Tytułowy bohater powieści Waltera Scotta "Ivanhoe" to dwudziestokilkuletni rycerz cieszący się wielką sławą i wspaniałą reputacją,które zawdzięcza bohaterskim i odważnym czynom którymi się wsławił podczas wyprawy do Ziemi Swiętej pod wodzą Ryszarda I, pod koniec XII wieku. Jest on zarazem synem Cedryka z Rotherwood, Saksona marzącego o przywróceniu porządku sprzed bitwy pod Hastings, który go wygnał z domu z powodu uczucia między Ivanhoe a lady Roweną - piękną daleką krewną Cedryka i jego protegowaną.
W tym samym czasie, ale oddzielnie i nie wiedząc o sobie nawzajem, z Jerozolimy wracają Wilfryd Ivanhoe, templariusz Brian z Bois-Guilbert i Czarny Rycerz - przez większość powieści pozostający incognito - Ryszard Lwie Serce. Zakonnik przybywa do zamku Saksona wiedziony opowieściami o nieziemskiej urodzie Lady Roweny i przekonawszy się, iż pogłoski o jej wdziękach nie były przesadzone, postanawia zdobyć jej rękę podczas zbliżającego się turnieju rycerskiego. Nie wie on ,że w tej samej chwili w zamku, pod przebraniem pielgrzyma, przebywa Ivanhoe. Podczas zawodów młodzian, który przybrał miano Rycerza Wydziedziczonego i starał się pozostać
nierozpoznanym, pokonuje zarozumialca w bezpośrednim starciu, a także w drugim dniu zawodów, w którym ma miejsce bitwa drużynowa ( rozstrzyga ją Czarny Rycerz walczący w ekipie Ivanhoe). Ostatecznie zwycięzca zostaje rozpoznany, Cedryk nadal nie uznaje go za syna, więc misji wyleczenia Ivanhoe z ran podejmuje się Zydowka Rebeka, córka Izaaka, któremu wcześniej rycerz pomógł uciec przed planowaną śmiercią z rąk muzułmańskich służących Briana. Podczas rzeczonego turnieju piękność Roweny wzbudziła pożądanie w Maurycym de Bracy, jednym z najbliższych doradców Jana (brata Ryszarda I, który podczas jego nieobecności, praktycznie sam się mianował królem) i razem z templariuszem zaplanowali porwanie. Plan wykonali podczas drogi powrotnej Cedryka z turnieju (kiedy wraz z towarzyszami przedzierał się przez las), uprowadzając także Zydow, niosących lektykę z rannym Ivanhoe, podążających tą samą drogą. Porywacze, chcąc odsunąć od siebie podejrzenie, użyli przebrań "banitów", czyli mieszkańców lasów; wyjęci spod prawa nigdy nie podnieśliby ręki na Cedryka, więc powiadomieni o spisku poczuli się sprowokowani i wzięli udział w udanym odbiciu jeńców z zamku Bawolego Oka, stronnika Jana. Podczas szturmu ginie Bawole Oko, de Bracy'emu darowano wolność, a Bois-Gulbert uchodzi uprowadzając Rebekę, która stała się jego namiętnością, do
zamku Templestowe. Ostatnia część powieści opisuje sąd nad Rebeką, która została oskarżona o czary (dziewczyna znała recepturę maści na gojenie i zabliźnianie ran) i o doprowadzenie Briana do obłędu. Zydowka korzysta ze zwyczajowego prawa i prosi o sąd boży, licząc że w dniu jej egzekucji pojawi się obrońca który z pojedynku z templariuszem wyjdzie zwycięsko, co udowodniłoby jej niewinność. Tak też się staje, wybawcą okazuje się Ivanhoe (wcześniej powiadomiony przez Izaaka) , pojawia się też Lwie Serce który aresztuje Wielkiego Mistrza Zakonu pod zarzutem zdrady. Rebeka oddala się niezauważona, wyznaje ojcu że nie mogłaby spojrzeć Wifrydowi w oczy (była w
nim zakochana bez wzajemności). Zakończenie powieści to ślub Ivanhoe i Roweny, Zydowka błogosławi parę młodą i składa podziękowania na ręce Roweny, oświadczając, że wraz z ojcem przenosi się do Grenady.
Jest to typowa powieść dla twórczości Waltera Scotta, akcja jest wartka, powieść nie rozciągnięta w czasie, ze szczęśliwym zakończeniem i z autentycznymi oraz legendarnymi, fikcyjnymi bohaterami. Na jej kartach mamy okazje zapoznać się z sytuacją geopolityczną ówczesnego państwa angielskiego (konflikt normandzko-saksoński, feudalizm, język angielski używany przez Saksonów i francuski przez wyższe sfery, wyprawy krzyżowe, powszechny antysemityzm), a także pogłębić wiedzę o postaciach historycznych autentycznych (Ryszard Lwie Serce, Jan bez Ziemi) i legendarnych (Robin z Locksley, czyli legendarny Robin Hood). Główna oś fabuły powieści to splecione losy Ivanhoe, Briana i Ryszarda I, znajdujemy tu oczywiście wątki rycerskie (opisy walki, turniejów), miłosne (szczęśliwy i mniej) oraz religijny, któremu autor poświęca ponad ćwierć powieści, przedstawiając ze szczegółami ukartowany proces i fanatyzm religijny na którym opierają się reguły zakonu Templariuszy. Smiało można dopisać tę książkę do listy opisujących niesprawiedliwe postępowanie duchowieństwa zasłaniającego się wyimaginowanym dobrem boskim. Dla czytelników poszukujących powieści
przystępnej do czytania, przedstawiającej bohaterskie czyny rycerskie, szlachetne uczucia, nieodwzajemnioną miłość, szczęśliwą miłość i koszmar zabobonu religijnego jest to pozycja do polecenia.

Tytułowy bohater powieści Waltera Scotta "Ivanhoe" to dwudziestokilkuletni rycerz cieszący się wielką sławą i wspaniałą reputacją,które zawdzięcza bohaterskim i odważnym czynom którymi się wsławił podczas wyprawy do Ziemi Swiętej pod wodzą Ryszarda I, pod koniec XII wieku. Jest on zarazem synem Cedryka z Rotherwood, Saksona marzącego o przywróceniu porządku sprzed bitwy...