Richard Feynman to moim zdaniem jeden z wybitniejszych fizyków. Jego wielkość polegała nie tyle na odkryciach co według mnie na cechach jego charakteru, umiejętności wykładania, dążeniu do doskonałości i niebywałej ciekawości życia.
W książce "Pan raczy żartować Panie Feynman" pisze sam o sobie. Opowiada o kolejach swojego losu, od dzieciństwa po profesurę. Opowiada o nauce ale i o rozrywkach. O nauce gry samby brazylijskiej, o budowie bomby atomowej, o naprawach radioodbiorników, o poddaniu się hipnozie, o nauce malowania i włamywaniu się do sejfów.
Cała książka dowodzi tego że nie tylko był wielkim człowiekiem , ale i ciekawym świata żartownisiem. Feynman nie doszedł do profesury przez wykucie wzorów, a przez rozszyfrowywanie świata od małych zjawisk po te największe.
Polecam. Wiele się dowiedziałam, dużo się przy książce pośmiałam, i nabrałam jeszcze większego szacunku do człowieka którego książki towarzyszyły mi na studiach

Richard Feynman to moim zdaniem jeden z wybitniejszych fizyków. Jego wielkość polegała nie tyle na odkryciach co według mnie na cechach jego charakteru, umiejętności wykładania, dążeniu do doskonałości i niebywałej ciekawości życia.
W książce "Pan raczy żartować Panie Feynman" pisze sam o sobie. Opowiada o kolejach swojego losu, od dzieciństwa po profesurę. Opowiada o...