Wydawało mi się, że Olgę Rudnicką zdążyłam już poznać. Jakże się myliłam! Czytając "Cichego wielbiciela" miałam wrażenie, jakbym czytała książkę kogoś innego. Ta była tak niepodobna do twórczości autorki, ale jednocześnie równie dobra. To duża sztuka, tak bawić się stylem.

Najpierw poznałam czarne komedie z wątkami kryminalnymi, potem rasowy kryminał "Lilith", a teraz? Powieść psychologiczna, genialnie obrazująca problem stalkingu, zarówno z punktu widzenia ofiary, jak i osoby nękającej. Przerażająca i uświadamiająca, jak dużym problem jest stalking, który w Polsce do niedawna nie był jeszcze karany.

Romantyczne listy od cichego wielbiciela, kwiaty, przysyłane prezenty. Przecież miło jest mieć adoratora. Tylko on zaczyna wiedzieć o Tobie wszystko, a Ty o nim nic. Nie wiesz kim jest i jaki będzie jego kolejny krok. Rodzina i przyjaciele nie widzą problemu, przecież nic złego nie robi, chłopak się stara. A Ty? Musiałaś go sprowokować...

Książka, która jest zdecydowanie warta przeczytania. A to, co w niej jest najbardziej przerażającego, to fakt, że ofiarą może stać się każdy z nas. Na co dzień spotykamy wielu zwyczajnych i niepozornych ludzi, nie zwracamy na nich uwagi, nie pamiętamy ich. Tylko nigdy nie wiemy, kiedy i kto dostrzeże nas. Wystarczy przypadkowe spotkanie, zetknięcie się z kimś w sklepie albo czekanie na tym samym przystanku...

Wydawało mi się, że Olgę Rudnicką zdążyłam już poznać. Jakże się myliłam! Czytając "Cichego wielbiciela" miałam wrażenie, jakbym czytała książkę kogoś innego. Ta była tak niepodobna do twórczości autorki, ale jednocześnie równie dobra. To duża sztuka, tak bawić się stylem.

Najpierw poznałam czarne komedie z wątkami kryminalnymi, potem rasowy kryminał "Lilith", a teraz?...