Magonia to było moje odkrycie - książka unikalna i magiczna, która całkowicie mnie oczarowała swoim światem oraz pomysłem. Gniazdo, czyli tom drugi oraz ostatni tej dylogii, już aż takiego wrażenia nie robi, ale to ciągle bardzo solidna literatura. W sumie głównym powodem, dla którego oceniam jedynkę wyżej to sama fabuła - bardziej mi się podobała ta w pierwszej części (tutaj zabrakło mi jakiejś takiej dynamiki, czytało się ją szybko, ale nie z zapartym tchem), choć trzeba oddać, że dwójka całkiem nieźle pozamyka wszelkie wątki i koniec końców okazuje się dobrą konkluzją. Ogromne też dzięki autorce za inteligentnie wkomponowaną w plot przypominajkę wydarzeń z Magonii, ponieważ jest to idealne odświeżenie pamięci, kiedy czyta się Gniazdo po dłuższej przerwie (jak to miało miejsce w moim przypadku)
Największa zaleta, to jednak język tej powieści - poetycki, ale niemęczący i niesamowicie napędzający wyobraźnię. Autorka maluje nam słowami niesamowite obrazy, a do tego w piękny sposób potrafi przekazać emocje oraz uczucia postaci (szczególnie, że książka składa się z dwóch przeplatających się narracji pierwszoosobowych). Po części jednak jest to też mój drobny zarzut, ponieważ nie mogłam się pozbyć wrażenia, iż strasznie depresyjne to wszystko było. Bohaterowie sporo czasu spędzają na wewnętrznym samobiczowaniu się za swoje błędy co trochę mnie przytłaczało. Nie da się jednak nie lubić Azy i Jasona - mają oni tak oryginalne głosy oraz osobowości (szczególnie chłopak, genialny nerd miewający stany lękowe), że bez problemu wyróżniają się na tle innych protagonistów podobnych powieści.
Sama dylogię tę definitywnie będę polecać jako coś unikalnego w swoim gatunku, ale obawiam się, że dla niektórych poziom abstrakcji tej serii może okazać się nie do przejścia.

https://lisiwrona.wordpress.com/

Magonia to było moje odkrycie - książka unikalna i magiczna, która całkowicie mnie oczarowała swoim światem oraz pomysłem. Gniazdo, czyli tom drugi oraz ostatni tej dylogii, już aż takiego wrażenia nie robi, ale to ciągle bardzo solidna literatura. W sumie głównym powodem, dla którego oceniam jedynkę wyżej to sama fabuła - bardziej mi się podobała ta w pierwszej części...