Czytadełko akcji niezłe, choć jak powiedziałem przy tomie pierwszym - niewykorzystany potencjał pomysłów.
Bardzo długi, aż nużący opis walk w kopcu. Nie bardzo wiadomo, jaki ma być cel walki i skąd żołnierze mają wiedzieć, co robić, bo Makrosy, niby takie mądre są jednak zadziwiająco durne i zachowują się nieracjonalnie izolując swój podległy oddział od informacji potrzebnych do sporządzenia planu akcji. To dla mnie konstrukcja bardzo siermiężna logicznie.
Już dzisiejsze lotnictwo USA produkuje bomby, które potrafią wbić się kilkanaście metrów w grunt i wybuchnąć niszcząc bunkier, a i zwykła bomba lotnicza potrafi przebić betonowe stropy budynku, aż po fundament. Nie widzę problemu ze zniszczeniem dowolnie dużego kopca termitów, gdyby użyć atomówkę zrzucaną z orbity przy ciążeniu niemal dwukrotnie większym od ziemskiego. Walka podziemna na noże, to jakiś lekki absurd. Nie wyobrażam sobie stwora, który przeżyłby atak z broni, która łamie drzewa, choćby ten stwór był nie wiadomo, jak wielki i żywotny. To dla mnie irytujący motyw z filmów hollywoodzkich klasy C... a właściwie to pomysły klasy Żet z kropką.
Niewykorzystany potencjał możliwości tworzenia pojazdów i broni z wykorzystaniem nanitów, jakby brakło autorowi wyobraźni.
Czyta się to wszystko tak, jak się ogląda film akcji klasy B, albo C, ale można się przy tym przyjemnie odmóżdżyć.

Czytadełko akcji niezłe, choć jak powiedziałem przy tomie pierwszym - niewykorzystany potencjał pomysłów.
Bardzo długi, aż nużący opis walk w kopcu. Nie bardzo wiadomo, jaki ma być cel walki i skąd żołnierze mają wiedzieć, co robić, bo Makrosy, niby takie mądre są jednak zadziwiająco durne i zachowują się nieracjonalnie izolując swój podległy oddział od informacji...