Dużo się dzieje i bardzo mi się podoba :) Choć motyw jest nieco podobny do tego z innej powieści Steel "Zupełnie obcy człowiek" (tam kobietę zatrzymywały zobowiązania wobec chorego męża, tutaj wobec dziadka), na szczęście na tym skończyły się podobieństwa. Podróż Audrey i Charlesa opisana jest w tak realistyczny sposób, że we mnie samej obudził się duch przygody i chętnie wyruszyłabym ich śladem. Zazdrościłam Audrey odwiedzanych miejsc, wakacji spędzanych w letnich rezydencjach (choć spotkanie z Picasso wydawało się nieco dziwne) i oddanych przyjaciół w osobach Vi i Jamesa, przeżywałam razem z nią tragiczne wydarzenia w chińskim sierocińcu, podczas podróży do Niemiec z Karlem i Ushi, kiedy traciła dziecko, a potem drżała z niepokoju o Charlesa, który pracował jako korespondent wojenny... Nawet wydarzenia historyczne ujęte w powieści rozbudziły moją ciekawość i stały się o wiele bardziej przystępne niż podczas nauki z książek (historia była moim najmniej lubianym przedmiotem przez cały okres edukacji). Zanim sięgnęłam po jakąkolwiek powieść Danielle Steel, kojarzyłam tę autorkę z tanimi romansidłami (głównie dlatego ich nie czytałam), a teraz żałuję, bo widzę, że bardzo się myliłam.

Dużo się dzieje i bardzo mi się podoba :) Choć motyw jest nieco podobny do tego z innej powieści Steel "Zupełnie obcy człowiek" (tam kobietę zatrzymywały zobowiązania wobec chorego męża, tutaj wobec dziadka), na szczęście na tym skończyły się podobieństwa. Podróż Audrey i Charlesa opisana jest w tak realistyczny sposób, że we mnie samej obudził się duch przygody i chętnie...