"Są w życiu takie chwile, gdy lepiej pogodzić się z nieuniknionym i zaakceptować, że nic już nie można zrobić. Poddać się, porzucić nadzieję, złożyć broń. Tak właśnie wtedy czułam."

Powieść napisana przyjemnym, ciepłym i ujmującym stylem. Sugestywnie maluje obrazy ludzkich losów i wywołuje wiele emocji. Wzruszająca historia rodziny uciekającej statkiem na inny kontynent w obliczu nazistowskiego antysemityzmu, brutalnych prześladowań i realnej groźby wojny. I nawiązująca do niej przejmująca opowieść o rodzinie boleśnie zranionej przez śmierć najbliższej sercu osoby. Intrygujące meandry ludzkich losów, podziw dla potęgi nadziei, wiary, wytrwałości i siły przetrwania, bez względu na dramaty i tragedie. W książkę zagłębiamy się z zainteresowaniem, sympatią i refleksją.

W maju tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego roku, dwunastoletnia Hanna Rosenthal ucieka wraz z bliskimi przed pogromem Żydów z hitlerowskich Niemiec. Z napięciem obserwujemy starania rodziny o wejście na pokład luksusowego niemieckiego transatlantyku "St. Louis", oraz dramatyczną podróż do Hawany. Stamtąd planują dostać się do Ameryki, gdzie mają nadzieję przetrwać z dala od uprzedzeń, dyskryminacji, wrogości, wojennych krzywd i zbrodni. Tragiczne w skutkach polityczne decyzje rządów Kuby, Kanady i Stanów Zjednoczonych, nieudzielające azylu uchodźcom, sprawiają, że pasażerowie statku przeżywają prawdziwy koszmar. Niestety, dla większości z nich, wolność staje się niespełnionym pragnieniem.

Marzenia, których realizacja nie wydaje się możliwa. Przyjaźń, pięknie rozwijająca się, lecz jej skrzydła zostają nagle brutalnie podcięte. Miłość, starająca się za wszelką cenę trwać w ludzkich sercach, jednak brakuje okazji, aby ją wyrazić. I nienawiść, uderzająca z całą mocą, przerażająca intensywnością i zaślepieniem. Niepokój, strach, ból, cierpienie, rozłąka, pożegnania, zwiedzione nadzieje, oraz nieustanna walka o przezwyciężenie czarnego scenariusza przygotowanego przez przeznaczenie, próby wytargowania od losu choćby kropli pomyślności, radości i szczęścia.

Siedemdziesiąt pięć lat później, w Nowym Jorku, dwunastoletnia Anna i jej matka próbują poradzić sobie z utratą bliskiej osoby, poczuciem pustki, opuszczenia i osamotnienia. Silnym impulsem do oswobodzenia się z pętli bolesnych myśli staje się niespodziewany list z Hawany, skrywa on tajemnice i nakłania do ich natychmiastowego odkrycia. Rozpoczyna się emocjonująca podróż w przeszłość, poszukiwanie korzeni dziedzictwa, potwierdzanie własnej tożsamości, zdobywanie poczucia sprawiedliwości i wyzwalającego ukojenia. Usiłowanie rozliczenia się z utraconymi szansami kilku pokoleń rodziny, pogodzenie z nieodwracalnym i nieuniknionym, wyrażenie szacunku dla radości życia wbrew towarzyszącym mu nieszczęściom.

Powieść czytamy z poruszeniem, przejęciem i wzburzeniem, mamy świadomość prawdziwości wielu opisywanych w niej zdarzeń, faktów z historii, z którymi zarówno wtedy trudno było sobie moralnie poradzić, jak i obecnie trudno zrozumieć, osądzić ich brutalność. Szokujące decyzje i postawy polityków, na które nie powinno być ani głośnego ani cichego przyzwolenia. Naturalnym wydaje się, że na postawie tragicznych losów pasażerów "St. Louis", powinniśmy wyciągnąć cenną lekcję historii, ale czy faktycznie tak się stało? W zadumie oglądamy zawartą na końcu książki listę blisko tysiąca osób, które wsiadły na pokład transatlantyku, oraz nieliczne fotografie uwieczniające ich drogę ku upragnionej wolności.

bookendorfina.pl

"Są w życiu takie chwile, gdy lepiej pogodzić się z nieuniknionym i zaakceptować, że nic już nie można zrobić. Poddać się, porzucić nadzieję, złożyć broń. Tak właśnie wtedy czułam."

Powieść napisana przyjemnym, ciepłym i ujmującym stylem. Sugestywnie maluje obrazy ludzkich losów i wywołuje wiele emocji. Wzruszająca historia rodziny uciekającej statkiem na inny kontynent w...