http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/03/stan-niebogosawiony-magdalena-majcher.html

Nie od dziś czas ciąży nazywany jest stanem błogosławionym, co niemalże utwierdza mnie w przekonaniu, iż kreatorem tego określenia jest mężczyzna... Mdłości, wymioty, nieoczekiwane zachcianki, zgaga, opuchlizna, rozstępy, nieustanne wizyty u lekarzy, pobieranie krwi, niekiedy spożywanie masy leków, problemy ze snem, a później staniem i nawet siedzeniem, bo wszędzie niewygodnie - to wszystko i jeszcze wiele więcej pojawia się podczas ciąży. Jednak każda z tych rzeczy przestaje być istotna, kiedy w grę wchodzi zdrowie nienarodzonego dziecka...

Pola to 28-latka, która pragnie stać się lubianą i szanowaną pisarką. Jest szczęśliwą żoną i dużo mniej zadowoloną córką swojej matki, która na każdym kroku uprzykrza jej życie, nieustannie wytykając błędy. Główna bohaterka nie myśli nawet o dzieciach, ponieważ w głębi siebie boi się, że brak czułości i miłości w jej dzieciństwie mógłby mocno rzutować na jej zachowanie jako mamy. Kiedy nieoczekiwanie widzi dwie kreski na teście ciążowym, doznaje szoku, który okazuje się niczym w porównaniu z uczuciami, jakie zaczynają kotłować się w niej, gdy słyszy, że istnieje prawdopodobieństwo urodzenia chorego dziecka...

Dużą częścią tej książki zawładnęła toksyczna więź Poli z jej matką, której zależy jedynie na tym, aby córka nie dawała ludziom powodów do gadania i postępowała zgodnie z tym, co głosi ksiądz na ambonie. Bożena nie potrafi zrozumieć, że jej dziecko nie idzie utartymi szlakami - chce pisać książki, zamiast zająć się pracą przynoszącą stałe dochody, a do tego nie ma ślubu kościelnego, zbliża się do trzydziestki i nie ma dziecka. Kiedy Pola zachodzi już w ciążę, to matce nie podoba się, iż córka korzysta z medycyny i robi badania, jakie według niej są wymysłem szatana, zachęcając ciężarne do aborcji. Jednocześnie nie widzi niczego złego w wierze w zabobony... Och, nie cierpię takiej hipokryzji. Sama jestem katoliczką, ale dodatkowo uważam, że badania płodu są bardzo istotne i potrzebne, gdyż umożliwiają szybkie zareagowanie w razie potrzeby. Badania prenatalne pozwalają pomóc dziecku już na etapie życia w brzuchu mamy, co wydaje się wartością nadrzędną. Owszem, istnieje także możliwość dokonania aborcji, jeśli dziecko jest chore, co powinno być wyłączną decyzją rodziców. Sądzę, że nikt nie może nas osądzać w takim momencie, bo łatwo jest gdybać, jednak ilu z nas byłoby w stanie poświęcić się na dożywotnią opiekę nad niepełnosprawnym dzieckiem czy oglądać, jak ów maluch umiera parę minut po porodzie? Mam nadzieję, że nikt z nas nie będzie postawiony w takiej sytuacji, która nie ma żadnego dobrego wyjścia - to wybór pomiędzy złym a gorszym, przy jednoczesnej nieświadomości tego, co jest lepsze, a co gorsze...

"Stan nie!błogosławiony" jest powieścią bardzo mocno grającą na emocjach. Uwielbiam książki dla kobiet, które sprawiają, że błyskawicznie wchodzę w świat głównej bohaterki, bez problemu utożsamiając się z jej problemami, nawet jeśli nie doświadczyłam ich na własnej skórze. To historia o demonach przeszłości tkwiących w nas przez długie lata, a także nieludzko trudnych wyborach rzutujących na dalsze życie. Takie opowieści pozwalają nawet przymknąć oko na liczne literówki znajdujące się w tekście.

W obliczu informacji o możliwości choroby własnego dziecka, wszystko wydaje się nie mieć znaczenia. W takim momencie człowiek nie ma pojęcia, co ma zrobić z ową wiadomością. Może jedynie wierzyć, że to, co uczyni, będzie najlepszą decyzją, jaką mógł podjąć w danym momencie. Ja, jako matka, przeżywałam całą historię wraz z Polą, ciesząc się, że nie byłam w takiej sytuacji i wierząc, iż nigdy w niej nie będę. Od początku nie oceniałam poczynań głównej bohaterki, bo wiedziałam, że tyle o sobie wiemy, na ile nas sprawdzono, dlatego staram się nie ferować wyroków, jeśli na własnej skórze nie przeżyłam tego co dana osoba. Was również zachęcam do tego...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/03/stan-niebogosawiony-magdalena-majcher.html

Nie od dziś czas ciąży nazywany jest stanem błogosławionym, co niemalże utwierdza mnie w przekonaniu, iż kreatorem tego określenia jest mężczyzna... Mdłości, wymioty, nieoczekiwane zachcianki, zgaga, opuchlizna, rozstępy, nieustanne wizyty u lekarzy, pobieranie krwi, niekiedy spożywanie masy...