Przystępując do czytania czułam się trochę jak dziecko na festynie, które zobaczy stoisko z watą cukrową. Wata okazała się nieco monotonna i lekko chaotyczna ( z początku, bo później ją wszamałam aż mi się uszy trzęsły ) w otoczeniu bajkowo- magicznego klimatu.

▪ Czytając dość długo czekałam na rozkręcenie akcji, w dodatku z początku gubiłam się w bohaterach i pokręconej fabule. Nudnej, jednak za połową książki akcja się stopniowo ( bez szaleństw, ale jednak ) rozwija. No i może też lepiej mi się czytało jak już się
" wgryzłam " w to wszystko. Klimat w książce jest mocno baśniowy, z tym, że chwilami zawiły i nużący. Potencjał jest nie do końca wykorzystany, chociaż pomysł na powieść i bohaterów jest oryginalny i intrygujący. Wydarzenia kręcą się niespiesznie, swoim rytmem w takt nielegalnej rozgłośni radiowej w otoczeniu humorzastej pustyni i nadlatującym ku cudom sów.

▪ Książka skupia się na przekazie zawartym za kulisami magiczności, nie na dynamice, dlatego co niektórzy czytelnicy mogą czuć się poirytowani i znudzeni. Jednak książka jest o tyle wartościowa, że zawiera piękny przekaz. Przekaz, który dostarczą Ci postacie mające w sobie mrok i szukające cudu u przeklętych świętych. Jeśli wsłuchasz się w tą urokliwą baśń wtem rozbrzmi w Twoim sercu piękną melodią. Postacie przebywające w tajemniczej osadzie to m.in Olbrzym, Chłopak z dziurą w sercu czy dziewczyna na którą cały czas pada deszcz. Jaki spotka ich los?

Poszukajcie w tej książce spokojnej, klimatycznej lektury, może się okazać, że właśnie tego potrzebowaliście ;)

Przystępując do czytania czułam się trochę jak dziecko na festynie, które zobaczy stoisko z watą cukrową. Wata okazała się nieco monotonna i lekko chaotyczna ( z początku, bo później ją wszamałam aż mi się uszy trzęsły ) w otoczeniu bajkowo- magicznego klimatu.

▪ Czytając dość długo czekałam na rozkręcenie akcji, w dodatku z początku gubiłam się w bohaterach i pokręconej...