Już jakiś czas temu polubiłam książki Rollinsa z cyklu o Sigmie. Lubię książki, które potrafią zaciekawić mnie do tego stopnia, że podczas ich czytania sięgam po artykuły typowo naukowe żeby powiększyć swoją wiedzę z danego zagadnienia. Książki z tego cyklu zdecydowanie takie są.
Rollins w umiejętny sposób łączy zagadnienia historyczne z tymi typowo naukowymi. Niestety prawda jest też taka, że są to książki typowo przygodowe, bez polotu, w związku z czym trudno nazwać je arcydziełami. Tym samym w moich oczach nie zasługują na ocenę wyższą niż "dobra".
Mnie to jednak wystarcza. Dobrze się przy nich bawię, pozwalają mi odetchnąć, nabrać dystansu po trudniejszej książce lub przed jakimś książkowym wyzwaniem.
"Wirus Judasza" nie zaskoczył mnie niczym czego we wcześniejszych książkach tego cyklu bym nie doświadczyła. Znowu było dużo akcji, sensacji, naukowych zagadnień, historii oraz ciekawych miejsc. Jak dla mnie tego naukowego gadania było trochę za dużo ale to wynika po prostu z tego, że jestem większą fanką zagadek związanych z historią a nie medycyną.
Mimo to z pewnością sięgnę po kolejną książką i wiem, że będę się dobrze przy tym bawić.

Już jakiś czas temu polubiłam książki Rollinsa z cyklu o Sigmie. Lubię książki, które potrafią zaciekawić mnie do tego stopnia, że podczas ich czytania sięgam po artykuły typowo naukowe żeby powiększyć swoją wiedzę z danego zagadnienia. Książki z tego cyklu zdecydowanie takie są.
Rollins w umiejętny sposób łączy zagadnienia historyczne z tymi typowo naukowymi. Niestety...