To nie jest książka, którą czyta się dla rozrywki. Bynajmniej nie w tych czasach. To pozycja, która zmusza do wysiłku intelektualnego i do sięgnięcia po narzędzia służące do wnikliwej interpretacji i analizy tekstu. Poniosłam sromotną klęskę w zrozumieniu tekstu na wszystkich jego poziomach. Natomiast tych, zapewne, niewielkich perełek (ale perełek!), które udało mi się dla siebie z tekstu egoistycznie zabrać, żadna siła mi nie odbierze. Co uderza? Krajobraz mentalny, wulkany, które górują nad bohaterami z każdego miejsca, różna ich perspektywa. Swoisty Tartar można by rzec, barranca, szczelina pełniąca funkcję zbiorowego wysypiska, gdzie miejscowa ludność i "ta druga" policja wrzuca zwłoki martwych zwierząt i hmm nie tylko, ciągnie się za Konsulem, zwiastując jego upadek. Nawet ścieżka wiodąca przez las ("W połowie drogi naszego żywota, w pośród ciemnego znalazłem się lasu") do Farolito jednej z wielu kantyn odwiedzanych przez Konsula, a dlań tej szczególnej, nawet ta ścieżka ma kształt krzyża, a jakże, z bocznymi belkami, to krzyż który niesie Konsul w drodze na El Popo... Towarzysząca wędrówce burza, grzmoty, lecz czy aby prawdziwa czy rozgrywająca się tylko w delirycznym koszmarze Konsula? Listy, które napisał, nie napisał, napisał, nie napisał do byłej żony...I w końcu cała ta miłość Ivonne i Goffreya, będąca tą miłością, która choć odwzajemniona, nie może się urzeczywistnić. Przez alkoholizm Konsula? Przez wyrzuty sumienia z powodu winy popełnionej przed laty? Przez impotencję? Bo i na takie mętne wspomnienia sommnambulika się natykamy. Może przez wszystko na raz? Symbolika, kabała, sny, ciągi alkoholiczne, a w tle wojna w Hiszpanii to apokaliptyczna sceneria będąca zapowiedzią nie tylko ostatecznego upadku Konsula, ale właściwie - upadku świata.

To nie jest książka, którą czyta się dla rozrywki. Bynajmniej nie w tych czasach. To pozycja, która zmusza do wysiłku intelektualnego i do sięgnięcia po narzędzia służące do wnikliwej interpretacji i analizy tekstu. Poniosłam sromotną klęskę w zrozumieniu tekstu na wszystkich jego poziomach. Natomiast tych, zapewne, niewielkich perełek (ale perełek!), które udało mi się dla...