Leon Brodzki, gwiazda toruńskiej policji przechodzi na zasłużoną emeryturę. W końcu będzie miał czas zająć się zaniedbywaną dotąd córką, naprawić nadszarpnięte przez ciągłą nieobecność relacje. Sara potrzebuje jego uwagi i troski, której tak brakowało jej przez wiele lat policyjnej służby ojca. Niestety, właśnie wtedy, gdy już niemal wolny od obowiązków Brodzki ma zamiar poświęcić się rodzinnemu życiu - popełniona zostaje makabryczna zbrodnia...

W starej toruńskiej garbarni policja znajduje powieszone i wykrwawione zwłoki zaginionej dziewczyny. Odcięto jej palec, u jej stóp leży noworodek, urodzony już po śmierci dziewczyny. Cudem ocalony chłopiec ma na plecach tajemniczy tatuaż, który jasno wskazuje na związek tej zbrodni z Brodzkim. Sama zbrodnia jest również dziwnie znajoma, przed laty bardzo podobne morderstwo dało Leonowi sławę i rozpoczęło jego karierę w toruńskiej policji. Ale kto i dlaczego powiela makabryczne zabójstwo sprzed lat? Czy na światło dzienne wyjdą mroczne szczegóły z życia Leona i jego ojca Franka, również policjanta? Czy to stare, pełne luk śledztwo jakkolwiek łączy się z aktualną sprawą? Komendant toruńskiej policji ściąga Brodzkiego z emerytury i przekazuje tę zagadkę do rozwikłania. Rozpoczyna się burzliwe, pełne niespodzianek śledztwo, w czasie którego nie tylko należy znaleźć mordercę. Trzeba też oczyścić dobre imię Leona i jego ojca, którzy zdają się mieć na sumieniu niejedną manipulację w sprawie dowodów i spektakularnych spraw.

„Powtórka” to prozatorski debiut Marcela Woźniaka, co więcej efekt jego zainteresowania filmem i scenariuszami seriali telewizyjnych. Zapewne stąd też wynika niezwykła obrazowość i plastyczność opisów pięknego miasta, barwność postaci, bardzo żywe dialogi i wartkość akcji. W zasadzie podczas całej lektury miałam wrażenie jakbym oglądała film. I to film o standardowej długości dziewięćdziesięciu minut, co przy czterystu pięćdziesięciu stronach powieści samo w sobie świadczy o tym, jak dobrze się ją czyta. A na deser oczywiście dostajemy fantastyczne rozwiązanie zagadki i lekki niedosyt - zdradzę jedynie, że jeden z wątków pozostaje niewyjaśniony i na jego rozwiązanie zapewne przyjdzie nam poczekać do premiery kolejnych tomów trylogii Woźniaka o znanych już tytułach „Mgnienie” i „Otchłań”. Osobiście czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg przygód detektywa o ciętym języku.

Co jeszcze ważne podkreślenia - „Powtórka” Marcela Woźniaka to powieść, która jest częścią kryminalnego, toruńskiego uniwersum. Różne historie kryminalne, napisane przez różnych autorów, współdzielą tych samych bohaterów i miejsca. I tak na przykład w książce Woźniaka pojawia się Marek Bener, znany doskonale z „Najgorsze dopiero nadejdzie” Roberta Małeckiego. Ale to nie wszystko, czym zaskoczy nas „Powtórka”. Autor wprowadził do książki elementy tak zwanego realizmu magicznego. Znajdziemy w niej kilka realnych postaci (co z pewnością zainteresuje nie tylko rodowitych torunian), posmakujemy również wspaniałego świata nadwiślańskiego Torunia, który Woźniak portretuje wręcz poetycko, z lekkim zabarwieniem klimatami noir. Dodatkową ciekawostką jest fakt, że numer telefonu, z którego morderca nawiązuje kontakt z detektywem Brodzkim - 511 867 571, istnieje naprawdę i można pod ten numer zadzwonić. Ja jednak nie miałam odwagi, ale może Ty czytelniku zechcesz sprawdzić, kto odbierze telefon?

Joanna Jurzyk