Do tej pory, wszystkie książki Łysiaka które czytałem, były autorstwa Pana Waldemara, wielkiego patrioty, wszechstronnie wykształconego wykładowcy historii sztuki i pisarza dysponującego olśniewającym warsztatem twórczym. Po raz pierwszy w moje ręce wpadła książka jego syna Tomasza. Szalbierze to pierwszy tom cyklu awanturniczego, którego akcja rozgrywa się w XIII wieku. Widać, iż fascynacja historią stanowi cechę wspólną Łysiaków. Przygoda przedstawiana na kartach powieści, rozwija się powoli, jakby z namysłem, czy rzeczywiście warto ją opowiadać. Czytając odnosi się wrażenie brnięcia gęstą mgłę, ograniczającą nie tylko widoczność, ale także swobodę ruchu. Jest coś dziwnego w tym dziwacznym sposobie prowadzenia narracji, lecz jednocześnie nie zniechęcającego do kontynuowania tej dziwnej wycieczki. Wręcz przeciwnie, każe brnąć dalej, by zobaczyć co znajduje się dalej, za tą dziwną zasłoną utkaną przez twórcę powieści.
Ciekawe doświadczenie. Choć książka mną nie wstrząsnęła, ani nie zauroczyła, z pewnością sięgnę po tom drugi.

Do tej pory, wszystkie książki Łysiaka które czytałem, były autorstwa Pana Waldemara, wielkiego patrioty, wszechstronnie wykształconego wykładowcy historii sztuki i pisarza dysponującego olśniewającym warsztatem twórczym. Po raz pierwszy w moje ręce wpadła książka jego syna Tomasza. Szalbierze to pierwszy tom cyklu awanturniczego, którego akcja rozgrywa się w XIII wieku....