Pełna recenzja: https://lisiwrona.wordpress.com/2017/07/12/krolestwo-kanciarzy/

Drugi tom Szóstki Wron, to w gruncie rzeczy więcej tego samego - łatwi w polubieniu i ciekawi bohaterowie, dobrze przemyślana intryga oraz sporo zwrotów akcji. Może jedynie ciut długo się rozkręca (niby dużo się dzieje, ale tak prawdziwie nie mogłam się oderwać dopiero po połowie). Nadal też nie mogę wyjść z podziwu jak dobrze cała ta seria jest wymyślona - każdy, nawet najdrobniejszy element czemuś służył i miał swoje miejsce w fabule. Podobało mi się też, że pojawiło się więcej nawiązań do Trylogii Grisza - nie były one tak nachalne, by zepsuć zabawę osobom, które jej nie czytały, a mnie osobiście powtórne spotkanie z Nikolaiem poprawiło humor na cały dzień ;)
Bardzo chętnie poczytałabym o innych przygodach Kaza i ekipy, chociaż po tym zakończeniu... może nie byłyby już one takie same :( Definitywnie jednak przypilnuję sobie w przyszłości tę autorkę, ponieważ skok jakości jaki zrobiła między tymi dwoma seriami jest niesamowity.

Pełna recenzja: https://lisiwrona.wordpress.com/2017/07/12/krolestwo-kanciarzy/

Drugi tom Szóstki Wron, to w gruncie rzeczy więcej tego samego - łatwi w polubieniu i ciekawi bohaterowie, dobrze przemyślana intryga oraz sporo zwrotów akcji. Może jedynie ciut długo się rozkręca (niby dużo się dzieje, ale tak prawdziwie nie mogłam się oderwać dopiero po połowie). Nadal też...