"Powrót do starego domu".....przeczytałam z prawdziwą przyjemnością! Już pierwsze strony porwały mnie klimatem starego domu w Pniewie. Wyobraźnia rysowała portrety dziadków, rodziców i samej Alicji. Atmosfera tego miejsca / weranda !/ i chwili, udzielała się z każdym kolejnym zdaniem .
[ " ...Stary dom był bajką. "]
Książkę czyta się jednym tchem. Tyle tu ciekawych postaci . I choć jedni są u kresu , inni w połowie lub na początku życiowej drogi.....tragedie za nic mają metryki. W jednej chwili potrafią zmienić nie jeden los. Doświadczenia zostawiają trwałe rany. Niektórym nigdy nie udaje się pokonać swojego
" strachu"... ale...
[" Marzenia się nie spełniają. Marzenia się spełnia." ! ]
I o tych " strachach" , marzeniach , nadziei i wierze, [" że każdy kolejny dzień odmieni życie"] , fantastycznie pisze pani Ilona!
O sile rodziny. Mocy przyjaźni. Miłości. Empatii. Skrywanych głęboko tajemnicach...
I o najważniejszym , własnym miejscu na ziemi, rodzinnym domu . Bo dom , to ...
[ " Przystań. Historia pokoleń. Cztery drewniane ściany, będące świadkiem życia wielu ludzi , ich rozmów, niezwykłych zdarzeń i chwil przeplatanych miłością. Silne korzenie, których nie wyrwą życiowe burze....."]
We mnie książka zostawiła cały wachlarz refleksji , wartościowych i mądrych!
Pani Ilonie gratuluję wspaniałego debiutu! :)
polecam "wizytę "w Pniewie! Poznajcie Michałka, Adama, Dorotę, Dziada....
Po książkę naprawdę warto sięgnąć!
A mój ulubiony cytat:
[...Rezygnacja z samej siebie to największy grzech."]

"Powrót do starego domu".....przeczytałam z prawdziwą przyjemnością! Już pierwsze strony porwały mnie klimatem starego domu w Pniewie. Wyobraźnia rysowała portrety dziadków, rodziców i samej Alicji. Atmosfera tego miejsca / weranda !/ i chwili, udzielała się z każdym kolejnym zdaniem .
[ " ...Stary dom był bajką. "]
Książkę czyta się jednym tchem. Tyle tu ciekawych postaci...