcąc jakby wszystkie istotne postaci naszych dziejów umieścić na nieskazitelnym podium. Jedynym odrębnym przypadkiem jest fakt skrajnego zepsucia postaci, co nie zmienia faktu, że lekko mierzi szczególne podejście do osób "uduchowionych". Na takich autor znalazł wręcz nagminne usprawiedliwienie, czyli tak zwaną "czarną legendę" owiewającą wzorce niewinności i patriotyzmu co poniektórych. Oczywiście, nie pomija on faktów wypominając występki Kościoła oraz innych "bohaterów" owych czasów, czy to w odległym Rzymie, czy na rdzennych ziemiach Piastów. Jednak skrzętnie potrafi to ubrać w słowa wieńcząc temat takimi argumentami, które pozostawiają wiele do życzenia, gdyż swoją bielą niekiedy aż rażą. Wiadomo, że po tylu latach ciężko niekiedy będzie rozgryźć pewne fakty historyczne oraz intencje tych osób, więc pozostajemy w kręgu niepewności i domysłów, w których nie należy niczego wykluczać z łatwością. Nie zmienia to faktu, że dzięki tej duchowości bliskiej autorowi, jesteśmy w stanie poznać na łamach książki piękno naszej kultury, będącej tworem wpływu chrześcijaństwa na naszych ziemiach, czego efekty widoczne w dziełach, architekturze, postawach i wychowaniu. Jest to bez wątpienia książka rzetelna, dużo wnosząca i warta czasu, ze względu na treść, jednak czytając ją, można łatwo paść niewłaściwemu tokowi myślenia podążając za autorem i osadzić się niczym za bezpieczną kotarą wygładzonej historii Polski. Warto ostrożniejszym okiem czytać te książki i co ważne, nie pozostawać śpiącym wobec innych autorów piszących o historii Polski, gdyż co człowiek to inna perspektywa, więc by wybudować sobie własne zdanie, bądź też znaleźć pewne niedopatrzenia czy niedomówienia jednego autora wzbogacamy się czytając odrębnych. Przez sam zawiły okres rozbicia dzielnicowego, niczym oplątany węzłem gordyjskim, udaje się Nowakowi przedostać na drugą stronę rwącego nurtu historii bez przeszkód. Dodatkowo pozostawia wiele niedosytu, nie nudząc czytelnika oraz przemycając w treści pouczającą mądrość i szacunek do własnej historii, którą każdy z nas tworzy a zespala ją jeden rdzeń.

Drugi tom dziejów niczym nie odstępuje poziomem od pierwszego, wręcz utrzymuje kunszt pisarski autora. Piękny okres zwieńczony koroną i olbrzymią pracą tamtejszych elit, jak i elementem przypadku, który jeżeli chodzi o aspekty dziedziczenia i dzietności miał swoje nadzwyczaj dziwne perypetie. Zastanawiające na ile dzieło tego okresu bywa efektem kolei losu, a na ile dziełem...

Wspaniałe dzieło. Lektura obowiązkowa dla wszystkich. Moim celem: jeden tom na rok. Muszę wrócić do czasów Przemysła II i Władysława Łokietka. Czytam/słucham cykl Elżbiety Cherezińskiej, więc dobrze jeszcze raz poczytać o nich. Serdecznie polecam.

Wspaniałe dzieło. Lektura obowiązkowa dla wszystkich. Moim celem: jeden tom na rok. Muszę wrócić do czasów Przemysła II i Władysława Łokietka. Czytam/słucham cykl Elżbiety Cherezińskiej, więc dobrze jeszcze raz poczytać o nich. Serdecznie polecam.

Równie dobrze mogę wziąć do ręki książkę telefoniczną i dowiem się podobnych informacji. Bardzo mało nakreślonego kontekstu. Wręcz encyklopedyczny spis nazwisk i powiązań rodzinnych bez próby jasnego przedstawienia historii. Dla kogo jest napisana ta książka? Dla wykładowców uniwersyteckich? Przeciętny Polak, który nie studiował historii niczego ciekawego się tu nie nauczy :/

Równie dobrze mogę wziąć do ręki książkę telefoniczną i dowiem się podobnych informacji. Bardzo mało nakreślonego kontekstu. Wręcz encyklopedyczny spis nazwisk i powiązań rodzinnych bez próby jasnego przedstawienia historii. Dla kogo jest napisana ta książka? Dla wykładowców uniwersyteckich? Przeciętny Polak, który nie studiował historii niczego ciekawego się tu nie nauczy :/