Po kilku sparzeniach sięgam po polską literaturę współczesną, szczególnie tę kierowaną do kobiet, z wielką ostrożnością. Po pierwsze większość z nich jest w zasadzie o niczym, po drugie większość autorek sili się na dowcip, całość więc raczej nie porywa. Kiedy więc ktoś polecił mi „Modliszkę", owszem wypożyczyłam, ale ciągle czułam pewien dystans do lektury, bo znowu będzie jedno wielkie rozczarowanie, a w najlepszym wypadku pobłażliwe: może być. Tymczasem lektura mnie zaskoczyła. Pani Matuszkiewicz też nie porusza tematów jakoś bardzo wybitnych, ot opowiada o zwyczajnym, codziennym życiu, ale robi to w tak rewelacyjny sposób, że czasem łatwiej oderwać się od sensacji niż od tej powieści obyczajowej. Zarwałam noc, bo nie mogłam rozstać się bohaterami, ciekawość przeważyła nam snem. Bohaterowie są normalnymi ludźmi, jakich spotyka się na co dzień, ich autentyczność potwierdzają wady i błędy, jakie popełniają. Milena- główna bohaterka- chwilami może wydawać się chodzącą dobrocią, ale i jej autorka nie oszczędza, wytyka wady czy to opisując jej postępowanie, czy też ustami przyjaciółek. Za to bardzo spodobała mi się postać Lody z jej świetnymi tekstami. Dla uatrakcyjnienia całości pani Matuszkiewicz dodała do całości kilka tajemnic, jakie ma prawie każda rodzina i wyszła świetna powieść. Polecam książkę każdemu, kto ma ochotę na coś polskiego, niezbyt ciężkiego, ale chociaż w miarę dobrego. Tylko radę wcześniej zarezerwować trochę czasu na lekturę, bo może zaniedbać inne obowiązki kiedy już zacznie czytać.

Po kilku sparzeniach sięgam po polską literaturę współczesną, szczególnie tę kierowaną do kobiet, z wielką ostrożnością. Po pierwsze większość z nich jest w zasadzie o niczym, po drugie większość autorek sili się na dowcip, całość więc raczej nie porywa. Kiedy więc ktoś polecił mi „Modliszkę", owszem wypożyczyłam, ale ciągle czułam pewien dystans do lektury, bo znowu będzie...