Po Sadze Ksiezycowej tej autorki spodziewalam sie czegos lepszego. Ciezko sie mierzyc z Alicja w Krainie Czarow i Marissa Meyer niestety polegla. Ksiazke czyta sie raczej dobrze, lubie styl autorki. Niestety Krolestwo Kier i wszyscy jego mieszkancy zdaja sie byc nijacy. Mieli byc ciekawi, zwariowani a czytalo sie jak cos zwyczajnego, wrecz przecietnego. Glowna bohaterka, Catherine, to zwykla dziewczyna z marzeniem o wlasnej cukierni. Pomimo podanego na koncu powodu jej przemiany w Krolowa Kier, jakos wciaz ciezko mi to zobaczyc. Malo to wszystko wiarygodne. Choc przed przemiana ze dwa razy przejawila cechy zlosliwosci, to autorka zaraz starala sie ja jak najbardziej wybielic. Jezeli ktos jest tak dobry, slodki i zyczliwy to nie zamieni sie w okrutna krolowa na pstryk palca, nawet majac ten niby powod. Uwazam ze moglo to byc lepiej napisane, bardziej soczyscie i kolorowo, tak jak wyobrazam sobie krainy Lewisa Carrolla (czyli mroczna kraina przesiaknieta na wskros zlem i szalenstwem, ale wszystko to w jaskrawych kolorowych barwach). Catherine to najslabsza bohaterka Marissy Meyer; zaden inny bohater tej powiesci rowniez mnie do siebie nie przywiazal. Zdecydowanie wole pisarke w jej basniowym sf.

Po Sadze Ksiezycowej tej autorki spodziewalam sie czegos lepszego. Ciezko sie mierzyc z Alicja w Krainie Czarow i Marissa Meyer niestety polegla. Ksiazke czyta sie raczej dobrze, lubie styl autorki. Niestety Krolestwo Kier i wszyscy jego mieszkancy zdaja sie byc nijacy. Mieli byc ciekawi, zwariowani a czytalo sie jak cos zwyczajnego, wrecz przecietnego. Glowna bohaterka,...