Kapitalne dwa opowiadania, pierwsze lepsze z masą ciekawostek historycznych. Świetny klimat XVI wiecznego Krakowa

Kapitalne dwa opowiadania, pierwsze lepsze z masą ciekawostek historycznych. Świetny klimat XVI wiecznego Krakowa

Powracam do kolejnej części przygód Kacpra Ryxa w Królobójcach, która jest czwartym tomem cyklu Nazywam się Ryx. Poprzednie sprawiły mi wiele radości i przygód bohatera jakim jest Kacper Ryx. Osadzone w dawnych czasach w Krakowie i okolicach, oparte o faktyczne wydarzenia, historyczne postacie i dodatkowo z wątkiem kryminalnym jaki za każdym razem rozwiązuje nasz bohater. Dlatego z chęcią sięgałem, aby przenieść się do dawnej Polski i poznać kolejne przygody Ryxa.
Książka Królobójcy zawiera dwie ze sobą połączone opowieści dotyczące zamachu na życie króla w spisku jaki zawiązuje się. Pierwsze z nich jest lepsze i ciekawsze. Nasz bohater wpada na intrygę osób chcących przejąć władzę i pozbawić ją panującego króla. Kryminalna intryga jaką serwuje nam autor jest wciągająca i ciekawa. Prowadząc dochodzenie próbuje ustalić kto za wszystkim stoi i powstrzymać sprawcę, aby nie doszło do najgorszego. Drugim wątkiem jest przyjazd zagranicznych gości mogących mieć swój własny cel, który pragnie odkryć nasz bohater węsząc możliwość spisku.

Akcja książki została osadzona w czasach Stefana Batorego w dawnej Polsce za jego panowania. Autor stara nam przybliżyć te czasy w świetny sposób, bo czuć podczas czytania klimat dawnego życia w tamtym okresie. Historyczne fakty przedstawione przez autora wraz z postaciami z tamtego okresu robią świetną robotę. Na tym tle zostaje przedstawiona intryga kryminalna dotycząca spisku jaki zawiązuje się. Podobało mi się osadzenie akcji w dawnych polskich czasach i nawet stylizowanie przez autora wypowiedzi lub samej opowieści na język z tamtych czasów. Nie przeszkadzało mi cieszyć się z czytania i dobrze bawić się. Same przygody Ryxa są poprowadzone dynamicznie i wiele dzieje się w czasie trwania śledztwa. Mamy więc pościgi, ucieczki, walkę, podchody, przesłuchania, zdobywanie informacji i oczywiście rozwiązanie zagadki kryminalnej. Nieraz wiemy kto może być sprawcą lub możemy domyśleć się, lecz nie przeszkadzało mi to w poznaniu kolejnych losów Ryxa. Wszystko jest zależne właśnie od szybkiej akcji i wydarzeń jakie dzieją się w błyskawiczny sposób. Pierwsza historia jaką dostajemy jest długa i ciekawa. Więcej się w niej dzieje i mamy kilka zwrotów akcji umilających nam lekturę. W pogoni za spiskowcami Ryx nie cofnie się przed niczym. Znów zabiera się do swojej specjalności jako detektyw tamtych czasów i prowadzi śledztwo. Samo zakończenie można przewidzieć jak wszystko skończy się. Dobrzy zatriumfują, źli poniosą karę, lecz mimo tego przyjemnie i dobrze bawiłem się w czasie czytania. W drugiej krótszej historii znów pada podejrzenie spisku związane z pojawieniem się zagranicznych gości. Kacper Ryx stara się dowiedzieć i przeprowadzić śledztwo w ich sprawie, które przynosi rozwianie pewnych tajemnic jakie kryją się za ich pojawieniem się. Znów mamy dochodzenie, pościgi, podchody i walkę. Wszystko dzieje się znaczniej później od pierwszej historii. Mimo swojej długości nadal dostajemy zgrabną kryminalną opowieść o złoczyńcach i tajemnicach jakie skrywają. Oprócz tego osadzenie akcji w innym okresie pozwala przybliżyć nam kolejne fakty historyczne. Zdarzenia jakie miały miejsce w tym czasie i stworzyć kolejną kryminalną opowieść z Ryxem.

Książka Królobójcy jest czwartym tomem z cyklu Nazywam się Ryx, który zapowiadał się ciekawie jak inne jego książki z tej serii. Jednak dostajemy jedną dłuższą, ciekawszą i wciągającą historie kryminalną, bo druga mimo wszystko jest krótka i tylko dobra. Nawet zakończenie w niej można przewidzieć jakie będzie. Na pewno dużym albo sporym plusem jest osadzenie w czasach dawnej Polski za czasów panowania Stefana Batorego. Przedstawienie tamtego okresu, życia mieszkańców, czających się niebezpieczeństw ze wszystkich stron, tajemnic bohaterów, zawiązujących się spisków i intryg. Autor robi to w świetny sposób, a stylizowanie języka na dawniejszy wprowadza klimat i dodaje samym historiom uroku. Od pierwszej książki z Ryxem, którego polubiłem do tego cyklu zawsze chętnie sięgałem po kolejne przygody bohatera. Wciągały mnie od samego początku i w samą historie z łatwością wsiąkałem bez problemu. W przypadku Królobójcy tak samo rzecz się miała i świetnie się bawiłem w czasie czytania.
Przygody bohatera sprawiły, że kibicowałem mu we wszystkim co robił i w okresie zagrożenia. Jest postacią ciekawą, mającą własne zasady, nieustępliwą, lojalną wobec przyjaciół, najczęściej opanowaną i potrafiącą sobie dać radę. Pod względem psychologicznym wypada świetnie. Dodanie mu własnych cech charakteru, zachowania i wyborów jakich dokonuje tylko pogłębia jego sylwetkę. Dlatego polubiłem Ryxa od pierwszego spotkania i poczułem sympatie do jego postaci jaką wykreował autor. Pozostałe postacie zostały również nakreślone bardzo dobrze. Nie ważne czy są na pierwszym planie wraz z Ryxem lub na dalszym. Każde z nich ma własną głębie i nie dostajemy papierowych bohaterów, którymi nie można zainteresować się. Nawet pojawiające się do odegrania roli albo na chwilkę są dobrze w kilku zdaniach zostają przedstawieni. Mają własne życie, skrywają wiele sekretów, dokonują wyborów i wpadają w kłopoty. Relacje pomiędzy bohaterami są świetnie ukazane. Nieraz nie pozbawione emocji, lekkości, ironii lub humoru. Dialogi świetnie napisane, przyjemne, wciągające i pełne lekkości mimo wkradania się stylizacji na dawny język.

Książka Królobójcy sprawiła mi sporo frajdy podczas czytania i z wielką ochotą zagłębiłem się w kolejne przygody Ryxa. Wiedziałem czego spodziewać się mam i nie zawiodłem się. Dostałem lekką i wciągającą opowieść łączącą w sobie historie i kryminalną intrygę. Sam wątek śledztwa podobał mi się i był ciekawy. Sporo tutaj dzieje się i nie było miejsca na nudę. Akcja poprowadzona została w szybki sposób i nie zwalnia mimo czasami opisów. Cały czas przeskakuje z jednego miejsca na drugie powodując dynamikę zdarzeń. Autor tym razem znów napisał ciekawą historie z Kacprem Ryxem w roli głównej. Pomimo swoje długości książka potrafi wciągnąć i można cieszyć się z lektury. Pisana przystępnym językiem stylizowanym nieraz na dawniejszy, lecz nie przeszkadzający w czasie czytania. Dodaje uroku i klimatu samym opowieścią. Książka Królobójca okazała się świetnym wyborem i kolejny tom uważam za dobry. Wiele w nim dzieje się i nie brakuje czasami zwrotów akcji co podobało mi się. Przede mną ostatni tom przygód Ryxa z tego cyklu, który mam nadzieje, ze okaże się również dobry jak ten. Na pewno sięgnę po niego w niedługim czasie, a ze swej strony polecam książki z Ryxem nie tylko miłośnikom kryminału, ale również powieści przygodowych i historycznych.

Powracam do kolejnej części przygód Kacpra Ryxa w Królobójcach, która jest czwartym tomem cyklu Nazywam się Ryx. Poprzednie sprawiły mi wiele radości i przygód bohatera jakim jest Kacper Ryx. Osadzone w dawnych czasach w Krakowie i okolicach, oparte o faktyczne wydarzenia, historyczne postacie i dodatkowo z wątkiem kryminalnym jaki za każdym razem rozwiązuje nasz bohater....

Sporo czasu minęło od mojego ostatniego spotkania z Mariuszem Wollnym i Kacprem Ryxem. I choć świat Ryxa nie był literackim Noblem, pochłaniałem go z ogromną przyjemnością. Dlatego z równie dużą ochotą zabrałem się za lekturę kolejnego „spin offu” do przygód rzeczonego Kacpra i… powietrze uszło. To już nie było to samo. Niby barwny język, niby dużo ciekawostek historycznych ale jakieś to sztuczne. Książka nie utkwi mi na długo w pamięci, chyba że jako rozczarowanie. Szkoda.

Sporo czasu minęło od mojego ostatniego spotkania z Mariuszem Wollnym i Kacprem Ryxem. I choć świat Ryxa nie był literackim Noblem, pochłaniałem go z ogromną przyjemnością. Dlatego z równie dużą ochotą zabrałem się za lekturę kolejnego „spin offu” do przygód rzeczonego Kacpra i… powietrze uszło. To już nie było to samo. Niby barwny język, niby dużo ciekawostek historycznych...

Jak zwykle u Wollnego fabuła jest tylko tłem dla pokazania codzienności Krakowa i nie tylko, bo tym razem także Niepołomic i puszczy niepołomickiej, sprzed wieków. Wszystko w oparciu o rzetelną kwerendę, a napisane językiem takim, że samo się czyta. "Wskrzeszenie" Kacpra umożliwia dzielenie się z czytelnikami kolejnymi dawkami historii Polski z czasów zygmuntowskich i pierwszych władców elekcyjnych. Gorąco polecam

Jak zwykle u Wollnego fabuła jest tylko tłem dla pokazania codzienności Krakowa i nie tylko, bo tym razem także Niepołomic i puszczy niepołomickiej, sprzed wieków. Wszystko w oparciu o rzetelną kwerendę, a napisane językiem takim, że samo się czyta. "Wskrzeszenie" Kacpra umożliwia dzielenie się z czytelnikami kolejnymi dawkami historii Polski z czasów zygmuntowskich i...

Ciekawie było wrócić do Kacpra Ryxa.
Książka ciekawa.
Ja wszystkie je rozpatruje najbardziej pod względem edukacyjnym. Pod tym względem zasługują na uwagę.
Literacko sam już nie wiem..

Ciekawie było wrócić do Kacpra Ryxa.
Książka ciekawa.
Ja wszystkie je rozpatruje najbardziej pod względem edukacyjnym. Pod tym względem zasługują na uwagę.
Literacko sam już nie wiem..

Świetna książka! Gorąco polecam

Świetna książka! Gorąco polecam