Wyjątkowa proza polskiej pisarki, której kunszt oraz przygotowanie historyczne powinny budzić szacunek. Państwo Jerozolimskie upadło na skutek wewnętrznych sporów, prawnukowie zdobywców Jerozolimy jawią się jako słabe pokolenie, niegodne swych dziadów, uwikłane w codzienność polegającą tylko na zaspokajaniu swych potrzeb i zachcianek. Nawet wspaniałe zwycięstwo - największy sukces militarny Krucjat Baldwina IV Trędowatego nad Saracenami - nie zostało należycie wykorzystane przez jego następce, który władzę zdobył dzięki sisotrze króla, która podstępem posadziła go na stolcu i uczyniła zeń pomazańca.Te intrygi damskie jawię się prawdziwą plagę Państwa Jerozolimskiego i od tego zaczyna się rozkład. Oczywiście za ostateczną porażkę odpowiedzialni są Ci którzy powinni sterzec Grobu Świętego tj. Rycerze Templum Dominum, Świątyni Skały, czyli Templariusze, jednak ich prywata i chciwość oraz szyderczy stosunek do religii służącej im tylko do osiągania swych celów, a ostatecznie zdrada w walnej potyczce, doprowadziały do klęski. Ci sami Templariusze przyczynili się do powolnego rozkładu Państwa Jagiellonów, ale wszak Kossak ostrzega: "Można służyć Bogu, można czartu, a można sobie. Najgorsza pono ta ostatnia służba". Jakże znamienne są ostatnie słowa książki wypowiedziane przez Saladyna po zywcięstwie: "...Zali to Bóg zdradził i opuścił chrześcijan?... Czy też... zdradzili Boga chrześcijanie?"

Wyjątkowa proza polskiej pisarki, której kunszt oraz przygotowanie historyczne powinny budzić szacunek. Państwo Jerozolimskie upadło na skutek wewnętrznych sporów, prawnukowie zdobywców Jerozolimy jawią się jako słabe pokolenie, niegodne swych dziadów, uwikłane w codzienność polegającą tylko na zaspokajaniu swych potrzeb i zachcianek. Nawet wspaniałe zwycięstwo - największy...