Kolejna książka z serii o Bulbesie i Hani Papierek. Pierwsza dotyczyła strachu, druga (jeśli już miałabym wybrać jedną rzecz) skupia się na wstydzie. Porusza trudny temat relacji międzyludzkich i tego, jak jesteśmy postrzegani przez innych, ale też prób zdefiniowania i obrony swojego "ja". Bulbes ma odwagę nie poddać się owczemu pędowi i podkreślić swoją indywidualność. Podczas gdy wszyscy chłopcy chcą robić w życiu to samo, Olaf chciałby zostać kucharzem. Dzieci się z niego śmieją i chłopiec szybko żałuje, że powiedział prawdę. Zwłaszcza, że śmiała się też Hania, która ulega presji społecznej i woli udawać wpasowanie się w grupę niż narazić się na drwiny. Drugim ważnym tematem jest konflikt między nimi i próby dojścia do zgody.
Jak widać, podjęte w tej niepozornej objętościowo książce tematy są trudne, ale niezwykle istotne dla dorastającego człowieka (a i dorosłemu mogą dostarczyć podstawę do rozmyślań). Sama historia napisana jest swobodnie, bez tworzenia nadmiernego napięcia, wątki poboczne rozładowują sytuację. Całość jest ciekawa i bardzo przyjemnie się czyta, głównie dzięki plastycznemu językowi i wspaniałym skojarzeniom Autorki.
Do polecenia właściwie każdemu, bez względu na wiek i niezależnie od tego, czy się jest rodzicem.

Kolejna książka z serii o Bulbesie i Hani Papierek. Pierwsza dotyczyła strachu, druga (jeśli już miałabym wybrać jedną rzecz) skupia się na wstydzie. Porusza trudny temat relacji międzyludzkich i tego, jak jesteśmy postrzegani przez innych, ale też prób zdefiniowania i obrony swojego "ja". Bulbes ma odwagę nie poddać się owczemu pędowi i podkreślić swoją indywidualność....

Bardzo udana pozycja, w której autorka pokazuje jak łatwo popaść w zakłamanie, jeśli człowiek się boi. Unaocznia oblicza przyjaźni, jej blaski i cienie. W tej części mamy również element pomocniczy - symbol - tym razem dywan, który pełni rolę terapeutyczną.
W tej opowieści przyjaźń Bulbesa i Hani Papierek jest narażona, czy faktycznie grozi jej rozpad?

Pewnego dnia klasa naszych bohaterów poszła do biblioteki na spotkanie z pisarką. Autorka książek opowiada im o sobie i swojej twórczości, pyta także dzieci kim chcieliby zostać jako dorośli. Padają odpowiedzi: piłkarze, policjant, prezydent, aktorki, piosenkarki. Bulbes deklaruje chęć bycia kucharzem co wywołuje lawinę naigrywania się z chłopca, z czasem coraz większe grupy przyłączają się do naśmiewania się z niego. Niestety aby nie czuć się odtrącona przez grupę Hania Papierek także przyłącza się do ogólnej wesołości z powodu tego kucharza. Sama nie wyjawia kim chciałaby być, bo nie starcza jej odwagi, zwłaszcza po przypadku Bulbesa. Chłopiec niby to ignorował żarty, ale reakcja Hani bardzo go zasmuciła, poczuł się zdradzony i samotny. Ta sytuacja pociąga za sobą cały szereg reakcji, przemyśleń, decyzji i działań.

Czy Bulbes poradzi sobie z odrzuceniem, jak zachowa się Hania , czy ktoś pomoże dzieciom. Warto przeczytać tą książkę, bo ma duży ładunek emocjonalny i terapeutyczny. Ciekawa, pomysłowa, wciągająca. Bardzo kolorowa i mądra.

Bardzo udana pozycja, w której autorka pokazuje jak łatwo popaść w zakłamanie, jeśli człowiek się boi. Unaocznia oblicza przyjaźni, jej blaski i cienie. W tej części mamy również element pomocniczy - symbol - tym razem dywan, który pełni rolę terapeutyczną.
W tej opowieści przyjaźń Bulbesa i Hani Papierek jest narażona, czy faktycznie grozi jej rozpad?

Pewnego dnia klasa...