Jest to literatura faktu, reportaż dziennikarza, który zainteresował się tematem już po śmierci Króla kokainy, ale rzetelnie odrobił lekcję, sięgając do mnóstwa źródeł i rozmawiając z uczestnikami tego trwającego parę ładnych lat polowania.

Pablo Emilio Escobar Gaviria (1949-1993) pochodził z Medelin w kolumbijskim stanie Antioquia, i pod taką nazwą znany jest jego kartel narkotykowy. Kartel z Medelin odpowiedzialny był m.in. za 80% kokainy sprzedawanej na rynku północnoamerykańskim. W szczytowym okresie jego kariery Escobara wymieniano na siódmym miejscu rankingu najbogatszych ludzi świata magazynu Forbes. Rządził twardą ręką, siejąc postrach, bezwzględnie ścigając i mordując przeciwników, choć wobec swoich współziomków starał się odgrywać rolę dobroczyńcy, takiego kolumbijskiego Janosika. Lista jego wrogów była długa i ciągle uaktualniana. Znajdowali się na niej kolumbijscy funkcjonariusze państwowi, przynajmniej ci, których nie dało się skorumpować, konkurenci z innych gangów narkotykowych, członkowie i zwolennicy lewicowej partyzantki, Amerykanie oraz zdrajcy lub ci, których do tego grona zaliczał.

Przełomem w polowaniu na Escobara stała się jego ucieczka z komfortowego więzienia, do którego sam się zgłosił i z którego nadal kierował swoim interesem. Wtedy do pościgu aktywnie włączyli się Amerykanie z Delta Force i Navy Seals oraz, obok tzw. Bloku Poszukiwawczego, nielegalna organizacja Los Pepes bezwzględnie rozprawiająca się nie tylko z poplecznikami Escobara, także z ich rodzinami. Mówiono nawet, że rząd Kolumbii, aby dopaść Escobara, zawarł nieformalny sojusz z największym konkurentem Kartelu z Medelin, równie groźnym i bezwzględnym Kartelem z Cali. Funkcjonariusz policji, który całą swoją karierę zawodową poświęcił tropieniu mafii narkotykowych, powiedział Bowdenowi: Mam nadzieję, że morał tej historii nie polega na tym, że cel uświęca środki.

Relacja Bowdena jest drobiazgowa: dziesiątki sylwetek ludzi, angażujących się po różnych stronach tej narkotykowej wojny, czasami zmieniających front, przypłacających swoje zaangażowanie karierą, a nierzadko życiem; wszystko to osadzone w specyficznym kontekście politycznym Kolumbii i międzynarodowym. Ponadto, autor stara się nie trywializować samej postaci Escobara, opisując choćby dwoistość jego postawy obyczajowo-rodzinnej. Dla czytelnika niezbyt pasjonującego się tą tematyką może to być lektura nieco nużąca. Ja potraktowałam ją jako podkład audio przy pracach domowych. Andrzej Hausner świetnie sprawdził się jako lektor audiobooka.

Jest to literatura faktu, reportaż dziennikarza, który zainteresował się tematem już po śmierci Króla kokainy, ale rzetelnie odrobił lekcję, sięgając do mnóstwa źródeł i rozmawiając z uczestnikami tego trwającego parę ładnych lat polowania.

Pablo Emilio Escobar Gaviria (1949-1993) pochodził z Medelin w kolumbijskim stanie Antioquia, i pod taką nazwą znany jest jego kartel...